publieke sector benut niet zijn volle potentie

Uit onderzoek van onderzoeksbureau Passioned blijkt dat organisaties in de publieke sector worstelt met de implementatie van Business Intelligence software. Met Business Intelligence software kan je essentiële informatie voor een organisatie naar boven krijgen waarop gehandeld kan worden. In ditzelfde persbericht wordt geconcludeerd dat dit vooral te wijten is aan het ontbreken van een prestatiegerichte cultuur bij ruim driekwart van de organisaties. Men spreekt elkaar te weinig aan op negatieve en positieve prestaties. Ook worden normen en targets niet regelmatig geëvalueerd en bijgesteld.

Waarom wordt er anno 2009 nog steeds niet prestatiegericht gewerkt binnen de publieke sector? De feiten zijn bekend, een organisatie is succesvoller als er wordt gemanaged op targets. Wil de ambtenaar liever lui blijven of moet dit imago om deze beroepsgroep blijven hangen? Vaak hoor ik om me heen dat mensen kiezen om van een commerciële organisatie te solliciteren bij de publieke sector. De redenen die hiervoor worden aangegeven zijn meer vrije dagen en je hoeft minder hard te werken. Een argument als een goede carrièrekans of een uitdagende functie wordt dan niet genoemd. Ze moeten allemaal erg wennen aan de cultuur van hun nieuwe werkgever. Behalve de bureaucratie gaat alles minder snel en men wordt minder uitgedaagd. Na verloop van tijd (kan velen maanden duren) verdwijnt dit unheimische gevoel en men accepteert en gaat op in de nieuwe cultuur.

Ik vind het jammer dat de overheid niet meer aan performance management doet en meer uit de potentie van zijn eigen mensen haalt. Hierdoor blijft een medewerker ook gemotiveerd, want doelstellingen behalen en hiervoor beloond worden werkt stimulerend. Nu is de kans om dit te implementeren. De baby boomers vertrekken en de nieuwe generatie kan dan ook trotser zijn op zijn werkgever omdat deze zijn luie imago van zich afschudt en dynamischer in de markt gaat staan.