“Perpetum Innovere”

Columns

Kent u dat? Heb je na héél lang zoeken (ik HÁÁT winkelen) eindelijk een overhemd gevonden dat je helemaal bevalt (Arrow, 100% katoen, Europese boord, button down, middellange mouwen, wit of luchtmachtblauw), gaat een of andere product- of marketing onverlaat sleutelen aan het product. MIJN product, verdôme. De “verbeteringen” bestaan uit 100% >> 85% katoen (vonken als ik em uittrek), mouwen korter (passen nét niet meer) en slips voor in de broek korter (floept ie er eerder uit).

Dat wordt dus graaien in de uitverkoopbakken en als ik ze nog vind , die ouwe vertrouwde modellen, koop ik de bak leeg. Soms wel 12 tegelijk. Totdat . . . totdat ze echt op zijn. Dus zoek ik bij de concurrent en daar blijf ik.
Waarom, oh, waarom toch? Zit de winst in de besparing van een lapje stof?
Ik wil voor het toch al prijzige overhemd best 30% méér betalen als dat zou moeten.
Effect: klant pissig en loopt naar de concurrent.

Exemplarisch? Was het maar waar! Hetzelfde gebeurt met tandpasta (gaatje groter, meer water erin), koffieblends (minder koffie, meer aroma), scheerschuim (meer water erin), ham (water erin). Houdt het nou nóóit op, heren innovatoren? Niet dus!

Ik breng als voorbeeld nog even de mega vergissing van Coca Cola in herinnering. Die vervingen het wereldbekende gewelfde flesje door een nieuw ding zonder identiteit. Een fansieloze cilinder waarvan er 3 miljard zijn. Massaal protest en wegloper naar . . . 3x raden: Pepsi. Zelden heb ik een bedrijf zo razend snel bakzijl zien halen. Maar, ze hebben er niets van geleerd, want nu wordt er weer geknoeid met zoetstoffen (vanille??). Kan wel zijn dat de jeugd dat lekkerder vind, als ze de “the real McCoy” (Coca Cola Classic) maar blijven maken. Die nieuwe smaakt niet in een Rumcola. Sec óók niet trouwens.

Uiteraard heb ik mij als marketingeling afgevraagd waaròm dit zo gaat en wat de achterliggende redenen zouden kunnen zijn. Ik heb wel een vermoeden.
Dan kom je al snel uit op brainstormsessies met technici, win/loss matrixen, klantenpanels etc. Maar IS dat nou echt zo?

Wat ik me zou kunnen voorstellen is dat je als producent náást de internen (R&D, marketing, productie, verkoop, inkoop, etc) ook externen betrekt bij een innovatie workshop.

Stel dat je een innovatie workshop 3 nieuwe productconcepten hebt gegenereerd die kansrijk lijken, dan heb je 4 scenario’s: het bestaande product en 3 varianten.

Deze 4 mogelijkheden evalueren we met de 4 doelgroepen: bestaande gebruikers, ex gebruikers, (nog) niet gebruikers die het product overwegen en (nog) niet gebruikers met een negatieve houding.

Met de vier product varianten gaan we het veld in en testen deze op de vier doelgroepen en turven de resultaten. Met een beetje combinatoriek zijn nu de overgangswaarschijnlijkheden bekend en kunnen we een calculated gues doen t.a.v. elk van de scenario’s. in termen van omzet, winst, aantal gebruikers etc.
Mijn inschatting is dat dit soort procedures vaak niet gehanteerd worden bij productinnovaties.

Mijn stelling:
Het innoveren gaat precies zolang goed tot de ziel eruit geinnoveerd is.

Nou, ik ben benieuwd naar jullie meningen. Ik ga een nieuwe memory stick kopen, déze past niet tussen de anderen in de (nb GESTANDAARDISEERDE !!!!) USB sockets in mijn computer. Te dik!!!! &^^%$^#@$##&^%^*&%&^$^%#$

Groet,
Jos Steynebrugh
Change Enhancement, Zoetermeer

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

jaap reijling
Je voorbeelden zijn zeer herkenbaar.
Ze zijn mijns inziens de resultante van een eerder door mij geponeerde stelling dat organisaties wordt gevormd door subculturen die onderling met elkaar "strijden" om de macht. Sturing door de organisatieleiding is nodig om de relaties in balans te houden. De "innovatie-functie" staat hier tegenover de "organisatiefunctie", die zegt dat alles "slimmer en goedkoper" moet en de "productiefunctie" die meer geld wil en niet kan werken binnen de door de organisatieleiding gestelde randvoorwaarden. Zowel in de profit- als non profit sector, zien we al gauw een dynamiek van meer controles en regels die onbedoeld de innovatieve krachten afremmen.
In Amerika, waar ik nu woon, worden veel klantenonderzoeken gehouden. Die worden echter uitgevoerd door "onderzoekers" die geen enkele affiniteit hebben met het product. Het zetten van de kruisjes op de lijsten is belangrijker dan de inhoud van de enquete. Uiteraard leidt dit tot niets: "Garbage in, is garbage out". Kennelijk willen grote bedrijven geen "experts" inzetten voor dergelijke onderzoeken. Dat is immers "te duur"!
Maar goed als je geen terugkoppeling wilt over klanttevredenheid ben je uiteindelijk "out of business".

Meer over Innovatie