En snel een beetje! Anders zoek je maar een andere baan.

Je veel te dure huis staat onder water, je twee kinderen zitten op drie dure sporten, je vrouw heeft nog geen schoenen die bij haar nieuwe jurk passen en ineens slaat de bom in. Je zag het wel aankomen door alle reorganisaties, maar je deed al 8 jaar je best dus waarom nou jij? Je beseft je dat je diep in de penarie zit. Met een werkloosheidscijfer van meer dan 8% wordt het niet eenvoudig om een nieuwe baan te vinden.

De manager komt met een blij gezicht met een extra beker koffie aanlopen. Hij heeft zelfs onthouden dat je maar een half klontje suiker neemt. Meestal is het andersom en haal jij de koffie. Dat belooft veel goeds. Verheugd loop je mee richting vergaderkamer Van Gogh waar je de HR manager met ook al zo’n blij gezicht ziet zitten. Twee maanden eerder gaf je aan graag invulling te geven aan de nieuwe positie van filiaalmanager in het oosten van het land. Dit net geopende filiaal zat in zware tijden. Het was de voormalige manager niet gelukt om winst te maken. Nu was het of het filiaal sluiten, of nog eenmaal iemand met de juiste attitude de kans geven om de zaken wel op de juiste manier aan te pakken.

Vol ijver had je nachten besteed aan het maken van een nieuw businessplan. Je zou de acquisitie op een voor jouw branche revolutionaire manier aanpakken door schaamteloos van deur tot deur te gaan en je was van plan enorm te bezuinigen. Als jij de nieuwe manager werd, zouden alle uitgaven persoonlijk door jou afgetekend worden. Iedereen moet de broekriem aantrekken en elke vorm van onnodige uitgaven zouden onder jouw bewind verleden tijd zijn. Net zolang tot er weer zwarte cijfers onder aan de streep verschenen. En in jouw ogen zou dat, als je de kans zou krijgen, binnen zes tot twaalf maanden plaats vinden.

Eenmaal aan tafel in de mooie gedecoreerde kamer beginnen jouw manager en de HR manager hoog op te geven over jouw businessplan. Dat gaf vooruitzichten. Maar toch was van hogerhand besloten om het filiaal te sluiten. De investeerders durfden niet nog meer risico’s aan. Einde verhaal om op dat moment filiaalmanager te worden.

Dit alles gebeurde nog geen zes maanden geleden. Om vervolgens zelf de zak te krijgen. Het leven kan raar lopen! Je was een vechter, je wist van aanpakken en zou wel even een noodlijdend filiaal uit het slop helpen. Nu ben je zelf aan de beurt.

Al weken kom je moeizaam uit bed en slaap je slecht. Je kunt haast de motivatie niet opbrengen om te solliciteren. Al helemaal niet onder dwang van het UWV. Er zijn al bijna geen geschikte banen en bij banen waar je wel op reageert blijft het antwoord uit of is de reactie een heldere nee. Te oud, te hoog opgeleid, te weinig of te veel ervaring, vacature is ingetrokken, je kent de antwoorden inmiddels uit je hoofd. En ondertussen lopen de hoge kosten thuis gewoon door.

Waar je vroeger dagen van soms 10 uur maakte krijg je nu al hoofdpijn van het schrijven van 2 brieven per week. De rest van de tijd doe je klusjes in en om het huis, maakt tijd voor vrienden en breng je je kinderen vaker dan vroeger naar school in de auto van je vrouw.

Maar wat je even vergeten was is dat je wel werkloos bent, maar dat dit je niet ontslaat van werken. Al is het niet op de manier die je gewend bent. 10 uur per dag begrotingen maken, klanten vinden, zeurende managers aanhoren en problemen oplossen was nooit een issue in vaste loondienst. Maar nu je geld van de overheid krijgt om een baan te zoeken heb je de motivatie niet. Je durfde zelfs filiaalmanager te worden van een noodlijdend filiaal omdat jij wel wist hoe je de zaken anders zou doen! Wat zou er gebeuren als je werkelijk evenveel energie en tijd zou steken in het zoeken van een baan zoals je voorheen deed toen je nog voor een werkgever werkte? Wat zou er gebeuren als je van deur tot deur gaat om jezelf te verkopen en even een paar maanden compleet de broekriem aantrekt tot er weer zwarte cijfers gedraaid worden? Net zoals je zou doen voor het noodlijdende filiaal van je vorige werkgever? Wat nou geen motivatie en moeite om uit je bed te komen?

Je nieuwe baan is werk vinden! En snel een beetje! Anders zoek je maar een andere baan. Bij de bijstand bijvoorbeeld.

getekend:
Meneer de Staat
CEO van Nederland

Noot redactie: zie het dossier Solliciteren, recruteren.