Wie iets horen wil moet voelen

Over het geheim van helderziende managers.

Iedereen kent ze. De leidinggevenden die schijnbaar moeiteloos bereiken wat ze willen. Hoe lastig of complex een vraagstuk ook is, hoezeer hun team ook boven zichzelf moet uitstijgen om het te laten slagen, het lukt ze. Ze zijn zichtbaar zoveel effectiever dan anderen. Wat is hun geheim, wat doen ze anders? En is het wel iets bewusts, of hebben ze het succes aan hun broek hangen, zoals een komiek de lach? Zijn ze wellicht helderziend, zodat ze vooraf weten wat wél gaat werken en wat niet? De laatste verklaring is misschien dichter bij de essentie dan u denkt.

We liepen samen weg uit een vergadering die zij had voorgezeten en het eerste dat ze zeiwas: “Ik betwijfel serieus of dit wel gaat lukken.” Ik zei dat ik niet verbaasd was. Daarop ging ze niet in, maar ze legde uit dat ze aan haar water voelde, dat haar team het project niet op tijd ging klaren. Ik vroeg haar waarom ze dat niet gezegd had. “Ik kijk wel uit”, zei ze, “ik wil ze niet gelijk al ontmoedigen. Zag je hoe ze keken, toen de deadline aan de orde kwam?” Ik beaamde dat ik ook dat nare gevoel had, maar dat het nu wel mosterd na de maaltijd was. Met haar mond antwoordde ze, dat ze begreep wat ik bedoelde, maar al het andere in haar sprak dat tegen.

Het is bij vlagen werkelijk fascinerend. Hoe mensen het één kunnen zeggen en het andere zijn. Van het verplichte maar soms zo ongeloofwaardige “Goedemorgen” bij het tankstation, tot de politicus die verbazing of gelatenheid veinst voor de camera. Iedereen voelt dat er iets niet klopt. Als het wat subtieler is, kun je er misschien niet meteen de vinger opleggen, maar de twijfel is geschapen, de non-verbale tegenspraak is zoveel malen krachtiger dan de woorden. Die tegenspraak is voelbaar voor de ontvanger van de boodschap (en trouwens net zo hard voor de zender zelf). Maar dan moet je wel geleerd hebben, om naar dat gevoel te luisteren.

Het begint met een gevoel, al lang voordat we kunnen duiden wát er precies niet goed gaat in de communicatie tussen mensen. Dat wat we horen, zien en ervaren, wordt door onze zintuigen bliksemsnel naar binnen gezogen en vertaalt zich bijna direct in een gevoel. Dat kan iets neutraals of harmonisch zijn, maar ook een gevoel van onrust, twijfel of zelfs angst. Gevoelens zijn er natuurlijk in allerlei dimensies, maar het eerste dat je voelt is iets positiefs of negatiefs. Zeker in het laatste geval is het goed om daarbij even stil te staan.

Wie goed luistert naar dat eerste gevoel, zet een stap op weg naar effectieve communicatie. Die onderzoekt dat gevoel en bevraagt zichzelf naar de oorzaak. Het kan iets van binnen zijn, maar ook ontstaan door het gedrag van anderen. Hoe sterker het is, hoe meer het betekent. Zo’n onprettig gevoel is een sleutel tot effectieve communicatie.

Negeer of verstop het en al je energie lekt weg in het vervolg. Erken en benoem het en je aandacht en focus gaat automatisch naar de dingen die er écht toe doen. Toppers in communicatie luisteren om te beginnen vooral heel goed naar hun gevoel. Het verscherpt hun waarneming zo krachtig, dat het voor anderen soms lijkt alsof ze helderziend en helderhorend zijn. Wat ze voelen, zien en horen maakt dat ze weten, wanneer het tijd is voor een time out. Het helpt ze ook bij het benoemen van gedrag en het effect van gedrag op anderen. Daardoor zijn ze als vanzelf bezig met de zaken die het verschil maken. En daardoor hebben ze meer effect.

De manager uit mijn voorbeeld riep haar team terug. Met enige schroom benoemde ze haar gevoel van twijfel en het gedrag van een paar groepsleden dat er de aanleiding voor was geweest. Er volgde een ongemakkelijk halfuur, waarin van twee kanten klachten en zorgen op tafel kwamen. Het werd meer dan duidelijk dat de deadline onder de geformuleerde randvoorwaarden niet realistisch was. Waarna het gesprek verder ging over hoe het wél kon i.p.v. over hoe het moest.

Effectieve managers horen, zien en voelen helderder dan anderen. Ze zijn heel precies met hun aandacht, ze voelen wanneer het tijd is voor een time out en ze weten wat dan te doen. Ze zijn ook wandelende voorbeelden voor hun omgeving. U kent er een of u bent er een.

Wim Aalbers
werkt als adviseur en interim-manager
aan de slagkracht van organisaties.
www.wimaalbers.nl
© Wim Aalbers 2007

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Joan Berkvens
Lid sinds 2019
Het geheim zit in het "nu" leven. Alle mensen hebben van hun ouders normen en waarden meegekregen hoe ze moeten leven. Dit zijn spelregels hoe met zaken om te gaan en hoe te reageren. Het is dus als het ware je referentie kader van waaruit je steeds je beslissingen neemt. Je krijgt en gedeelte van je vader mee en een gedeelte van je moeder wat uiteindelijk je persoonlijkheid maakt. Dit doe je steeds onbewust en heb je zelf niet in de gaten indien je daar niet op gewezen wordt. Mensen waarover in de colom wordt geschreven zijn mensen die in het nu leven. Ze leven hun leven naast hun persoonlijkhied ook met hun gevoel (ziel). Deze mensen zijn zich ervan bewust dat andere mensen een vorm van energie uitstralen en daarmee laten zien wat ze denken. Ze stralen als het ware uit hoe ze zijn en wat ze denken. Gevoelige mensen pikken deze energie op en voelen aan wat er speelt. Iedereen kan dit gevoel ontwikkelen maar de een is er gevoeliger voor dan de andere. Om dit gevoel op te kunnen vangen dien je zelf in het nu te leven wat betekent dat je je gevoel laat spreken en niet blokkeert. Veel mensen blokkeren hun gevoel omdat ze vinden dat bepaalde dingen die ze voelen niet kunnen of niet horen in onze maatschappij. Of willen dat andere ze op een bepaalde manier zien en waarderen (ego). Als je je gevoel laat spreken betekent niet dat je gaat zweven of alternatief bent, maar dat je reageert op de energie trilling van andere en iets met je gevoel doet om daarmee ook weer andere mensen te helpen om een trapje hoger te komen in hun energie wereld.
wilbrand kuijt
De afgelopen jaren is managerial Nederland druk bezig geweest om alles te rationaliseren. Meten is weten, competentiemanagement, etc. Alles gericht op kennis. Wat Wim schrijft spreekt me erg aan. Oog voor de andere kant. Het gevoel. In het verleden sprak ik een oude bankdirecteur en stelde hem de vraag hoe hij omging met investeringsverzoeken van ondernemers. Hij zei: "Wilbrand, ik pak een sigarendoos je, maak op de achterkant een berekening van de risico's, ga achterover zitten en steek een dikke sigaar op. Op dat laatste moment luister ik naar mijn onderbuik. Voelt het goed" Hierin zit voor mij ook de essentie. Voordat we ons weer kwijtraken in alleen maar gevoel zoals in de jaren 70-tig is die oude bankdirecteur iemand waar ik veel van geleerd heb. Niet alleen ratio, niet alleen gevoel, maar het totaal van beide kan maken dat management kan evolueren. Een synthese van beide kan maken dat menselijkheid en zakelijkheid elkaar kunnen omarmen.

Wat Joan schrijft vind ik net een stap te ver. Gevoel is niet gelijk aan ziel, dat is iets volledig anders. Het gevaar is wanneer dergelijke zware woorden zo gemakkelijk gebruikt worden, het dusdanig platgeslagen wordt met als resultaat dat het weer gepolariseerd gaat worden. Hou het gewoon op gevoel, het zou al enorm zijn wanneer managerial Nederland zit nou een terug zou vinden. Latent is het aanwezig, maar wie durft het nog te vertrouwen? Doe het het gewoon het is niet voor niets voor-voelen en na-denken. Dat geeft ook de latente kracht aan. Eenheid in verscheidenheid.

Wilbrand Kuijt
manager in profit en non-profitorganisaties
Sophie de Bree
Dit artikel omschrijft een gegeven. Heldervoelendheid, helderziendheid, hooggevoeligheid, hoogsensitiviteit, het maakt niet uit hoe je het noemt. Het is aan de orde van de dag. Lees een willekeurig artikel over leiderschap en (een hoge mate van) sensitiviteit is een van de kenmerken waarover een leider dient te beschikken.

Interessanter is je afvragen of je dit kunt aanleren of dat het aangeboren is. Onderzoek van Elaine Aron, Amerikaanse psycholoog, wijst uit dat 20% van de bevolking beschikt over deze eigenschap. Maar ik durf te beweren dat, wanneer het bedrijfsleven meer openstaat voor deze eigenschappen, dit kenmerk voor iedereen bereikbaar is. Ik vermoed dat ieder mens wel eens iets heeft aangevoeld, maar het niet heeft durven zeggen, in de angst iets doms te zeggen. Los van het feit of de aangevoelde zaken waarheid blijken te zijn, is het van groot belang dat zorgen, bewondering, positieve of negatieve gevoelens worden geuit en gecommuniceerd. En vervolgens dat erover gepraat wordt, dat de gevoelens er mogen zijn, om er vervolgens (eventueel) in overeenstemming naar te handelen. Voor mij is heldervoelendheid de belangrijkste voelspriet dus voor de manager om effectief te zijn.
Sjoerd van Niekerk
Wellicht wil niet iedereen manager worden. Neem nu een specialist in een bepaalde techniek. Als hij of (zij) zijn heldervoelendheid niet wil loslaten op de werkvloer kan dat een onbewust signaal zijn om aan te geven dat hij geen manager wil worden; laat andere mensen maar druk managen, is dan de boodschap.
Het management levert op termijn wel meer salaris op, dat kan dan soms zuur zijn voor diegene. Veel mensen willen graag geleid worden.

Mijn vraag is:

Is het wel verstandig als iedereen zijn of haar heldervoelendheid zou verhogen of verbeteren?