De missie van de Nederlandse politie

Wie vanaf 27 september 2000 de politie nodig had in Nederland kon vrij eenvoudig de politie bereiken onder twee nummers: 112 (voor noodgevallen) en 0900-8844 (voor de minder ernstige gevallen, 'wanneer de sirene niet nodig is').

Door het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is de strategie ingezet om met de modernste, landelijk toegankelijke, middelen de hulpverleningsketen te (gaan) ondersteunen. Deze keten begint met een hulpvraag van een burger bij de bekende nummers. Dit telefoontje wordt doorgegeven aan een meldkamer van politie, brandweer of ambulance. Met behulp van het Geïntegreerd Meldkamer Systeem (GMS) wordt de operationele inzet van de diensten aangestuurd.

In de praktijk blijkt dit echter niet zo eenvoudig te zijn als waarschijnlijk in conceptvorm was uitgedacht. Zo blijft de telefonische bereikbaarheid van de onafhankelijke politiekorpsen nog steeds ver onder de maat. Ook blijkt uit een recent evaluatieonderzoek (juni, juli en augustus 2001 door PriceWaterhouseCoopers) dat de kwaliteit van de dienstverlening per korps grote verschillen laat zien.

Laten we een en ander nu eens vergelijken met de missie van de Nederlandse politie:

De politie staat ten dienste van de samenleving en werkt vanuit een sociale verankering binnen die samenleving. De politie streeft als doelstelling na: tevreden burgers. Kwaliteit van dienstverlening, integriteit van handelen en vakmanschap spelen een rol om deze doelstelling te bereiken.

De politie verwacht op dit moment met de invoering van een tweede telefoonnummer voor de politie per regio een eerste stap te hebben gevonden in de oplossing van de bereikbaarheidsproblematiek. Met andere woorden: de burger wordt nu gefaciliteerd met nog meer nummers.

In de Zwolsche courant van 1 november wordt door 2 regeringspartijen gesteld dat de burger 24 uur per dag aangifte moet kunnen doen van een misdrijf. Ook via elektronische middelen zoals internet en een mobiel aangifte punt moet dit mogelijk zijn. Op het gebied van de dienstverlening richting de burgers via het medium internet hebben de politiekorpsen echter ook nog de nodige drempels te nemen. In een recent onderzoek uitgevoerd door Expanding Visions, management en adviesbureau, komt tot uiting dat zelfs minder dan vijftig procent van de korpsen te bereiken is via dit medium.

Positief is wel dat de politiekorpsen die wel de elektronische contactmogelijkheid bieden, snel met het medium omgaan. Hier wordt echter wel een kanttekening geplaatst bij de wijze van communiceren. Een eenduidige aanhef, afsluiting en hiermee ook de identiteit van de afzender waren helaas niet tot moeilijk te achterhalen. Slechts één van de vijfentwintig regio's reageerde in een tijd langer dan achtenveertig uur op een gestelde vraag.

Concluderend kan gezegd worden dat de politie in Nederland nog een lange weg te gaan heeft in de vormgeving van haar communicatie richting de burgers en de toegankelijkheid van de korpsen zelf voor deze burgers.

Dit is toch waar het grotendeels om draait, mogen wij de missie van de Nederlandse politie geloven.