De sluier van de kredietcrisis

De sluier van de kredietcrisis
De alomvattende aandacht voor de kredietcrisis ontneemt het zicht op ingrijpende ontwikkelingen die de organisatiewereld in de komende jaren grondig gaan veranderen. In plaats van oude zekerheden te repareren kunnen we daarom beter de toekomst met open vizier tegemoet treden. Wat we nog nodig hebben als individu, organisatie en BV Nederland is een mentaliteit van professionele zelfredzaamheid. Het fenomeen personal branding kan daarbij een belangrijke rol spelen.

A brand new world
De kredietcrisis maakt eens te meer duidelijk dat grote organisaties niet langer de veilige, stabiele havens vormen waar werk en inkomen voor jaren zijn gegarandeerd. De klap was te voorzien, alleen het tempo en de omvang zijn veel groter dan we verwachtten.
Managementgoeroes als Tom Peters, Peter Drucker, Thom Malone en Charles Handy roepen in wisselende bewoordingen al jaren lang dat de organisatiewereld fundamenteel gaat veranderen. Peter Drucker, de in 2005 overleden grise éminence van de managementtheorie was daarin zeer uitgesproken: “the corporation as we know it, which is now 120 years old, is not likely to survive the next 25 years. Legally and financially yes, but not structurally and economically”. En Tom Peters bestookt ons al jaren met zijn pleidooi om onszelf en onze organisaties opnieuw uit te vinden om straks overeind te kunnen blijven in de economische globaliseringrevolutie.
Tussen weten wat er komen gaat en daar consequent naar handelen, ligt echter een groot brak terrein. In plaats van dat terrein te gaan verkennen is het veel veiliger om onszelf te koesteren in de illusie van continuïteit en een rimpelloze toekomst. Massimo Gaggi en Edoardo Narduzzi beschrijven dit treffend in hun boek Het einde van de middenklasse ‘: De gemiddelde werknemer neemt verstrooid kennis van de economische revoluties waarmee de globalisering gepaard gaat, maar denkt steevast dat het over iemand anders gaat en blijft doorleven in de illusie dat hij de dezelfde bescherming en garanties kan blijven genieten die tien jaar geleden nog betaalbaar waren.’

A brand you world
In een onvoorspelbare, dynamische organisatiewereld kun je niet langer denken in vertrouwde patronen als ‘life-time employment’ en bevordering op basis van senioriteit. Het oude re-actieve psychologische contract tussen de zorgzame organisatie en de loyale medewerker heeft definitief afgedaan. De nieuwe organisatienorm is pro-actief te denken aan je ‘employability’. Werk doelgericht aan het opdoen van een breed scala aan leerervaringen in interessante projecten en ontwikkel je talenten tot krachtige competenties. Dat is goed voor je eigen loopbaan en voor het succes van de organisatie waar je werkzaam bent.
Het moderne woord voor deze vorm van professionele ontwikkeling is personal branding. Er is veel verwarring rondom deze term, waarbij met name associaties als plat en oppervlakkig de boventoon voeren. Personal branding is echter aanzienlijk meer dan het neerzetten van een oppervlakkig publiek imago. Het is een introspectief proces dat voortkomt uit gedreven met je vak bezig zijn en het besef van de noodzaak van zelfredzaamheid. Door jezelf vragen te stellen naar je passie, je waarden, je talenten en je “eigen’aardigheden kom je tot een duidelijke, authentieke profilering.
Volgens Tom Peters , de bedenker van de term personal branding, staan professionals voor een onontkoombare keuze: ‘disctinct or extinct’. In zijn eigen woorden: “There ain''t no choice. Even if this idea scares you to death, ordinary has become a design for disaster. You''re simply not going to survive with the same set of attitudes that you''ve had in the past.” We moeten allemaal - ongeacht onze positie, leeftijd of de bedrijfstak waarin we werkzaam zijn - heel goed het belang van personal branding in een open economie begrijpen en daar consequent naar handelen.
Dit zoeken en uitdragen van onderscheid wordt één van de belangrijkste kenmerken van de arbeidsmarkt die ontstaat wanneer de rookgordijnen van de kredietcrisis zijn opgetrokken.

En de winnaar is….
In tijden van crisis grijpen we graag terug op klassieke maatregelen die de onzekerheid reduceren. In dat kader zijn het aanbrengen van structuur, hiërarchie, orde en overzicht van oudsher geliefd om ons door chaotische tijden te loodsen. Dat gaat echter niet meer werken in 2009. De kredietcrisis is slechts een sluier die ligt over de revolutionaire ontwikkelingen die ons professionele leven nog veel ingrijpender gaan beïnvloeden. De globalisering en technocratisering gaan door en zullen binnen enkele jaren de werkwereld drastisch veranderen. Om als individu, organisatie, regio of land, een rol van betekenis te kunnen blijven spelen, moeten we de toekomst daarom recht in het gezicht durven aankijken en met een open vizier tegemoet treden.
Voor degenen die toch liever achterom kijken en willen aanklampen bij het verleden, doe ik de suggestie om dan maar meteen een flinke stap achterwaarts te maken. Laten we terugkeren naar een mentaliteit die we gaandeweg verloren zijn: die van de moedige pionier die zelfstandig zijn weg zoekt in het nieuwe landschap dat voor hem opdaagt. In die mentaliteit ligt de sleutel voor de komende jaren. De moed om onzekerheid te accepteren bij het uitstippelen van je eigen pad, de wil om te investeren in het ontwikkelen van je eigen talenten, de discipline om hard te werken en de bereidheid om de volle verantwoordelijkheid te nemen voor het welslagen van je professionele leven. Laat dat geen loze kretologie zijn, maar een vanzelfsprekende mentaliteit.