Spoedig professionalisering van de personal coach?

Coachen is 'in'. Politici en andere bekende Nederlanders, managers, steeds meer mensen nemen een coach in de arm. Ze willen hulp bij het bereiken van hun persoonlijke doelen: minder stress, een ander imago, een nieuwe baan, of meer vrije tijd bijvoorbeeld. Vaak hebben ze al talloze malen geprobeerd die doelen te bereiken maar merken dat er maanden, jaren voorbij gaan zonder dat er iets verandert. Kan een coach dit wel teweegbrengen?

Voor de een is coaching een managementstijl die resultaat oplevert, voor de ander staat het voor persoonlijke ontwikkeling. Voor sommigen dient coaching organisatieontwikkeling, voor anderen draait het om het ontdekken van een persoonlijke missie in het leven. Voor de een is het terugkoppelen van de maandresultaten de ultieme vorm van coaching, terwijl de ander zich in zweethutceremoniën verdiept.

De kwaliteit van de personal coach staat ter discussie, veel bedrijven zijn zich gaan afvragen of hun geld wel goed wordt besteed. Onlangs kwamen coaches en bedrijven bij elkaar om de gerezen problemen te bespreken. Verdeeldheid bleek er te bestaan over de oplossing.

Een landelijk keurmerk in het leven roepen helpt niet, want dat is er al. Bovendien blijken er genoeg voorbeelden te zijn van gecertificeerde coaches die weinig kwaliteit leveren.

Een andere naar voren gebrachte oplossing -kwaliteitsborging- stuitte op bezwaar bij de coaches omdat dan elke coach op dezelfde wijze moet werken.

En metingen dan met betrekking tot hoe effectief de coach is? Ook deze oplossing zagen de deelnemers van de bijeenkomst niet zitten. Want hoe meet je hoeveel gelukkiger een werknemer is na een sessie?

Een optimistische eindconclusies: het vak bestaat nog maar net en ongetwijfeld komt spoedig de trend naar professionalisering.

Lees meer op JONGEBAZEN:

NMI-certificatie bij mediation een lachertje?
Afgelopen week sprak ik een jonge beleidsadviseuze (ik noem haar Anna) in de trein. Ze was gecertificeerd mediator. ‘Maar’ zo zei ze, nog steeds als een Bokito nagloeiend van irritatie, ‘Ik ben nog steeds woedend.’ Wat was er aan de hand? Ze vond het een ‘waardeloze opleiding’ en daar had ze bij de NMI, een klacht over ingediend. ‘Ik heb absoluut niet het gevoel dat ik een volwaardig mediator ben, en dat ik dan toch een certificaat kan halen, dat slaat nergens op’

(bron: Sigma)

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Dirk Steen
Graag wil ik reageren op uw artikel "spoedig professionalisering persoanl coaching"

Het is juist dat er binnen de markt van personal coaching sprake is van weinig professionalisering en wildgroei. Per slot van rekening kan iedereen zich personal coach noemen en wordt er weinig geinvesteerd in deskundigheidsbevordering.

Binnen Coaching at Work staan professionalisering en deskundigheidsbevordering wel centraal. In dit geval wordt er bij personal coaching altijd tussentijds geevalueerd en na toestemming eventueel via interventie van derde deskundigen de personal coaching voortgezet.

Personal coaching dient te voldoen aan een belangrijk kenmerk en dat is "resultaat". Is het resultaat er niet dan is in elk geval de personal coaching niet geslaagd. In juridische zin kan er zelfs sprake zijn van wanprestatie.
(niet goed, geld terug!)

Personal coaches die zich binnen een professionele organisatie bundelen kunnen garantie geven op de kwaliteit en het resultaat van de coaching. Via deze organisatie wordt geinvesteerd in deskundigheidsbevordering en kwaliteitsbewaking. Dit mede via de selectie van de personal coaches.

Vriendelijke groet,

Dirk Gorthuis
Coaching at Work
Co Gersen
De geruststellende "Meten is weten mythe" is - hoe men het wend of keert, niet bruikbaar voor de effectiviteit van personal coaches. Hoe groot de behoefte aan een genormaliseerde meetlat ook is: het kan niet!

Allereerst omdat zij in hun dagelijkse praktijk al te maken krijgen met een zeer grote verscheidenheid aan 'personalities' en - als het goed is - daar hun werkwijze precies op afstemmen.

Ten tweede omdat de invloed van het coachingproces niet geheel in harde cijfers valt uit te drukken. Je kunt persoonlijke productiviteit meten en je kunt voor het behalen van doelstellingen een waardecijfer geven.

Maar er is geen normatieve indicatie voor persoonlijke groei, voor persoonlijke kracht en voor de overtuigingskracht van iemand waardoor hij/zij sneller draagvlak krijgt voor zijn ideeën. Noch kun je de mate van enthousiasme meten die hij of zij in het werk hervindt en de positieve invloed daarvan op zijn directe omgeving.

Is een coach goed in zijn vak, dan kiest hij voor een eclectische aanpak, die hij telkens afstemt op zijn coachee en zelfs op sfeer en gemoedstoestand van dat moment.
Als coach hoor je daarom over een breed pakket van inzetbare methodieken te beschikken die je inzet om de coachee een beter inzicht in zijn of haar eigen mogelijkheden te bieden.

De enige maatstaf voor het beoordelen van een coach ligt m.i daarom in de mate waarin hij/zij een afdoende antwoord vindt op de aloude vraag aan de coachee: "Wat wil jij uit onze relatie halen?" De enige die het resultaat hiervan kan beoordelen is allereerst vaak de coachee zelf en daarna pas de eigenlijke opdrachtgever, die de door de coachee bij zichzelf waargenomen veranderingen eveneens gaat ervaren.

Zolang een coach zich volledig richt op het gezamenlijk zoeken van een antwoord op de coachingsvraag, is hij/zij goed bezig. Dan vinden ze gezamenlijk het gezochte antwoord op de coachingvraag.

Co Gersen is management coach bij
Backstage Comco