Ik ben (fysiek) aanwezig maar mentaal afwezig......

Kom binnen in een ruimte kijk rond en grote kans dat zo'n 70% van de aanwezigen bezig is met zijn/ haar 'apparaat', zoals ik dat ding graag noem. Ik heb het over de smartphone.

Zo deed ik enige weken geleden mee aan een sportwedstrijd. Als ik binnenkom tref ik 7 heren aan, allemaal met hun apparaat (ik bedoel de smartphone) in de hand en hun ogen daarop gericht. Ze maken geen oogcontact met elkaar of met mij en kijken niet of nauwelijks op als ik binnenkom. Een 'goedemorgen' van mijn kant wordt zacht mompelend of niet beantwoord en ieder 'verschuilt' zich in zijn eigen veilige virtuele wereld.

Als je het lastig vindt om op anderen af te stappen of even niet weet wat je moet doen, pak je je apparaat en zoek je iets op, plaats je een tweet of check je je mail en het nieuws. Er is genoeg te doen en te beleven op de smartphone, je kunt er uren mee bezig zijn. En iemand die bezig is met zijn apparaat stoor je niet zomaar, want die is met belangrijke zaken bezig.....

Nu herken ik absoluut de mogelijkheid van de smartphone om daarmee jezelf een houding te geven. Eigenlijk is de smartphone van nu de sigaret van vroeger. Het zorgt ervoor dat je iets in de hand hebt en iets te doen hebt en daardoor ook geen contact hoeft te maken met de andere aanwezigen. Je trekt als het ware een (tijdelijk) muurtje op.'De smartphone zorgt voor nieuwe vormen van privacy binnen de openbare ruimte en nieuwe vormen om gemoedelijkheid en behaaglijkheid te ervaren binnen het publieke domein', zo lees ik op een site van 'interaction designers'.

Laatst was ik met vrienden uit eten. Iedere keer dat één van de twee mannen zijn smartphone van tafel pakt, pakt de vrouw in het gezelschap een boek uit haar tas en begint daarin te lezen....... Haar boodschap is duidelijk: de apparaten gaan van tafel en verdwijnen in de broekzak.

De smartphone zorgt er voor dat we ons in gezelschap 'terugtrekken' en individueel bezig zijn met onze eigen 'business' . Daardoor hebben we op dat moment geen contact of hoeven we geen contact te maken met de andere aanwezigen. De smartphone maakt ons dus asocialer naar onze directe omgeving. En dat is jammer en vaak ook irritant vind ik.

Zouden mannen zich overigens vaker en langer bezig houden met hun smartphone in gezelschap dan vrouwen? In mijn beleving is dat zeker zo. Mannen hebben de smartphone ook vaak 'grijpklaar' in hun broekzak zitten, wat er overigens in een aantal gevallen weinig charmant uitziet, vooral bij wat dunnere pantalons!

Zullen we niet gewoon een smartphone-etiquette met elkaar afspreken? Wat dat inhoudt? Dat je je in gezelschap richt op je omgeving en de mensen daarbinnen en je smartphone dus in je zak of tas houdt (dus ook niet op tafel!). En als je weer alleen bent ga je je lekker in je eentje met alle belangrijke zaken op je apparaat bezig houden. Wat zal het overal weer gezellig worden.......