Aandacht is het nieuwe goud

Columns

Stel je voor dat jij zelf of je geliefde een ernstige hartoperatie moet ondergaan. En de chirurg stelt zich aan je voor. Hij vertelt dat hij een uitstekend arts is met een schat aan ervaring en een zeer gedegen opleiding. Zo goed, vertelt hij met trots, dat hij makkelijk even tijdens de operatie kan whatsappen met zijn dochter die een toets op school heeft. Of een mail aan zijn afdelingshoofd kan beantwoorden. Zou je er blij mee zijn?

Volgens neurowetenschappers is het volstrekte waanzin wat we nu de hele dag doen: maximaal multitasken. Dat kan ons brein namelijk helemaal niet. We switchen dan gewoon heel hard heen en weer tussen twee aandachtsgebieden. Dat verslechtert ons resultaat en het maakt ons moe. De vervreemding in de samenleving zoals Tjeenk Willink die beschrijft en het vastdraaien van publieke organisaties hebben te maken met onze collectieve opgefoktheid:

Met de mythes die we aan het creëeren zijn rondom prestatie. Dat alles fantastisch moet zijn en dat we vooral moeten bijblijven bij landen als China en in het Midden-Oosten. Met nieuwe technologie die we als hongerige hyena’s hebben omarmd, maar waar we breintechnisch en in cultureel opzicht eigenlijk nog geen raad mee weten. Met een schreeuwend tekort aan werknemers in de zorg, onderwijs en veiligheid, omdat juist in die beroepsvelden de echte professie heeft moeten plaatsmaken voor bureaucratische verantwoordingssystemen. Moeten we dan maar met ons allen gaan mindfulnessen? Minder gaan werken? Stoppen met tijdschrijven? Kinderopvang afschaffen? Ont-facebooken? Zelfsturende teams weer afschaffen? Twitterdetoxen? De-frienden? Mono rijden? Terug naar de traditionele taakverdeling van één ouder thuis en één op het werk?

Laten we juist iets tóevoegen.
Presentie. Aandacht. Er echt helemaal zijn. Bij het werk wat we doen. Bij je gezin als je thuis bent. Bij je cliënt als je in de zorg werkt. Bij kinderen als je voor de klas staat. Bij je klant als je een offerte afsluit. En als vanzelf … wordt de ruis minder. In al het bombastische wat deze tijd kenmerkt- loud voices, keiharde politieke betogen, polarisatie over culturele normen en waarden, leiders met een groot ego, gespring en geschreeuw op social media- gaat  echtheid er weer toe doen.

Present zijn.
In een wereld waarin we in materieel opzicht alles hebben, is aandacht het nieuwe goud. Als twee Maori’s elkaar begroeten, dan leggen ze hun voorhoofd tegen elkaar. Om te zeggen; ik deel mijn herinneringen met jou. Ze wrijven hun neuzen tegen elkaar aan. En zeggen daarmee: als jouw levensadem stopt, je bent ziek of kunt even niet meer werken of ademen, dan leen ik je mijn levensadem en doen we het samen. De kinnen worden tegen elkaar aangedrukt om daarmee te zeggen: wij strijden samen voor het hoogst haalbare; ik sta achter jou als een krijger. Bij die begroeting kijken ze elkaar in de ogen. Niet een beetje voorin in hun pupillen, maar diep áchter elkaars ogen; rechtstreeks de ziel in. Niks afleren. Maar toevoegen. Present zijn. Aandacht is het nieuwe goud.

Daniele Braun. Auteur van de boeken 'de Corporate Tribe’, 'Building Tribes ‘ en ‘Da’s Gek’. Directeur van de Academie voor Organisatiecultuur.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Meer over Gedragsverandering