Als het management zwijgt

In mijn vorige column ‘als de werkvloer zwijgt’ vroeg ik het management om een reactie op een aantal stellingen! Maar het management besloot dat het beter was om te zwijgen, of zoals Bert Overbeek het (als enige) omschreef; ‘het zwijgen is oorverdovend’? ‘Wie zwijgt stemt toe’, zegt het spreekwoord, ook hier van toepassing? Wie het weet mag het zeggen, flauwe grap, ik weet het!

Nu een dialoog met het management op dit punt niet van de grond schijnt te komen, blijven er twee mogelijkheden over, ook gaan zwijgen of …… een monoloog.
Welnu, te eigenwijs om te zwijgen hier enkele overdenkingen van een ‘niet’ manager;

- managers praten ‘over echte zaken’ alleen met andere managers
- managers praten in het openbaar alleen maar over ‘veilige’ of ‘goedgekeurde’ onderwerpen
- de, niet top manager, zit in precies hetzelfde schuitje als ‘de werkvloer’

U hoeft hier geen antwoord op te geven, maar ik vraag het me toch af; ‘wat doet de huidige manager als hij binnen zijn eigen bedrijf of organisatie met vragen, zoals geformuleerd in mijn vorige column, wordt geconfronteerd? Zwijgt hij dan ook?

Maar ja, laat ik er verder maar over zwijgen, dat schijnt immers de beste oplossing te zijn, voor mij, voor u en voor …….!

Of ….. toch nog even een boekje schrijven met als titel; de zeven spirituele wetten van het ignoreren’, wordt gegarandeerd een bestseller!

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

aad blokland
Lid sinds 2019
De werkvloer zwijgt is een veel te summier gesteld ,het kan diverse oorzaken hebben en die is hierbij niet gegeven. Maar toch hier enkele opmerkingen,
1 er is heibel in de tent uit zoeken wie met wie en de oorzaak wegnemen,
2 iedereen denkt te weten waar hij mee bezig is en er is geen interaktie (opdrachten door elkaar aan anderen laten uitvoeren brengt vragen stroom op gang met uit wisseling van ervaring),
3je weet het niet (het vinden van een positieve schokering)
Hans Gijsbers
Dhr. Of mevr. Blokland, dat blijft in het midden, is schijnbaar iemand van weinig woorden maar van veel doelgerichte actie.

Ik weet niet of ik zijn korte betoog hier juist weergeef, maar toch;

1. Iedereen wie problemen veroorzaakt ‘opzoeken’ en ‘rechtzetten’!
2. De lezers van het boek; ‘Alleen op de wereld’ wijzen op het (aanwezige) 2. bredere assortiment!
3. Navelstaren, matra’s zingen, ???? ….. u verzint het maar!

Meer over Interne communicatie en samenwerking