Afgelopen week werd ik gevraagd mee te denken over de toekomst van een samenwerkingsverband. In de afgelopen jaren was één en ander veranderd. Het was tijd de uitgangspunten nog eens goed te beoordelen. Eén van de pijnlijke vragen die beantwoord moet worden is: wat heeft het ons nu opgeleverd? Een terechte vraag lijkt me.
Probleem is echter: hoe wordt het succes gemeten? Aan welke criteria moet de samenwerking voldoen om succesvol te zijn. De verwachtingen over de samenwerking bij de twee partijen waren heel verschillend. De belangen van beide organisaties liepen ook sterk uiteen. Het verbaasde mij niet dat er nogal wat frustraties bestonden. Samenwerking lijkt vaak een doel op zich te zijn. Politiek staat het goed als je je inspant om samen op te trekken. Maar uiteindelijk telt toch het succes. Ook de overheid is steeds vaker genoodzaakt te kijken naar toegevoegde waarde. Wat mij betreft wordt dit nog scherper gesteld: wat levert samenwerking op in euro’s? Hoeveel geld wordt er verdiend, dat zonder de samenwerking niet verdiend was? Als u samenwerking wilt toetsen op zijn effecten, is het nodig doelen uit te drukken in euro’s. Daar zijn inmiddels bruikbare instrumenten voor ontwikkeld. Wij passen die toe in onze manier van werken. Samenwerking vereist wel het lef om te investeren. Je zult eerst iets weg moeten geven, om later te kunnen ontvangen. Juist op dit punt lijkt het nogal eens mis te gaan. Samenwerking wordt vaak gestart vanuit een eigen tekort: ‘wat we zelf niet hebben, halen we bij de ander’. Om er zelf beter van te worden. Dat kan een tijdje goed gaan, maar de samenwerking zal snel lijken op een leeglopende ballon. En dan de tijdsfactor. Evaluatie gebeurt pas vaak als de klad erin komt: ‘het loopt niet meer zo, laten we eens kijken wat we nog voor elkaar kunnen betekenen’. Om samenwerking leuk te houden is succes nodig, ook al is het succes maar klein. Grote ambitie, kleine projecten is één van mijn principes voor samenwerking.
Arnoud Leerling LeerLink www.leerlink.net
Deel uw ervaringen op ManagementSite
Wij zijn altijd op zoek naar ervaringen uit de praktijk, wat werkt wel, wat niet.
SCHRIJF MEE, word een pro! >>
Maar zijn sommige samenwerkingsactiviteiten niet gewoon acties, gericht op het zo snel mogelijk bereiken van een doel? En is de fout die gemaakt wordt niet gewoon het vergeten, dat als je je doel gerealiseerd hebt je je samenwerking moet beëindigen of herbeoordelen? Je hoeft toch niet tot in eeuwigheid samen te werken, omdat je ooit besloten hebt samen te werken?
Ik vind de manier waarop dhr. Leerling samenwerking af doet als een soort instrumentele activiteit te makkelijk. Op deze manier lijkt het wel alsof twee samenwerkende organisaties niets anders zijn dan twee machines. En er wordt gedaan alsof de samenwerkende partijen geen eigen toekomst hebben.
Ik denk dat samenwerking ook leerzaam kan zijn voor beide partijen. Zeker als men bereid is om te kijken op welke punten de samenwerking goed ging en beter kon. De samenwerking kan ook een spiegel vormen en tot gevolg hebben, dat men als organisatie zijn eigen verbeterpunten helder voor ogen krijgt. Men wist al dat men de andere organisatie nodig had om bepaalde doelen te realiseren en heeft vervolgens kunnen leren, dat er nog andere organisatie elementen, aspecten, factoren, kenmerken zijn die van invloed zijn op de samenwerking.
Dit kan waardevolle informatie zijn voor toekomstige samenwerkingsactiviteiten, waardoor de huidige 'mislukte' samenwerking informatie geeft die toekomstige samenwerking succesvol kan maken.