Sinds gisteren mag er in Nederland, dankzij de nieuwe Arbeidstijdenwet, weer eens harder worden gewerkt en dat mag worden gevierd, zeker in ondernemerskringen. In menig directiekamer zal er daarom vandaag een feestsigaar worden opgestoken en het glas op worden geheven (NB: zolang als, andere, wetten dit weer niet verbieden, maar dat terzijde)
Onze volksvertegenwoordigers namen gisteren de nieuwe Arbeidstijdenwet aan: werkdagen van 12 uur, werkweken van 60 uur, 15 minuten pauze per werkdag van 6 uur; ze gloren aan de horizon. In de media vallen ondernemers nu al over elkaar heen om de voordelen op te sommen die deze nieuwe wet heeft, niet alleen voor hun organisatie maar zeker ook voor de nationale economie en, dus, voor de werknemer! Eindelijk!
Maar is die euforie nu terecht? Zitten er misschien toch geen addertjes onder het gras?
Je kan je afvragen of organisaties het nu, met de 'beperkte werkweek' al zo goed hebben geregeld. Daarmee bedoel ik: maakt de organisatie nu al optimaal gebruik van beschikbare Mensen & Middelen?
Een eenvoudig voorbeeld: als een organisatie nu al niet optmaal gebruik weet te makan van een 'Sprinter' bestelwagen, hoe moet dat dan straks als die nieuwe 10-tonner voor de deur staat?
Het probleem bij deze nieuwe wet zit m.i. niet zo zeer bij de medewerkers. Natuurlijk mopperen de vakbondsvertegenwoordigers in diezelfde media maar ik zie het nog niet komen tot een landelijke staking of, om maar iets te noemen, tot wegblokkades (....).
En ook: 'natuurlijk' staan medewerkers niet te springen om deze aanpassing maar als het dan toch moet dan zijn diezelfde medewerkers weer inventief genoeg om de beschikbare (werk)tijd optimaal te benutten. Het is dan wellicht niet irreëel te veronderstellen dat de productiviteit in 60 uren werken per week nagenoeg gelijk zal zijn aan die van de 'oude' 40-urige werkweek. Wat hebben we dan bereikt?
Op dit moment adviseer ik directieleden en managers om, voordat ze een 60-urige werkweek gaan invoeren, eerst na te gaan of hun organisatie nu al effectief en efficient, dus optimaal, opereert. Als het Strategisch Plan dan ruimte biedt om meer te investeren, meer Mensen & Middelen in te zetten, dan dient het een doel.
In de praktijk blijkt, helaas, nog te vaak dat het met de effectiviteit en de efficiency van de ingezette mensen en middelen binnen organisaties een stuk beter kan.
Onduidelijkheid over Plannen, Taken en Doelstellingen liggen aan de basis van dit niet optimaal functioneren.
Dat organisaties dan toch nog leuk meedoen, hoe kan dat dan? Een eenvoudige verklaring: als de (wereld)economie 4% groeit en een organisatie doet, minimaal, hetzelfde dan ben je een 'piggyback rider', je blijft aangesloten bij het peloton.
Wil je in de kopgroep komen dan kán die 60-urige werkweek zeker zinvol zijn, en bij een goede communicatie snappen medewerkers dat ook nog.
Benieuwd naar u reactie!
Willem Scheepers
coach, erkend IiP-adviseur, universitair docent
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Een werknemer mag dan 12 uur per dag 60 uur in de week werken, maar over een periode van 13 weken mag het gemiddeld aantal gewerkte uren niet hoger liggen dan 48 uur per week.
Het is dus volgens mij niet zo dat er zonder pardon een 60 urige werkweek als standaard ingesteld mag worden.
Daarnaast is er nu een regeling opgenomen dat een overtreding van de arbeidstijenwet nu direct beboet kan worden. Voorheen moesten deze zaken via het strafrecht afgehandeld worden.
Ik vraag me inderdaad ook af of de productiviteit omhoog gaat wanneer er langer wordt gewerkt. Wanneer het resultaat direct te meten is aan hoeveel producten er bijvoorbeeld in een uur worden gemaakt dan is de logische conclusie dat er meer wordt geproduceerd in 12 uur, maar dit geldt niet voor iedere beroepsgroep.