De Duiven van Rothschild

Napoleon werd definitief verslagen door de Britten in de strijd om Waterloo. De echte held van die operatie was echter geen maarschalk, maar een bankier: Nathan Rothschild; “hij loste geen schot, hij was zelfs niet dichtbij de strijd.” Maar hij was wel in het bezit van postduiven. Deze brachten het nieuws naar Londen. Rothschild wist zo als eerste dat de Fransen verslagen waren, maar in Londen liet hij het gerucht los dat de Fransen een denderende overwinning hadden behaald. Zo zette hij de markt op het verkeerde been door obligaties en aandelen te verkopen. De markt volgde hem direct, omdat “hij altijd wist wat hij deed.” Toen het bankroet nabij was kocht hij terug. Alles voor “niets.” Zo won Engeland de oorlog, maar verloor op de beurs.Eduardo Galeano beschrijft deze anekdote in zijn boek Spiegels.
Geruchten zijn nu ook weer van de partij. Ze zorgen voor grote onzekerheid op de markt. En banken zijn op dit moment het doelwit.
Ik vraag me af waar deze geruchten vandaan komen. En die speculatieve aanvallen. Een gerucht verspreiden, om zo of later het aandeel goedkoop over te nemen, of een partij uit de markt te duwen. Ook traders kunnen de markt beïnvloeden. Hun kennis en inzicht in de marktontwikkelingen wordt gebruikt door de grote investeerders. Dat kan natuurlijk ook een tweerichtingsverkeer zijn. Hedgefunds … ook een aardige partij, die ook informatie leverancier en afnemer is op deze markt.
Banken, beleggingsmaatschappijen, brokers, het is een wereld op zich die altijd het fundament vormde van de economische wereld erom heen. Kennis is er essentieel en voorkennis is macht, zoals de anekdote van Rothschild laat zien.
Keert die macht nu tegen hen? Het kan zijn dat de geruchten - nu weer over Aegon, zojuist over de banken in Engeland – verspreid worden door mensen die het echt op financiële instellingen hebben gemunt. Wetende dat dit partijen zijn die altijd net iets meer informatie hadden dan de rest van de markt en daar erg rijk van zijn geworden.
Het blijft een hypothese, maar niets is onmogelijk. Financiële instellingen hebben een deel van hun bestaan te danken aan kennis en informatievoorsprong. Wellicht dat anderen nu hun kans zien om dat trucje te gebruiken.
Banken bestaan echter ook bij gratie van vertrouwen. Dat vertrouwen staat nu op losse schroeven. Het is in ieder geval duidelijk dat ze daar zelf deels debet aan zijn. Het zou me niet verbazen als binnenkort de kernwaarden weer eens onder de loep genomen worden…
---

Hans Bool heeft jarenlang gewerkt in de Financiële sector en is zich de laatste jaren gaan toeleggen op andere sectoren zoals de zorg. Hij analyseert en adviseert organisaties en heeft een eigen management formule ontworpen: M = P * S.