Nu het Europees kampioenschap voetbal voor vrouwen de knock-outfase heeft bereikt, blijkt eens te meer hoe bepalend voor succes het nemen van (goede) strafschoppen is.  Mijn stelling (uit 2000!) dat je geen kampioenschap meer kan winnen zonder goede penalty’s wordt steeds meer bevestigd door de feiten. Het nieuwe strafschoppen dieptepunt vond deze week plaats tijden de wedstrijd Engeland – Zweden, waarbij in de shoot-out 9 van de 14 strafschoppen werden gemist. Gisteren was het tijdens Duitsland – Frankrijk niet veel beter, met twee missers in de reguliere tijd en enkele hele vreemde penalty’s in de shoot-out. Gelukkig waren dit keer in ieder geval nog wel de Duitsers aan de beurt, dan weet je dat er in ieder geval enkele pingels in de bovenhoek geschoten worden.

In mijn boek Cracking the Penalty Code, winning a shootout in football ga ik in een hoofdstuk specifiek in op strafschoppen in het vrouwenvoetbal. Wie dat integraal wil lezen verwijs ik graag naar het boek, dat ook als E-book te downloaden is via de link onderaan. Het boek is overigens in het Engels verschenen, omdat mijn missiewerk in Nederland de afgelopen 25 jaar vooral tegen dovemansoren is geweest. Helaas heeft dat tot op heden geen zoden aan de dijk gezet bij de Three Lionesses (al hebben ze wél gewonnen, de shootout was echter beschamend slecht). Dat kan natuurlijk óók liggen aan het feit dat ze Nederlandse coaches hebben. In dit korte artikel ga ik in op enkele opvallende verschillen, lopend van de ontvankelijkheid voor big data en wetenschap tot aan de lengte van de keepsters en de schotkracht van de speelsters.

Ontvankelijkheid

Zijn vrouwen ontvankelijker voor inzichten op het gebied van penalty’s dan mannen? Zoals bekend staan veel mannelijke ‘analisten’ niet te springen als het gaat over de mogelijkheid te trainen op penalty’s. Dat heeft naar mijn mening Oranje minimaal één wereld- en één Europese titel gekost. Van de 10 shoot-outs waar Nederland bij betrokken is geweest verloor Oranje er 8, een verliespercentage van 80%. Invloedrijke mediapersonen als Johan Derksen, Valentijn Driessen en de gehele redactie van NOS Sport blijven volharden in hun ‘praktijkervaring’ en stellen dat trainen op penalty’s onzinnig is. Nu valt op hun ervaring veel af te dingen, want noch Derksen, noch Driessen noch de redactie van de NOS staan bekend als ervaringsdeskundigen op het gebied van het nemen van strafschoppen. En blijkbaar houden ze de vakliteratuur ook al enkele decennia niet meer bij. Ze willen deze kennis en informatie over strafschoppen ook niet kennen, want dit zou hun autoriteit onderuit halen.

Vrouwen leken mij, op basis van diverse ontmoetingen met vrouwelijke coaches, echter iets ontvankelijker voor dergelijke kennis. Topcoaches uit het vrouwenvoetbal vroegen mij wél naar informatie. Een belangrijk punt is dat de huidige generatie vrouwen is opgegroeid met het gebruik van big data en wetenschap in het voetbal, dit in tegenstelling tot de mannelijke analisten, die veelal zijn opgegroeid in de jaren 60-90. Helaas lijkt dat inmiddels achterhaald en lijken de vrouwen inmiddels besmet te zijn met hetzelfde ontkenningsvirus. Van vreemde aanlooprichtingen tot slechte techniek, te zacht en te laag ingeschoten ballen, er valt veel af te dingen op de kwaliteit van het gebodene. En dat terwijl er vrij eenvoudig verbeteringen aan te brengen zijn. Kortom, het is dit EK 2025 van de vrouwen heel zichtbaar en duidelijk dat er veel te weinig aandacht is geweest op het nemen van goede strafschoppen.

Keepsters

Terwijl bij de mannelijke keepers inmiddels de stelregel geldt dat deze toch minimaal rond de 1 meter 90 moeten zijn, daar ligt de lengte van de langste keepsters daar ver onder. Bijgaand een select lijstje met de lengte van enkele beroemde keepsters.  Sari van Veenendaal 5 ft 11 in (1.80); Daphne van Domselaar 5 ft 9 in (1.76); Alyssa Naeher 5 ft 9 in (1.75); Hope Solo 5 ft 9 in (1.75);  Mary Earps 5 ft 8 in (1.73);  Hannah Hampton 5 ft 8 in (1.73);  Merle Frohms 5 ft 8 in (1.73); Ann-Katrin Berger 5ft 10 in (1.80)

Vergelijk dit met mannelijke counterparts uit heden en verleden. Edwin van der Sar 6 ft 6 in. (1.98), Thibaut Courtois 6 ft 7 in (2.00) Manuel Neuer 6 ft 4 in (1.93), Jordan Pickford 6 ft 1 in (1.85), Aaron Ramsdale 6 ft 2 in. (1.88) Iker Casillas 6 ft 0 in (1.82) and David De Gea 6 ft 4 in (1.92). Alleen Casillas breekt met de ‘lengte-wet’. Het grootste verschil tussen man en vrouw ligt hier op 27 centimeter. Dit heeft natuurlijk grote gevolgen voor de reach van de keepsters, die veel minder ver reikt dan bij de mannen. Een goed geplaatste bal in de hoek, met de juiste snelheid, is zodoende al bijna onhoudbaar voor vrouwelijke keepers.

Kracht

Vrouwen hebben van nature minder kracht in de benen dan mannen en schieten dan ook minder hard. Toch hoeft dit niet echt een belemmering te zijn, want ook met de mindere kracht schiet een vrouw de bal ruim binnen één seconde tegen het net. Het probleem ontstaat als vrouwen proberen hard te schieten, iets boven de normale kracht. Bij mannen geef ik het advies op 80% van de kracht te schieten, omdat dan de nauwkeurigheid van het schot het bet is. Als vrouwen daarentegen op 100% willen schieten, dan gaat het mis bij de nauwkeurigheid. Zoals we hebben gezien bij een aantal van de missers tijdens dit toernooi.

Historie en 'stress'

Helaas is nog weinig data beschikbaar over strafschopseries in het vrouwenvoetbal. In ieder geval te weinig om harde conclusies te trekken. Laat ik het erop houden dat de lage scores van Zweden en Engeland voor mijn niet helemaal als een verrassing komen en de betere score van de Duitsers ook niet. En ja, dan altijd die vraag over omgaan met spanning en stress...ja daar kan je óók op trainen. Daar kan je je ook op voorbereiden en ik zag bij enkele Duitse spelers dat ze precies wisten wat ze moesten doen. Maar dat is een vraag waarover je in mijn laatste penalty boek een uitvoerig antwoord kan lezen. 

Conclusie

Op strafschoppen kan je trainen. De vrouwen lijken echter besmet te zijn met hetzelfde ontkenningsvirus als de mannen. Met slechte strafschoppen als resultaat. Dat is een bizar gegeven aangezien bijna elk toernooi beslist door penalty’s. Finalisten hebben bijna per definitie een strafschopserie overleefd. In de miljarden business die voetbal inmiddels is, blijft het ontkennen van de mogelijkheid te trainen op strafschoppen en zo de scores te verbeteren één van de meest onprofessionele aspecten in welke professionele sport dan ook. Voetbal analisten die dit nog durven te beweren dienen niet serieus genomen te worden.

Cracking the Penalty Code, Winning a Shootout in Football

George Vergouw