Los emoties niet op met malen en piekeren.

Ik had vorige week ruzie. Heftige ruzie met een goede vriendin. We kwamen er niet uit en namen boos afscheid van elkaar. Of eigenlijk: we namen geen afscheid van elkaar. Dat zat me dwars. Eenmaal thuis kroop ik in bed, maar de slaap wilde niet komen. Ik lag wakker en maalde.

Als ik maal voer ik eindeloze gesprekken met mezelf. Ik kan dat gesprek eindeloos herhalen, steeds met een kleine variatie. Met nieuwe zinnen of een andere toon. Maar ook met andere argumenten. Vaak helder geformuleerd. In die gesprekken lukt het me om mijn gesprekspartners te overtuigen en ik ben altijd superscherp. Ik ben een soort superheld die met nieuwe oplossingen komt, die andere wegen durft te bewandelen en die het lukt om het conflict te beëindigen. Zodat we in goede harmonie uit elkaar kunnen.
Dat malen van mij voelt als een hypnotiserende gevangenis: het denken is enorm sterk, ik kan er niet aan ontsnappen en het put me uit. Het is alsof mijn geest koortsachtig een uitweg zoekt. Hij weet van geen ophouden. Prettige bijkomstigheid is dat mijn denken me vaak ook weer nuttige ideeën oplevert.

Hoe zit het nu eigenlijk met dat malen? Je geest heeft soms de illusie om dingen op te lossen die niet op te lossen zijn. Er iets wat jou emotioneel raakt, en een tsunami aan gedachten is het gevolg. Dit resulteert in malen en piekeren. Wat je eigenlijk doet is met je verstand je gevoel proberen op te lossen. En dat is gedoemd te mislukken.

Laat ik het uitleggen.
Een tijdje terug kwam ik al eerder dit fenomeen tegen: ik kreeg onverwachts een conflict. Dat leverde een enorme maalgevangenis op! Ik bekeek mezelf eens goed en realiseerde me dat ik enorm geraakt was. Denken helpt in zo'n geval niet. Wat wel helpt is je openstellen voor alle gevoelens die het conflict opriepen. Ik ging zitten, nam alle tijd en er kwamen heel wat gevoelens voorbij: gekwetstheid, boosheid en angst.

Ik stelde me met mildheid open voor al die gevoelens. Liet ze als golven over me heen komen. En zoals golven komen, gaan ze ook weer. Door met aandacht bij mijn gevoelens te overzien, verdronk ik er niet in. Ik liet ze komen, bekeek ze voor een ogenblik en liet ze weer gaan. Zo voelde ik me weer vrij.
Dus, heb je een conflict of een ruzie? Ga niet uren liggen malen of zitten piekeren. Neem de tijd, ga zitten en verwelkom je gevoelens met mildheid.

Noot redactie: Zie ook het dossier over Stress en werkdruk.