Afkijken moet

Afwijkend gedrag in 10 praktijkvoorbeelden

Door Wim Aalbers

Op school was het strafbaar en ook later hield het zijn taboe. Afkijken mocht niet en was bewijs van plichtsverzaking. Het is er zo in gehamerd, dat we het nog steeds beschouwen als lui en gemakkelijk. Terwijl je door goed af te kijken heel veel wijzer kunt worden.
Good practise in communicatie is mijn fascinatie geworden. Je zou kunnen zeggen dat ik professioneel afkijker ben. Professioneel betekent hier, dat ik het weer doorgeef aan u. Deze maand maar eens in de vorm van een aantal korte tips voor meer beweging in zaken. Niks mis met een beetje handigheid, toch?

Mensen die meer dan gemiddeld anderen weten mee te krijgen gedragen zich ook anders dan gemiddeld. Hun gedrag zou je in positieve zin afwijkend mogen noemen. Het komt vaak voort uit sterke en positieve overtuigingen over zichzelf en anderen.
We kunnen proberen ons eerst ook meer van dergelijke overtuigingen eigen te maken. Dat is één weg. Een andere is om ons vertrouwd te maken met hun gedragingen, ze toe te passen en te ervaren hoe effectief ze zijn. Wat dan weer wonderen kan doen voor het
geloof in onszelf en in de rest van de wereld.

Wie goed afkijkt, ziet dat invloedrijke mensen vaak het volgende doen:

1. Ze houden het kort. Ze spreken zich uit, zetten een punt en zijn dan stil. Daarna geven ze actief ruimte aan de ander, waarmee ze het initiatief behouden.

2. Ze formuleren een duidelijke ik-boodschap. Ze denken van tevoren na over wat ze willen bereiken en hoe ze dat zullen zeggen. Ze hebben zo minder woorden nodig en komen vastbeslotener over.

3. Ze formuleren hun doel als uitkomst. Niet wat er moet gebeuren, maar wat hoe het zal zijn als het gelukt is. Wat ze dan zien, horen en voelen. En ze laten het de ander vast “meebeleven”.

4. Ze zijn altijd nieuwsgierig naar de ander. Ze beseffen dat er veel nuttige energie verbonden is met diens uitkomst. Om die mee te kunnen aanwenden willen ze precies weten wat hem of haar drijft.

5. Ze bouwen continu aan vertrouwen. Ze gaan niet aan het werk met anderen, voordat er een productief klimaat geschapen is. Klikken is voor hen iets om te doen. Ze gebruiken daarvoor hun blik, hun woorden, hun stem en de rest van hun fysiek.

6. Ze verzetten zich niet tegen de werkelijkheid. Ze accepteren tegenslagen en ongeluk als onderdeel van de werkelijkheid en helpen anderen hetzelfde te doen. Ze hebben minder last van ontkenning en uitstel. Door hun realiteitszin nemen ze betere besluiten.

7. Ze gebruiken aanhoudend al hun zintuigen. Ze toetsen wat ze horen aan wat ze zien en wat ze voelen. Tegenstrijdige signalen nemen ze zo eerder waar. Het zijn voor hen redenen om nog even door te prikken. En ze stoppen niet voordat ze een volhartig ja krijgen.

8. Ze experimenteren voortdurend. Ze houden niet lang vast aan een aanpak die niet werkt. De juiste aanpak is degene die werkt en dat weet je niet tot je hem uitgeprobeerd hebt. Door hun bewegelijkheid zullen ze hem sneller vinden.

9. Ze geven anderen een goed gevoel. Ze zijn voortdurend op zoek naar energie van mensen. Ze geven zelf eerst, in de vorm van echte aandacht. Ze luisteren zonder oordeel, omdat ze weten, dat weinig zo motiveert als gehoord en geaccepteerd worden.

10. Ze beginnen altijd weer bij zichzelf. Ze klagen en mopperen niet. Ze beperken hun energie en aandacht tot dat waar zij zelf invloed op hebben. Hun eerste vraag is altijd wat hun eigen verantwoordelijkheid is. Ze sluiten zich af voor afleidende prikkels en verspillen geen energie aan zaken die ver buiten hun invloedscirkel liggen.

Tien is een mooi getal om mee af te sluiten. Maar er is natuurlijk veel meer. Kijk om u heen en kijk af en vooral: laat u betrappen.

Wim Aalbers werkt aan
Beweging in de Zaak
www.wimaalbers.nl
© Wim Aalbers 2009