Zou het bij Minister van Binnenlandse Zaken Peper echt om die tongaan die ergens tussen de wal en het schip in het ongerede isgeraakt? Het valt te betwijfelen: honderdduizend gulden zoek makenin bijna zesduizend dagen burgemeesterschap komt neer op eennegatief saldo van fl 16,66 per dag. Naar zon fooi kraait normaalgeen haan.
En de bonnetjes dan? Is Nederland boos omdat de ex-burgervaderzijn bonnetjes van jaren her niet wil tonen, omdat iedereen dan kanzien hoe de culinaire voorkeuren van zijn toenmalige disgenotenerbij lagen? Is er niemand onder ons die na met een relatie delunch te hebben gedronken bij zijn baas een bon met daaropeenvoudigweg "twee lunches" heeft gedeclareerd?
Zou het gekrakeel dan wellicht gaan over hoe het kan dat je eenvlucht naar Helsinki boekt en met je halve mispoge in New Yorkuitkomt? Ach, iedereen bedenkt zich weleens op het laatstemoment.
Voor elk van deze zonden zijn er mensen te bedenken -ookhooggeplaatste- die men ze niet publiekelijk zou aanrekenen. En zozijn er ook mensen te bedenken die men met grote gretigheid voorveel minder aan het kruis -of desnoods de schuurdeur- zounagelen.
Tot deze laatste categorie behoort Bram Peper. Achteraf gezienlijkt het haast of hij zijn hele leven lang met inzet van al zijnvermogens naar deze affaire heeft toegewerkt. Iedere fout uit hetboek heeft hij met veel zwier begaan. Je kwetsbaar maken met eenspoor van niet onmiddellijk en gemakkelijk verklaarbare declaratiesis nog de minste zij het onmisbaar voor een goed eindeffect.Vervolgens proberen de boel weg te bluffen en toe te dekken isbijna een beginnersfout: Nixon!! Moeten wij meer zeggen?
Maar de ware, onverbiddelijke doodzonde is er een waar deexcellentie waarschijnlijk nog het minst aan kan doen: ministerPeper is te boek komen te staan als "een briljante,hyperintelligente visionair" die weinig geduld heeft met mensen diehem niet meteen kunnen volgen. Voor al die veel minder intelligentemensen die hem niet meteen kunnen volgen in zijn brille, betekentdat gewoon dat hun hoogste baas een arrogante etter was, bij wie jeniet te dicht in de buurt moest komen, wilde je je ego en je zieleen beetje houden. Een oude zakenwijsheid leert dat je op de wegnaar boven respect moet betrachten jegens de mensen om je heen,omdat je ze op de weg naar beneden allemaal weer tegenkomt. Het iseen les die de voormalige burgervader nu wellicht pas begint teleren.
Dezelfde arrogantie is ook debet aan alle randvoorwaarden dienodig zijn om deze affaire tot een zeer beschadigend, zo al nietvernietigend einde te brengen. Je kunt je in je hoogmoed weliswaarboven de partijen en het gekrakeel van de "hoi polloi" verhevenvoelen, de natuurwetten blijven ook op jou onveranderd van kracht.Natuurlijk kun je zon gemene hand van bijten hebben dat je omgevingzich wel tien keer bedenkt voor ze jou op de vingers gaan kijken;maar dat wil nog niet zeggen dat die omgeving dan ook maar meteenvergeet wat er gebeurd is. En de onontkoombare wet van de natuur isdat een bal die de lucht wordt ingegooid, ooit weer terug naaraarde valt. Wie zich daarover verbaast, heeft er niets vanbegrepen.
Peper een visionair? Je hoef niet zon heel brede en verre blijkte hebben om te zien dat iedereen uiteindelijk zijn balletje terugkrijgt; iedere manager wordt uiteindelijk een keer afgerekend opzijn managementstijl. Je vraagt je af hoe visionair en intelligentje moet zijn om een stijl te ontwikkelen die ertoe leidt dat jeuiteindelijk alleen staat temidden van een glimlachende menigte diezich tevreden in de handen wrijft en knort: zo, en nu wij.
Klik hiervoor meer artikelen van Loek Wijchers
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
En als je zo hoog boven het volk uitgestegen
bent als Peper van zichzelf lijkt te vinden,
dan val je des te harder,
een kwestie van zwaartekracht.
Voor mij is het overigens evident dat dit geval een sterk
'afrekeningskarakter' heeft. De gebeurtenissen
maken een systematische indruk:
een georganiseerde afrekening?
het misbruik maken van zijn positie
beperkt is gebleven tot de ton die
kan worden aangetoond. Je kunt (helaas)
ook niet beweren dat de import van drugs
evengroot is als de totale vangst van de politie.
Het ijsberg-principe is hierop van toepassing.
Het zou mij niet verbazen als
misbruik maken van zijn machtspositie
en aanwending van zijn vermeende
intelligentie voor eigen baten het
dominante thema vormen in het leven en de loopbaan
van Peper.
Bij aangetoonde schuld lijkt mij
strafrechterlijke vervolging
overigens op zijn plaats. Ontslag als
minister is dan te weinig.
Naar mijn bescheiden mening dienen dergelijke bestuurders die, net zoals iedereen, verantwoording voor hun daden (dus ook hun declaraties) moeten afleggen en dit onvoldoende kunnen tot aftreden worden gedwongen. In de lagere overheden en in het bedrijfsleven zijn mensen om mindere vergrijpen ontslagen.