Slecht e-mago

ICT-sector heeft slecht imago vooral aan zichzelf te wijten.

De negatieve stemming in de ICT- en internetmarkt wordt op het moment met graagte toegeschreven aan emoties en irrationaliteit onder financiers en andere opiniemakers. Net als de hype, ook die werd vaak op die manier verklaard. Dat is niet terecht. De industrie heeft de malaise (evenals de hype) helemaal aan zichzelf te wijten. Het heeft alle eigenschappen van slecht imagomanagement.

"Het Nederlandse bedrijfsleven en de overheid geven honderden miljoenen guldens te veel uit aan nieuwe ICT en internettoepassingen. De techniek van het nieuwe medium is dermate gecompliceerd dat het maken van fouten aan de orde van de dag is." [Management Consultant]

Grote, professionele organisaties houden niet van emoties en irrationaliteit, want dat zijn twee factoren die niet bestuurbaar zijn. En dat leidt tot een veel te groot afbreukrisico. Geen enkel bedrijf ontkomt er echter helemaal aan (denk maar aan de Brent Spar-affaire van Shell), maar met het minimaliseren van risico's kom je een heel eind. Dat is waarom de meeste multinationals hun best doen om een overwegend saai imago te kweken. Saai staat namelijk voor degelijk en betrouwbaar.

"Er bestaat geen enkel verband tussen de investeringen in automatisering door een onderneming en de winstgevendheid van deze onderneming." [Computable]

Dat we vertrouwen op de kwaliteit van een Philips-televisie heeft niks met het apparaat zelf te maken. We weten immers niet wie hem heeft gebouwd, wat voor onderdelen er in zitten of hoe goed het ontwerp ervan is. Toch vertrouwen we Philips. Op basis van goede prestaties in het verleden, sterke branding of omdat anderen hoog opgeven over het merk.

"Slechts 9% van alle ict-projecten wordt binnen budget en tijdsplanning gerealiseerd. Drie van de vijf bedrijven is dan ook op zoek naar een andere leverancier. Liefst driekwart van de ondervraagden heeft als kritiek dat ict-leveranciers eerder opportunisten dan realisten zijn." [Computable]

Die wijsheid is aan de meeste ICT- en internetbedrijven voorbij gegaan. Die blonken de afgelopen jaren uit in ijdelheid, exhibitionisme en -last but not least- onbegrensde hebzucht. Sla het archief van Emerce er maar eens op na. Jonge, zichzelf ceo noemende, ICT-ondernemers blaatten de kolommen vol als voorvechters van e-topia. Met name om elkaar te bevestigen kwamen deze mensen elkaar weer tegen op borrels en party's. Een gezonde basis voor zelfkritiek en bescheidenheid is dat natuurlijk niet. Veel van hen zijn er niet meer over. De tegenwind heeft ze omvergeblazen. Aan versteviging van hun imago hadden ze immers geen aandacht besteed. Bedenkelijk eindresultaat: een overwegend slecht e-mago.

"In de eerste vijf maanden van dit jaar viel ongeveer de helft van alle faillissementen in de Randstad binnen de IT-sector." [Automatiseringsgids]

Een onderneming die een goed imago wenst, zal zich daarom moeten gedragen als een goed bedrijf. Goed geleid, met financiële degelijkheid en met besef van kwaliteit. En aandacht voor de klant. Die periode moet nog aanbreken.

Fred Akkerma

Drs. Fred Akkerma is eigenaar van Akkerma.com, een consultancy- en trainingspraktijk op het gebied van management, e-business en communicatie.Tevens is hij uitgever en hoofdredacteur van Managersonline.nl.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Kim Bruning
Ik ken slechts een klein aantal bedrijven die inderdaad netjes omgaat met ICT. Veel daarvan zijn dan ook nog eens unix bedrijven. (Dat is op zich wel interessant natuurlijk).

Veel managers schijnen niet goed te weten hoe de ICT wereld in elkaar zit, en willen ook niet naar hun (toch zo hoog opgeleide) ingenieurs luisteren. Dat zouden ze toch liever wel moeten doen.
Erik Slagter
Ik denk dat inderdaad een groot deel van het probleem ligt in oppurtunisme. Dat gecombineerd met gebrek aan feitelijke kennis, levert de bekende grote ICT-bedrijven (ik zal geen namen noemen) waar door managers met gebrek aan feitelijke kennis, medewerkers met gebrek aan feitelijke kennis worden aangenomen. In grote getale. Eventeel wordt er een cursus van een paar weken tegenaan gegooid (dat heet dan opeens "academy") en voila, een nieuwe ITer die bij een klant voor veel geld kan worden weggezet.

Geen wonder dat de klant klaagt.

Het bedrijf die werkkracht op deze manier inhuurt, kan maar beter een sollicitatie-toets (door een van de technische mensen opgesteld) afnemen om zodoende het kaf van het koren te scheiden. Misschien, misschien, dat op deze manier de grote detacheerders tot inzicht wordt gedwongen.

Iets dergelijks is mijns inziens van toepassing op beginnende "e-commerce"-bedrijven. Laat ze eerst maar eens zien dat ze wat kunnen en dat ze iets gaan maken waar de consument ECHT op zit te wachten. Nog een Maurice de Hond erbij zit niemand op te wachten.