Kinderen in de kelder.

'Onze Chantalle en onze Paul-Jean zien een beetje pips, vindt u? Het is mij nooit opgevallen. Ja, dat witte haar van ze dat komt omdat ze al 16 jaar geen zonlicht meer hebben gezien. Toen onze Overheid in 2008 besloot om de bijdrage aan de kinderopvang af te schaffen, heeft mijn man voor Chantalle en Paul-Jean in de tuin een kelder gemaakt.' .......

Het zou zo maar kunnen: de kosten voor kinderopvang lopen de spuigaten uit, de Overheid heeft ook andere zorgen & wat doe je dan? Je zet 'de tering naar de nering', er 'worden harde noten gekraakt' en 1 daarvan zou zo maar kunnen zijn dat de heel lucratieve wetgeving rondom de Kinderopvang 'op de helling komt te staan'. Wat doe je dan als ouders? Stop je je kinderen in een kelder? Of zijn er alternatieven?

Kinderopvang is big business. Google 'Kinderopvang' en je vindt een 'schat aan informatie', speciale websites méér dan voldoende. 'Ooit' begon in onze wijk een buurvrouw met een nevenactiviteit: kinderopvang. Haar man had een adviesbureau-aan-huis. Samen hadden ze enkele kleine kinderen en waarom er daarvan nog niet een paar bij gehaald? Zo had je 'wat om handen' en wie weet leverde het je nog 'iets extra's' op?

Inmiddels zijn onze buren verhuisd naar het buitengebied. Heeft zij een 10-tal medewerkers en stagiaires in dienst en is juist zijn bedrijf een nevenactiviteit geworden. De meeste recente activiteit bestaat uit het bijplaatsen van een 7-tal units c.q. 'klaslokalen' voor het opvangen van de groei in (buitenschoolse) opvang. Zoals gezegd: booming business! Soms denk je: dat wij niet op dat idee zijn gekomen?! 

;-)

In 2008 gaat de Overheid € 2.000.000.000 uitgeven aan Kinderopvang. Het aantal gezinnen dat hiervan profiteert is ca. 80.000. Maakt u zelf de rekensom.

Deze 'ietwat' onevenredige verdeling leidde er gisteren (al) toe dat de publieke opinie zich keert tegen de bijdragen aan de kinderrijke maar ook werkende ouders. Het Radio2 programma Knooppunt Kranenbarg is intussen een aardige graadmeter geworden als het gaat om het snel peilen van de mening van de burger bij heikele kwesties. Wat bleek gisteren? 81% van de reacties antwoordt op de vraag 'Wie moet het meest betalen voor de kinderopvang?': "Ouders, zij zijn verantwoordelijk voor hun kinderen, ook voor de kosten."

Als 'tegengeluid' meldt vanochtend in Het FD Edse Dantuma, econoom bij het Economisch Bureau van ING: 'Kinderopvang is maatschappelijke investering. Kinderopvang leidt op latere leeftijd tot minder onaangepast gedrag en tot lagere jeugdzorgkosten.' Is ook 'iets' voor te zeggen. Vraag is dan alleen nog: wie is er écht verantwoordelijk voor het al-dan-niet onaangepaste gedrag van (hun) kinderen???

'Ooit' voerden wij een vergoeding voor Kinderopvang in op het hoog gewaardeerde Zweeds Model. We hebben het alleen niet goed afgekeken, jammer genoeg.......

De vraag of de kosten voor werkende ouders, m.b.t. kinderopvang, in de nabije toekomst hoger worden is niet meer relevant. Dat is een feit. Alleen hoe hoog dat deze totale kosten zullen zijn gedurende de tijd dat de kinderen opgevangen dienen te orden, da's nog onbekend. Zo lang de inkomsten van de partners de uitgaven dekken is er geen probleem, zeggen we. &: "Je weet waarvoor je werkt." roepen grootouders.

Werkgevers hebben al aangegeven er geen brood in te zien om hun werkgeversbijdragen te verhogen. Wat rest je dan nog?

2 alternatieven denk ik:

  • => 'de tering naar de nering zetten'
  • => emigreren, liefst naar een EU land waar het leefpatroon goedkoper is. (nb; 'EU' want dan hebben we er hier ook nog iets aan)

Géén alternatieven zijn:

  • => geen kinderen nemen want: funest voor onze economie!
  • => kinderen in uw kelder stoppen (nb; en hier is iedere overeenkomst met de gruwelijke werkelijkheid, toch, louter toeval......)

{Voor alle jonge ouders die nu gaan protesteren: sluit je aan bij ManagementPro Group op LINKEDIN!}

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Marjolijn Peeters
Een typsch geval van de eeuwig spagaat. Als werkende ouder doe je het nooit goed: de een zegt dat je als moeder thuis moet blijven voor de kinderen terwijl de ander denkt dat we nog altijd in de jaren 80 leven: de periode waar juppen voor het grote geld gaan, 2e dikke auto en die 2e of 3e vakantie per jaar. "Ouders werken alleen voor het geld en de kinderen zijn leuke accesoires voor op de achterbank van de dikke PC-Hoofdtractor". De ander vindt dat beide ouders moeten werken om de verzorgingsstaat in stand te houden. Voor het gemak vergeet iederen dat (waar ze zelf óók over klagen) dat het leven duur is geworden. Waar begin jaren 70 een gezin met 2 kinderen kon leven van 1 inkomen, zal een gezin nu met 2 inkomens hetzelfde bereiken. (er stond vorig jaar een heel goed artikel hierover in de Intermediair).De overheid promoot dat vrouwen weer aan het werk moeten omdat de vergrijzing anders niet te bekostigen is. De nederlandse koopmansmentaliteit zorgt er weer voor dat het niets mag kosten (voor een dubbeltje op de eerste rang). Het idee dat "ouders willen zelf kinderen, dan betalen ze er ook zelf maar voor" kan ik, als werkende moeder, ook omdraaien:"ik werk dus waarom zou ik betalen voor mensen in de WW of de WAO? Tegen de tijd dat ik 65 ben bestaat de AOW niet meer, waarom zou ik er dan nu voor betalen?".We hebben in Nederland een solidariteitsstaat, dat houdt in dat we elkaar steunen. We werken voor elkaar. Op de een of andere manier schijnt dit niet te gelden voor ouders met kinderen .... waarom? geen idee. Ouders moeten de vergrijzing bekostigen maar mogen zelf nauwelijks ergens gebruik van maken. In plaats daarvan gaan we oppassende grootouders betalen voor het opvangen van de kleinkinderen.Grootouders zouden oneerlijke concurrentie zijn voor de professionele bureaus (en dat is negatief voor de economie) en grootouders zijn niet voldoende pedagogisch onderlegt voor het opvangen van kinderen.Het gevolg van het terugdraaien van de vergoedingsregeling voor kinderopvang door de overheid zal ervoor zorgen dat minder ouders (lees: moeders) gaan werken. Onze overheid kennende zal ze dit als een verrassing komen. Onze overheid mist de visie: ze neemt beslissingen zonder over de consequenties na te denken. Over het zweedse model is in Zweden nagedacht, Nederland kopieert en kijkt niet naar de gevolgen. De big picture gaat altijd verloren. Waar is de "men oogst wat men zaait" gedachte gebleven?Wat moeten we als werkende ouders doen? We kunnen weinig vrees ik. Go with the flow. Ik heb al voldoende regelingen voorbij zien komen die soms lucht gaven in de gezinsuitgaven en er soms als een flinke last op drukten. Hoe dan ook, ook al zou ik stoppen met werken om te besparen op de kinderpvanguitgaven, van 1 salaris kunnen we domweg niet leven (en mijn man verdient echt niet flauw). Blijven werken dus en rekening houden met extra uitgaven voor de kinderopvang.