Positieve discriminatie van vrouwen?

Columns

Besturen moeten voor minimaal 30% uit vrouwen bestaan. Is dat positieve discriminatie? Grijze en (eigen)wijze heren denken nu niet meer aan de bak te komen. Ik zou denken: eindelijk gerechtigheid. Positieve discriminatie bestaat al eeuwen, maar dan van mannen. Bij gelijke geschiktheid gaat de voorkeur uit naar een man.

Organisatieculturen zijn op de mannelijke leest geschoeid. Mannen hebben organisaties opgericht, ver voordat er vrouwen in het vizier kwamen. Het hoger onderwijs liet vrouwen eeuwenlang niet toe en tot ver in de jaren 50 moesten gehuwde vrouwen toestemming vragen aan hun man om te werken, of het werd ze überhaupt verboden.

Organisatieculturen zijn afgestemd op de wensen en mogelijkheden van mannen. Werkuren, vergaderstijlen, netwerken en de bedrijfsrituelen bijvoorbeeld zijn afgestemd op mannelijke voorkeuren. In de loop der tijden is er veel veranderd, maar veranderingen aan de top van een bedrijf of instelling gaan nog steeds moeizaam.

Hier lopen de mannen rond die het gemaakt hebben en er daarom van overtuigd zijn dat zij weten hoe het moet. Zij houden hun organisatiecultuur op allerlei subtiele manieren in stand. Zij kiezen klonen van zichzelf om die cultuur te handhaven. Het gebeurt vaak niet eens zo bewust, het is de macht van de vanzelfsprekendheid. Mannen kijken nu eenmaal anders naar vrouwen dan naar elkaar.

Maar al die witgekleurde mannelijkheid aan de top doet ook iets met mensen die niet mannelijk zijn. Als je als vrouw steeds maar weer deze mensensoort boven je ziet, dan krijg je het gevoel dat je daar niet bij hoort. Dit speelt op onbewust niveau en haakt in op oude aangeleerde stereotype denkpatronen over hoe bijvoorbeeld een manager er uit hoort te zien. Ambieer je als vrouw een topfunctie, dan moet je niet alleen strijden tegen de vooroordelen van anderen, maar ook tegen de demonen in jezelf. En je moet je aanpassen aan die mannelijke organisatiecultuur.

Deze vaak onbewuste strijd levert meetbare stress op en kost hersencapaciteit. Je gaat je als vrouw extra bewijzen of haakt af en schroeft je ambities omlaag.

Vrouwen aan de top helpen – alleen al door hun zichtbaarheid - andere vrouwen en mannen om hun ingesleten denk- en gedragspatronen te veranderen. Het leidt tot een meer open en transparante organisatiecultuur, waarbinnen vrouwen zich minder hoeven aan te passen aan mannelijke normen- en waarden. Dit lukt niet met een enkele topvrouw, maar alleen als vrouwen stevig vertegenwoordigd zijn.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Dirk-Jan de Bruijn
Waarom steeds die tegenstelling opzoeken? Waarom toch steeds op diezelfde traditionele wijze terugvechten? Waanzin om te werken met quota's. Benadruk gewoon dat teams die opgebouwd zijn uit diverse type mensen (o.a. qua geslacht, maar ook qua denken of qua afkomst) veel slagvaardiger en effectiever kunnen zijn. En hou op positieve discriminatie. Oud denken! Daar doe je de vrouwen ook geen plezier mee. Zeker als ik zie dat er binnen de overheid vrouwen posities bekleden die niets te maken hebben met hun competenties. Of ze weten ze heel goed te verbergen...
Jessica Bijvang
Beste Annette,

Ik denk niet dat wij vrouwen het redden door voortdurend iets te schrijven "tegen de mannen". Meer vrouwen op hogere posities is iets dat wij samen zullen moeten doen. Om te beginnen hebben wij vrouwen daar een eigen rol in. Sterker worden, meer ons zelf zijn en ons zelf niet zo laten intimideren in een spel waar wij vrouwen minder goed in zijn. Mannen twijfelen minder snel aan zichzelf en als ze dat wel doen dan tonen ze dat anders. Vrouwen mogen veel vaker aangeven dat zij geschikt zijn voor een bepaalde positie in plaats van afwachten tot ze gevraagd worden. En ja, het is waar, veel functies worden op de golfbaan of tijdens een borrel door mannen aan andere mannen gegeven. Maar vrouwen leer het spel spelen, zonder jezelf te verliezen. Ga staan voor jezelf. Ben je onzeker over jezelf, leer te dealen met je onzekerheid. Ik ben het met je eens dat veel organisaties nog redelijk mannelijk zijn ingericht en dat er heus glazen plafonds zijn. Maar die doorbreken wij niet door gepiep over hoe slecht die mannen wel niet zijn. Die gaan we uiteindelijk doorbreken doordat vrouwen zichzelf gaan versterken en mannen en vrouwen binnen en buiten organisaties de dialoog met elkaar aan gaan. Heel veel m/v dingen in organisaties gebeuren onbewust en door juist die onbewuste processen bewust te maken kunnen we gerichte acties ondernemen. Er is een prachtige test over hoe wij tegen mannen en vrouwen aan kijken. Heel veel mensen hebben op onbewust niveau nog zeer tradionele beelden over mannen en vrouwen. Terwijl zij op bewust niveau denken dat zij hun tijd vooruit zijn. Wanneer dat meer inzichtelijk wordt binnen organisaties kunnen wij de dialoog aan gaan en kunnen er daadwerkelijk dingen veranderen. En belangrijk, laten we het vooral een beetje luchtig houden. Wanneer je bewust wordt van al die man/vrouw dingen in organisaties en je gaat er met elkaar over praten dan kun je er samen ook erg om lachen. Dat is mijn ervaring. Het gevolg is meer verbindingen en meer rekening houden met elkaar. En als laatste: Vrouwen wees goed in je vak, ga voor jezelf staan en laat zien wie je bent!
Jos Steynebrugh
Annette,
je eigen column is het antwoord op al je vragen

Groet,
Jos Steynebrugh
Annette Evertzen
Beste Jessica,

We zeggen voor een groot deel hetzelfde. In mijn literatuurstudie om te onderzoeken wat vrouwen belemmert op weg naar de top, kwam ik vooral die onbewuste processen op het spoor. Ingesleten denkpatronen waarvan zowel mannen als vrouwen zich niet of nauwelijks bewust zijn, maar die wel maken dat bij gelijke geschiktheid de voorkeur vaak uitgaat naar een man.

Meer over Diversiteit in organisaties