Staan we aan de vooravond van doorbraakdenken binnen de publieke sector? Waar zekerheden verdwijnen, ontstaan vaak ‘gedwongen’ nieuwe wegen. Budgettiare spanningsvelden geeft een impuls aan nieuwe ondernemende initiatieven.
Ook nonprofit organisaties worden gedwongen om meer bedrijfsmatiger te opereren binnen een politieke context. Afkicken van bureaucratische rituelen en de klant ‘in huis halen’ wordt steeds belangrijker. Van een afwachtende houding, reactief optreden wordt steeds meer overgestapt op een meer pro-actieve en anticiperende manier van sturen.
Uitzonderingen of verspreiding van het ondernemende virus binnen de publieke sector.
In 1 week lees ik in de krant drie duidelijke initiatieven: toeval of trend?
Het Maarssense model
In Maarssen gaat de bijstand “commercieel”, de gemeente heeft een groot gedeelte van de bijstandswerkzaamheden uitbesteed aan een marktpartij. De kosten worden op deze wijze beheersbaar gemaakt en menig gemeente wil door de wet ‘werk en inkomen’ de risico’s van uit de hand gelopen taken sociale dienst minimaliseren.
Focused factory in de gezondheidszorg
In de gezondheidszorg onstaan zelfstandige behandelcentra, die superefficient routine klussenaanpakt en wachtlijsten weet terug te dringen door focus en slim organiseren. De patient staat te trappelen en weet zich snel en kwalitatief goed bediend.
Bejaardengemeenschap met winst
Een bejaardentehuis weet nieuwe initiatieven te ontplooien met maatschappelijke waarde en weet hierbij optimaal gebruik te maken van de accomodatie en keukenfaciliteiten. De afstand tussen burgers en de inwoners van het bejaardentehuis wordt verkleind. De winst van deze activiteiten worden aangewend voor andere maatschappelijke activiteiten, een win-win situatie.
Vallen, opstaan en doorgaan
Jammer is wel dat veel non profit organisaties eerst wakker geschud moeten worden door een incident, nieuwe prikkel of nieuwe wetgeving of opkomende concurrentie.
De publieke sector laat te weinig eigen initiatief zien. De beheersmatige focus van deze organisaties hebben de ruimte voor eigen keuzes, eigen initiatief, anders denken en verantwoord ondernemend handelen uit het DNA van de organisatie gehaald.
De capaciteit om nieuwe mogelijkheden te creëren, om zaken beter en anders op te pakken, om beter gebruik te maken van middelen (meer met minder) is de manier om onderscheidende klantwaarde te brengen. Ondernemerscap wordt misschien wel een vitale competentie van publiek organisaties. Of is mijn gedachte toch een brug te ver.
Laten we de best practices koesteren.
In hoeverre is uw overheidsorganisatie bereid en in staat om ondernemend denken en handelen te verbinden aan uw publieke dienstverlening. Ik daag publieke organisaties uit de handschoen op te pakken en te ontdekken op wat voor manieren publiek ondernemerschap uw bedrijfsvoering van nieuwe impulsen kan voorzien.
Welke (maatschappelijke) winst ziet u?
Gertjan Verstoep
BusinessPreneur
The entrepreneurial perspective on change
Gerelateerde artikelen
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
In de publieke organisaties heb je steeds weer crisis nodig om te beseffen, dat het om ondernemerschap draait, altijd al gedraaid heeft. Juist dat heb ik altijd zo leuk gevonden in de non profit: dwars tegen de verwachting in, geen gezeur, maar gewoon doen. Als het initiatief namelijk op de vloer is ontstaan, moet de top van een andere planeet komen om dat nog tegen te houden. We vergeten weleens dat al die publieke diensten ooit uit particulier initiatief ontstaan zijn. en in feite lijkt er nog niet veel veranderd, als je tenminste de inmiddels torenhoge stapel wetten en regels even wegdenkt.
Wat ik wel even wil toevoegen: het is niet alleen maar te danken aan " de vloer" . In de tijd van Vliegenthart werd er veel geld gepompt in de " onorthodoxe" plannen, als de wachtlijsten maar weggewerkt werden. Alleen was er toen wel geld, maar nauwelijks personeel om aan uit te geven. En nu is de wereld weer 180 graden gedraaid: geen geld meer, maar wel personeel. Juist nu komt het dus echt op ondernemen aan = risico durven nemen, beseffen dat de kosten voor de baat uit gaan. Soms toch jammer, dat juist de " commerciele jongens" de eer binnen halen. Dat kunnen we toch zelf ook, zou ik zeggen.
Groeten van Joke van Galen
Ik ben het roerend met je eens!
Ik weet zeker dat “medewerkers van de vloer”uitstekende ideeen hebben de dienstverlening van goede (ondernemende) impulsen te voorzien. Investeren in onorthodxe ideeen begint vaak bij medewerkers met een ondernemende mindset met een attitude om kansen in verandering te zien.
Belangrijker dan geld is vaak het gevoel dat er ruimte is voor nieuwe initiatieven en anders denken.
Als je ondernemendheid en initiatief vraagt van de medewerkers, dan komt het vaak ook los.
Je geeft in je recatie het voorbeeld van “de uitdaging van Vliegenthart” en dat kan inderdaad stimuleren tot andere ideeen. In een cultuur waar meestal gekozen wordt voor de meest zekere oplossing, is het zaak om op tijd te investeren in de eigen mensen. Menig organisatie zal verbaasd zijn over de eigen inbreng in nieuwe vormen van publieke winst.
Joke, dank voor je reactie
Alle groeten
Gertjan Verstoep
BusinessPreneur