Klimaatverandering heeft een steeds grotere impact op Nederland. Waar we vroeger gemiddeld tien tropische dagen per jaar kenden, kan dit in de toekomst oplopen tot dertig of zelfs vijftig dagen boven de dertig graden. Ook extreme hitte boven de veertig graden komt steeds vaker voor. Daarnaast nemen intense zomerbuien in frequentie en hevigheid toe, wat kan leiden tot overstromingen, hogere waterstanden en droogte. Volgens een recent rapport van de NVM zijn met name bedrijventerreinen in steden als Tiel, Den Bosch, Zwolle en de West-Betuwe extra kwetsbaar voor deze klimaatontwikkelingen.

Om Nederland veilig en economisch veerkrachtig te houden, zijn ingrijpende maatregelen noodzakelijk. Toch is er vaak weinig kennis over gedeelde risico’s en mogelijke collectieve oplossingen. Robuustheid betekent het vermogen om problemen te voorkomen, zich te herstellen na verstoringen en de bedrijfsvoering snel weer op te pakken. Dit begint met een Climate Risk Management-analyse, een vereiste onder de nieuwe CSRD-regels.

Klimaatrisicoanalyse voor logistiek vastgoed
Zo’n analyse richt zich op de fysieke en transitierisico’s die klimaatverandering met zich meebrengt. Dit proces omvat de identificatie van risico’s, het beoordelen van de impact en waarschijnlijkheid, het ontwikkelen van beheersmaatregelen en de monitoring van de voortgang.

Fysieke en transitierisico’s
Fysieke risico’s zijn onder meer overstromingen door extreme neerslag, stormen en hittegolven met verhoogde koelbehoefte. Chronische risico’s zijn stijgende temperaturen, hogere energiekosten, watertekorten en schade aan infrastructuur. Transitierisico’s gaan over strengere regelgeving, veranderende marktvraag, stijgende kosten en technologische versnelling in verduurzaming.

Beheersmaatregelen
Risico’s worden in kaart gebracht met een scorematrix. Overstromingen kunnen bijvoorbeeld een hoog risico met kritische impact vormen, terwijl stijgende energiekosten een middelhoog risico zijn. Fysieke risico’s kunnen worden beperkt door waterbestendige bouwmaterialen, ophoging van gebouwen en betere isolatie.

Duurzame energievoorzieningen en noodstroominstallaties vergroten de weerbaarheid. Transitierisico’s vragen om energiezuinige gebouwen, CO₂-reductie via zonnepanelen en warmtepompen, en samenwerking met duurzame transportpartners. Monitoring en rapportage zijn cruciaal. De TCFD-richtlijnen bieden structuur, terwijl KPI’s als CO₂-reductie, energieverbruik en waterbeheer periodiek geëvalueerd moeten worden.

Klimaatadaptatie in investeringsbeslissingen
Klimaatrisico’s speelden tot nu toe een beperkte rol bij investeringen in logistiek vastgoed, maar dat verandert snel. De CSRD verplicht bedrijven om gevolgen van klimaatverandering in kaart te brengen. Daarbij zijn kwetsbaarheid van faciliteiten, energieonzekerheid, waterbeschikbaarheid en veranderende supply chains cruciaal.

De EU-Taxonomie bevat duurzame activiteiten, waaronder klimaatadaptieve maatregelen. Toch ontbreken nog financiële prikkels voor het meenemen van waterbeheer, bodemgesteldheid en klimaat in terreinselectie. Lange termijnkosten zoals waterberging en droogtemaatregelen worden vaak genegeerd. Een mogelijke oplossing is een ‘waterkalender’ die toont welke activiteiten op welke locaties nog mogelijk zijn. Dit helpt bij toekomstbestendige keuzes.

De rol van parkmanagement
Parkmanagement kan veel betekenen in klimaatadaptatie. Beveiliging en onderhoud kunnen worden uitgebreid met gezamenlijke noodplannen, wateropslag, hitteprotocollen en gedeelde middelen bij calamiteiten. Samenwerking met de veiligheidsregio helpt om bedrijventerreinen in te zetten bij regionale crisissituaties.

Proactieve bedrijven kunnen starten met de klimaatscenario’s van het KNMI en deze bespreken met buren en ketenpartners. Gezamenlijke zorgen kunnen leiden tot gedeelde oplossingen. Verduurzaming hoort daar ook bij – en juist daarin geldt: beter een goede buur dan een verre vriend.

Lees ook: Logistiek en Vastgoed 2025.

Walther Ploos van Amstel.