Ik moest denken aan het boek 'Hoe word ik een rat?' toen ik de kenmerken las van een psychopaat, opgesteld door de forensisch psycholoog Hare. Volgens hem is een psychopaat een gladde prater die zich beter voor doet dan hij is. Het is een gewetenloos mens, man of vrouw, die kil en ongevoelig, liegt, bedriegt en anderen manipuleert om zijn egoïstische doelen te bevredigen.
In het boek 'Hoe word ik een rat?' met als subtitel: 'de kunst van het konkelen en samenzweren', wordt door de auteur Joep Schrijvers dieper ingegaan op de kunst van het naaien, vernederen, pootje lichten en slachtofferen. Volgens Schrijvers bestaat rattenwerk uit het benutten van de zwakheden van anderen ten eigen bate. Een goede rat herken je niet als rat. Het zijn opportunisten die calculeren, plannen smeden en toeslaan.
Veel managers zijn gecharmeerd van het boek. Zij herkennen er anderen in, zeggen ze. Sommigen hopen echter te kunnen delen in de revenuen van de rattenwereld. Een wereld die meer kost dan oplevert. Het konkelen en piepelen van mensen kost tijd en energie. Ratten stoppen hun energie niet in het bedrijf maar in het bouwen van een ego.
Het wordt tijd dat we stoppen met hen te bewonderen, dat we leren om de ratten uit hun holen te verdrijven, hun opgeblazen ego's leren lek te prikken. Volgens Hare voldoet namelijk één op de honderd mensen aan het profiel van een psychopaat. Laten we ons niet neerleggen bij de 'monday morning blues' zoals Joep Schrijvers in zijn nieuwe boek 'het maandagmorgengevoel' beschrijft. Hoe mooi de blues ook zijn, ze hebben de negers niet bevrijd van de opgeblazen ego's van de slavenhandelaren.
http://www.razenberg.nl
http://www.managementplein.nl
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>