De kennismaatschappij als utopie

Door toenemende en steeds gespecialiseerdere kennis kan een land als de Verenigde Staten meer produceren dan ooit met steeds minder arbeiders. Slechts 20 procent van de werkende mensen zit nog in de producerende sector terwijl 56 procent werkt in 'kenniswerk': management, financiële organisaties, verkoop, administratie, advies, enzovoort. En dit percentage neemt nog toe.

Gratis kennis
Kennisgebaseerde welvaart is niet alleen revolutionair omdat het meer output uit minder input haalt. Ook kan het, in tegenstelling tot fysieke bronnen als olie, gedeeld worden door een oneindig aantal mensen. De waarde van kennis wordt zelfs over het algemeen groter als meer mensen erover beschikken. Hoe groter een netwerk en hoe wijder geaccepteerd een technologie, hoe krachtiger deze is en hoe meer invloed deze heeft op de maatschappij. Kennis zal daarom steeds vaker kosteloos worden uitgewisseld.(bv Wikipedia)

Kennis is veel eenvoudiger te verspreiden dan goederen en grondstoffen, en zal ook arme landen een kans geven. We staan dankzij de kennismaatschappij dan ook op de drempel van een post scarcity world: armoede zal zo goed als verdwijnen. Dit leidt tot de opkomst van een economie waarin onbetaald werk hoger wordt ingeschat omdat het de kwaliteit van leven verbetert.

Hierbij moet wel een kanttekening worden geplaatst. Tegenwoordig is niets zo vergankelijk als kennis, en het toepassen of bruikbaar maken ervan kan zoveel tijd vergen dat de kennis alweer achterhaald is. Voor het succes van de informatiemaatschappij is het dus van groot belang dat instellingen zich snel kunnen aanpassen aan deze ontwikkelingen.

Dat lukt niet altijd. Vooral de overheid en wetgeving lopen vaak achter. Zo bestond computercriminaliteit bijvoorbeeld al voordat de computer in de wet was opgenomen. Bedrijven zijn doorgaans beter in het volgen van het tempo van de ontwikkelingen - met name IT-bedrijven.

Insourcing
De overdacht van kennis zal in de informatiemaatschappij een revolutie ondergaan - een die nu al zichtbaar is. Miljoenen mensen leren immers met computers om te gaan, zonder daar ooit les in te krijgen. En die kennis kunnen ze gebruiken om via internet nog meer kennis op te doen. De kennisoverdracht verplaatst zich dan ook steeds verder buiten het klaslokaal.

Internet en aanverwante technologieën zijn ook verantwoordelijk voor een aanhoudende tendens in de arbeidsmarkt. Terwijl bedrijven steeds meer functies outsourcen, doen werknemers juist aan insourcing: steeds meer mensen gaan vanuit huis werken. Door internet verplaatsen ook winkelen, investeren en vele andere functies zich naar de thuisomgeving.

(bron: ZD Net)