Doorstarten voor Beginners

Failliet gaan en doorstarten zijn de hoofdingrediënten van een leerzaam proces. Ik kan niemand dit proces aanbevelen, maar deel daarentegen graag de belangrijkste lessen die het mij opleverde, in de hoop deze nooit weer nodig te hebben. Wie ze wel nodig heeft wens ik veel sterkte in dit bizarre avontuur en hopelijk een beetje inspiratie met deze column. Per aflevering schrijf ik enkele tips. Deze eerste aflevering betreft het tijdig signaleren van onheil en de mentale beproeving.

Dreigend faillissement tijdig signaleren

Een dreigend faillissement kondigt zich meestal lang van tevoren aan. Als ondernemer heb je echter de neiging om die vroege signalen te negeren of te bagatelliseren. Je wilt er niet van weten voor jezelf, niet voor je mensen en niet voor je thuisfront. Maar toch, op het moment dat de bank een aanvraag voor kredietverruiming niet honoreert of een bestaande kredietfaciliteit inperkt, is dat een niet mis te verstaan teken. Zij mogen dan andere normen hanteren dan jij, maar hun tanende vertrouwen hoort je aan het denken te zetten. Ook de kritische vragen of commentaren van je accountant zijn zo’n teken. Hij hoeft dit niet te doen, hij is niet per sé ingehuurd als de boodschapper van zo’n onheilstijding. Maar als hij die rol toch op zich neemt, wil hij jouw zorgen delen, dus doe daar wat mee.
Je grootste valkuil in deze fase van naderend onheil is je persoonlijke commitment, het tonen van je vertrouwen in het voortbestaan door - naar je hoopt tijdelijk - af te zien van de uitbetaling van je eigen honorering of, nog erger, door je laatste familiekapitaal in de kwijnende onderneming te pompen. Die edelmoedigheid betekent zelden iets anders dan uitstel van executie. En als je zodoende niet meer over voldoende middelen beschikt voor de financiering van je doorstart verspeel je je eigen kansen en zal het uitstel ook meteen een afstel zijn.
Wie ook tijdig wil weten hoe de vlag ervoor staat is de Belastingdienst. Niet betalen is voor ze heel acceptabel en kan erg veel tijd opleveren om jezelf van de sores te bevrijden. Maar het niet melden van je betalingsonmacht is een doodzonde voor ze. De berichtgeving kan simpel zijn, maar doe deze wel tijdig.

Failliet gaan en doorstarten als mentale exercitie

Failliet gaan en doorstarten zijn economische processen met hun eigen wetmatigheden. Het hele ritueel lijkt zich af te spelen in een parallel universum waar je tijdelijk en gedwongen vertoeft, als een eenzame vreemdeling. Maar, meer dan economisch, is het vooral een mentaal proces. Je stemming wisselt voortdurend onder de opeenvolging van verrassende gebeurtenissen. Je bent de looser die zijn bedrijf niet overeind wist te houden, je bent de sufferd die er zijn geld opnieuw in wil steken, je bent de angsthaas die geen grip krijgt op de doorstart, je voelt je bedrogen door zakenpartners die hun voordeel grijpen.
Maar je wordt ook de winnaar die de wederopbouw waarmaakt en die rijkdom en aards bezit leert relativeren. Bovenal leer je je ware vrienden door dik en dun kennen. Zoals bij veel zaken die mislopen geldt ook hier: het leereffect is altijd positief.

In de volgende aflevering: Over blijvend amateurisme en een plan dat geen plan mag zijn.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Jos Steynebrugh
Voorkomen is beter dan genezen, zo leerden we van onze moeders

• Reserveer 19% BTW uit ÈLKE betaling die binnenkomt.
• Reserveer de betalingen aan je toeleveranciers en personeel.
• Koop die nieuwe auto pas als je die “contant” kan betalen.
• Doe die verbouwing pas als het echt moet.
• “Vreet” je kas niet leeg (veel kleintjes maken ook een grote)

Samenvattend: Zie je bedrijf niet als een dobber (omzet en marge) met daaraan kosten. Dat is “kurk met lood eraan”. Run je bedrijf op “soortelijk gewicht”: elk projectje, elke verkoop moet winst geven. Uit de winst ga je de kosten betalen en niet uit een lening van Pa, ma, familie, vrienden of de bank. Net als met hout op water drijft, om het even hoe dun het plakje dat je eraf snijdt.

Ja, natuurlijk duurt dit wat langer, maar een failissement duur nog véél langer.

Groet,
Jos Steynebrugh
Marketing & Innovatie Consulent
Chris Ciggaar
Faillissementen in het MKB zijn helaas aan de orde van de dag.
Het komt veelvuldig voor dat kleine ondernemingen zich inschrijven in de KvK onder meerdere verschillende namen, al dan niet als BV.

Na een faillissement wordt dan vrolijk doorgestart onder een van de andere bedrijfsnamen, en schuldeisers, vaak ook kleine ondernemingen of particulieren, hebben het nakijken.
De fiscus en de betrokken banken zorgen echter altijd eerst voor zichzelf, hetgeen ook binnen de huidige wettelijke kaders gerechtvaardigd is. Bescherming van banken en fiscus is dus wel wettelijk geregeld, en bescherming van particulieren en toeleveranciers niet of in mindere mate.

In een deel van de gevallen gebeuren deze faillissementen opzettelijk en wordt geld uit de onderneming weggesluisd naar "beschermde" buitenlandse bankrekeningen.
Vaak worden prive bezittingen en kapitaal buiten schot gehouden door dit bijvoorbeeld op naam van de partner te zetten.

Mijns inziens dient de regelgeving in Nederland te worden aangescherpt of aangepast om dit soort praktijken te voorkomen.
Wanneer zowel ondernemers als hun (huwelijks-) partners hoofdelijk aansprakelijk kunnen worden gesteld voor het nemen van te grote risico's, mis-management of zelfs malafide praktijken als het wegsluizen van geld uit de onderneming, ontstaat er een gezonde druk van buitenaf en verwacht ik een verbetering in de kwaliteit van het managen van kleine ondernemingen.

Chris Ciggaar
Henk-Jan van Essen
Robert Kiyosaki timmert al jaren aan de weg met zijn boek "Rich Dad, Poor Dad". Hierin wordt heel eenvoudig uitgelegd hoe je geld voor je kan laten werken.

Ik was wat sceptisch, maar verdorie het werkt.
Google maar eens en koop zijn boek.

Meer over Crisismanagement