Huisvesting als enabler voor cultuurverandering

We vergeten soms wat het geweldige effect van huisvesting kan zijn als randvoorwaarde om de samenwerking binnen een organisatie een enorme stimulans te geven. De vraag ‘wat kom je eigenlijk op kantoor doen?’ is dan buitengewoon interessant. De laatste vijfentwintig jaar van de vorige eeuw werden geregeerd door systemen en procedures. Op vaste tijden begonnen mensen met werken en stopten ze. Maar omdat iedereen om half negen op kantoor is en om vijf uur weer huiswaarts gaat, hebben we forse congestie op onze autowegen.

We moeten dus minder denken in termen van aanwezigheid en meer in geleverde output, dat mensen prestaties leveren wanneer zij dat willen, ingepast in hun privéleven. De kinderen, een studie aan de universiteit, de zorg voor een familielid. Die grotere vrijheid, daar moeten we in investeren; technisch is dat al mogelijk. Waarom zou je je immers door het verkeer worstelen als je alleen op je werk gaat zitten om e-mails te versturen? Dat kun je net zo goed thuis in je pyjama met de poes op schoot doen, lekker naast de kachel! Flexwerken en nieuwe kantoorconcepten sluiten aan bij deze gedachte en worden ingevoerd om de onderlinge samenwerking te faciliteren, te stimuleren en om te zorgen voor interactie tussen mensen. Als je een kantoor meer en meer beschouwt als een ontmoetingsplaats voor mensen, waar mensen in dialoog met elkaar zijn, waar dynamiek en creativiteit gestimuleerd moeten worden, dan moet je die kantoren ook anders inrichten! Om teamwork te bevorderen. Het werken met zelfsturende teams is een goede manier om kennis uit te wisselen en te borgen. Daar moet je als organisatie gebruik van maken en op inspelen. En dat doe je niet met het neerzetten van een paar hippe zitzakken: de inrichting van de werkruimtes is daarbij natuurlijk uiterst cruciaal. Samenwerken in een grote grand-café-achtige ruimte is niet alleen dynamischer, het bevordert ook kennisdeling- en borging. Je weet veel beter waar de ander mee bezig is, werkt meer samen en ziet hoe anderen hun werk aanpakken.
Een kantoor is immers niet alleen een werkplaats, maar ook een ontmoetingsplaats en een inspiratiebron. Daarnaast moet het kantoor ook een company statement uitstralen: we zijn trots op wat we produceren! Zie huisvesting dan vooral niet alleen als een kostenpost, maar meer en meer als een enabler om de samenwerking en creativiteit te stimuleren. Een plek waar de beste mensen uit hun vakgebied willen wonen en werken! Waar mensen zich thuis voelen. Benader dit vraagstuk dan ook niet vanuit een efficiency kant - om met meer mensen gebruik te kunnen maken van hetzelfde aantal vierkante meters -, maar laat huisvesting een dominante rol vervullen bij het verbeteren van de effectiviteit van de organisatie. Dus het faciliteren van de onderlinge samenwerking tussen de collega’s, het leveren van een bijdrage aan het denken in processen opdat men elkaar makkelijker weet te vinden, het daadwerkelijk verzilveren van de onderlinge synergie en saamhorigheid. Dat onderstreept dus dat huisvesting geen feest van de bedrijfsvoerders moet zijn, huisvesting moet dus gepositioneerd worden als een managementvraagstuk! Het raakt immers iedereen.