Made in Zeeland: Bolussen

Moet ik die man nu een fooi geven, ik vind dat zo’n onzin. Maar dat vond zij niet; “die mensen werken er hard voor, moeten soms meer dan tien uur achter elkaar rondlopen en bedienen en verdienen het minimum loon.” Maar zien ze wat van dat geld, vroeg ik me af. En als mensen een fooi blijven geven dan wordt het nooit wat met het loon in die sector. Als ik ooit nog een baan zou krijgen dan zou ik niet afhankelijk willen zijn van een variabele beloning. Dan moet je altijd maar weer zien of je je geld krijgt. Hard werken is al erg genoeg.
Het schijnt dat ze in de financiele sector veel met variabele beloningen werken. Toch is dat zo vreemd niet. Kijk in de financiele wereld, werk je met geld en krijg je een salaris in geld. Dat motiveert niet. Het is allemaal hetzelfde. En geld maakt meer kapot dan je lief is, hoorde ik laats. Dus in plaats van geld kwam iemand op het idee om een bonus te introduceren. Die kan in geld uitgedrukt worden, maar ook in aandelen of opties, en zo. Dan heb je toch het idee dat je het ergens (anders) voor doet. Je komt zo een beetje uit de geld-sfeer.
In de onroerendgoed wereld schijnt dat ook zo te werken. Je verdient pas wat als je de target haalt, dus bij verkoop en dan kan het nog oplopen als je het goed weet te verkopen. Tussen de ene verkoop en de andere zit nog een heel verschil.
Iemand uit de onroerendgoed sector vertelde me onlangs dat hij een stuk grond gekocht had. Hij wist alleen nog niet zeker of er op gebouwd mocht worden. Dat ligt hier nogal gevoelig, zei hij. En als er niet op gebouwd kon worden zou het terrein dat hij wilde kopen waardeloos zijn. Dat is dus een beetje een gok, leek me terwijl ik het verhaal aanhoorde. Maar de persoon in kwestie had er wat op gevonden. Hij bood aan maar een deel te betalen en mocht er nu toch een bouwvergunning komen, dan zou hij een extra betaling doen. Eens soort bonus, zei ik. Ja zo zou je het kunnen noemen. Handig, zo’n afspraak.
Ik vind, dat beleggingsinstellingen ook zo horen te opereren. Alex doet dat al. Wie is Alex vroeg deze persoon. Alex is een kleine bank. Geen big bank. Die berekenen pas een tarief “als u verdient”. Dat las ik ergens. Ik weet niet of het ook zo is. Maar dat lijkt me wel logisch. Doen meer partijen dat niet? Dat wist ik de man niet te vertellen.
Iemand kwam aan ons tafeltje aanschuiven. Het gesprek viel stil.
Die worden toch in Zeeland gemaakt? Zie de indringer. Ik kende de persoon niet, maar mijn gesprekspartner wel, Nee in Zeeland worden bolussen gemaakt. Wij hebben het ergens anders over. Ah… Nou, bolussen zijn anders erg lekker.
Ja, vermoeiend is dat. Mensen die zomaar aan komen schuiven, dat is dan tot daar aan toe, maar dat ze dan niet weten waar het over gaat, daar kan ik toch zo kwaad om worden.

Hans Bool

http://mcenv.blogspot.com/search/label/Verhaal