Slow Management, fast processes, lasting strategies

Afgelopen zaterdag werd ik nieuwsgierig naar de deur gelokt toen er een stevig pakket door de brievenbus gegooid werd. Dat moest zonder twijfel iets ‘gewichtigs’ zijn. Het bleek het bijna honderd pagina’s dikke en rijkelijk vormgegeven boekwerk annex tijdschrift ‘Slow Management’. ‘Vakmanschap’ stond er in grote letters op de voorpagina. Alsof ik dat zelf niet kon zien en voelen!

Kortom, er is een nieuw vakblad onder ons: ‘Slow Management’ met als sprekende ondertitel ‘stilstaan bij organiseren’. Daar kun je allerlei grappige dingen bij bedenken (traag, sloom, polderen, nietsdoen, enzovoort), maar dan ga je voorbij aan de essentie en de inhoud. Als ik het vrij mag opvatten, gaat het om een meer duurzame benadering van management. Ik denk vrij, dus ik gooi er wat losse opmerking uit: overhead elimineren, meer missiegericht werken, niet snel maar blijvend scoren, energie-efficiënt werken. Die laatste opmerking mag je overigens niet verwarren met energiezuinig werken. Het is zaak om de energie die je in een zaak stopt zo goed mogelijk te benutten. Jezelf goed organiseren, en daar dus van te voren even bij stil te staan, levert via eenvoudige wiskunde vrijwel direct rendement op. Een kind kan de was doen. Het is daarmee een fris geluid in managementland. Een ‘complexiteitsreductor’ zou ik haast zeggen.

De prominente titel op het omslag, ‘Vakmanschap’, is het onderwerp van deze eerste aflevering: mooie fotoreportages over bedrijven die normaal onderbelicht blijven, korte teksten die snel de nodige zingeving geven, inspirerende woorden van mensen als Jaap Peters of Harry Starren, en natuurlijk de nodige kwaliteitsartikelen die passen binnen het thema ‘vakmanschap’.

Tegen de kosten keek ik in eerste instantie wel wat op. Het is een tamelijk prijzig blad als je het vergelijkt met de standaardmagazines. Maar nu ik zie wat ik er voor terug heb gekregen, vind ik het een koopje. Het levert meer inspiratie op dan een gemiddeld managementboek. Daarbij leest het prettiger en is het geen ‘standaardblaadje’ dat je na een week bij het oud papier legt. Dit mag in de boekenkast!

Zijn er dan helemaal geen minpunten? Jawel. Wellicht is de naam ‘Slow Management’ wat ongelukkig voor de massa. Tevens zal de subtitel ‘Stilstaan bij organiseren’ voor de populistische schrijvers en lezers onder ons werken als een rode lap op een stier. Tegelijkertijd denk ik dat deze wat ‘ongelukkige’ naam misschien juist goed is, een beetje bewust ‘provocerend’, en dat we er met zijn allen maar aan moeten wennen om het in onze snelle ‘gehypte’ wereld over iets te hebben dat het woord ‘slow’ in zich draagt.

Zo werd ik afgelopen maandagochtend meewarrig aangekeken door ‘bureaupassanten’. Ik werk op het snijvlak van energie en management in de glastuinbouw, dan gaat het ongeveer zo: ‘Slow? Stilstaan?’ Ja inderdaad, stilstaan. Door stil te staan bij de vormgeving van een goede energiehuishouding verhoog je de energie-efficiency en daardoor het klimaat in de productieomgeving. Je brengt simpelweg de energie waar je het nodig hebt. Of dat nu warmte, arbeid of geld is. De gevolgen voor het rendement moge duidelijk zijn. De ‘passanten’ begrepen het meteen en legden zelf het bruggetje naar andere sectoren en bedrijfsomgevingen: ‘Ah, slow(er) management, faster processes and better or longer lasting strategies?”