Presenteren: Abstract en vaag of concreet en doen!

In ons hoofd stapelen en herordenen wij beelden. En met die beelden is iets bijzonders aan de hand, het zijn al bijna daden. Als we het zien, kunnen we het doen. Zien én doen liggen heel erg dicht bij elkaar. De spiegelneuronen in onze hersenen zorgen ervoor dat zien tot doen leidt. En andersom: doen leidt tot zien. Dit bewijst de noodzaak van beeldend presenteren, van visualiseren, van een voorbeeldfunctie, van spiegelen.

Zien is doen en lachen doet lachen

Een vrolijke presentator krijgt een vrolijke zaal terug. Zo simpel is het. Angst bij de presentator veroorzaakt angst in de zaal en als er iemand in het publiek begint te gapen, dan wordt het al snel collectief slapen. Jij als presentator rustig, dan wordt de zaal ook rustig.
Als presentator ben je de natuurlijke leider, het voorbeeld.
Conclusie: positief, enthousiast, betrokken gedrag, daar begint goede communicatie mee. Je luisteraars reageren positief, enthousiast en betrokken. Spiegelgedrag. Je publiek gaat je helpen, omdat je hen probeert te helpen.

Spiegelen

Goede verkopers weten het al lang. Als je op een intelligente manier het gedrag van je klant spiegelt, dan krijg je de order. Dat is logisch, je volgt de klant, je kijkt en je luistert. Kopers willen nu eenmaal graag leveranciers die luisteren en die leveren wat zij vragen. Daarom zijn luisteren en zorgzaam gedrag belangrijke eigenschappen van een goede leverancier én van een goede presentator. Als je ziet dat een leverancier/presentator je wil helpen dan ga je hem of haar vertrouwen.

Ja!

Begin je presentatie eens met het woordje ‘Ja’ en let op het effect. Je publiek spiegelt direct met ‘Ja’. Het werkt in jezelf. Jouw ‘Ja’ sterkt je. Ja, ik ben er klaar voor. Jouw ‘Ja’ sterkt de zaal. Ja, dit gaat goed worden. Je schept verwachting. Je voelt de positieve reactie uit de zaal. Dit helpt je, waardoor je ook weer sterker wordt. Er is sprake van een positieve dubbele feedbackloop.

Beeldend presenteren

We onthouden alleen de echte verhalen. Dit zijn verhalen met een duidelijke plek, een duidelijk tijdstip, een situatieschets en een gebeurtenis.
"Op een vroege en zeer koude winterochtend deed ik achter in de tuin het deurtje van het kippenhok open."
Moment, plaats, situatieschets, gebeurtenis. Zo'n verhaal bevat voldoende ingrediënten voor een beeld, het vraagt naar meer. Ik zal u de afloop dan ook niet onthouden:
"In plaats van een kip keek de kat mij tevreden aan in het lekkere warme stro van het leghok. De kippen zaten buiten."
Daarom, presenteer door te visualiseren, beeldt het uit. Zorg dat wij het voor ons zien.

Spiegelneuronen

Spiegelneuronen zijn hersencellen die zowel actief zijn bij het verrichten van een handeling als bij het zien van diezelfde handeling. Spiegelneuronen zijn toevallig ontdekt in 1990. Aapjes vertoonden een bepaalde hersenactiviteit als ze een pinda uit een schaal pakten. Die hersenactiviteit werd vertaald naar een geluidsignaal. Op een goed moment pakte een onderzoeker een pinda uit de schaal. Weer ging het geluidsignaal, maar de aapjes keken toe. Dezelfde hersenactiviteit vond plaats zowel bij het uitvoeren van de handeling als bij het zien ervan. Informatie over beweging en handeling, sensorische informatie, wordt opgeslagen in spiegelneuronen en daardoor kun je die bewegingen nadoen. Zien is al bijna doen.
Je ziet dat een presentator enthousiast is en jij wordt het ook.

Spiegelneuronen zijn een overtuigend bewijs van de noodzaak om een voorbeeld te zijn en de noodzaak om beeldend te presenteren.