goede doelen

Terre des Hommes stapt uit de SHO (samenwerkende hulorganisaties: giro 555). Dit doen ze omdat een belangrijke partner, Unicef zich niet aan de afspraken houdt. Deze afspraken betreffen transparantie van de besteding van gelden uit giften op giro 555 en accountantscontrole op deze verantwoording. Unicef voldoet niet aan deze verplichting omdat men vanuit Amerika niet mee wenst te werken aan het verstrekken van informatie.

En wat doen we dan in Nederland: we kijken elkaar aan, zeggen dat we elkaar vertrouwen en gooien alle afspraken en principes overboord. De bestuurders hebben kennelijk niets te maken met al die mensen die geld aan hun organisaties schenken, nee ze vertoeven in hun eigen wereldje.

En dan even naar de inhoud: waarom accepteren we dit? Omdat Amerikanen ook zo met ons omgaan? Nee, als we een reisje willen ondernemen moeten ze werkelijk alles van je weten. De Europese politiek sputterde heel zachtjes en liet het gebeuren. Amerikanen willen dus wel van alles van ons weten: vertrouwen gaat in één richting. En kunnen wij ze dan vertrouwen? Recente gebeurtenissen zouden de bestuurders van de 555 fondsen toch aan het twijfelen moeten brengen, maar kennelijk niet. Of zouden ze niet gehoord hebben van die Amerikaanse banken die aan hen toevertrouwde middelen weer uitzetten tegen subprime hypotheken? Nooit gehoord van een kredietcrisis? En dan die andere grote Amerikaan (Madoff) die zo te vertrouwen was dat hij een piramidespel kon opbouwen van 50 miljard? Ook niet van gehoord?

Hoe eenvoudig is het:

-          je moet je kunnen verantwoorden als je geld inzamelt

-          als je afspraken maakt, moet je je daaraan houden (tenzij er héél goede redenen zijn om af te wijken)

-          als het om veel geld gaat, mag vertrouwen nooit voldoende zijn

-          vertrouwen is iets wederkerigs, anders kan het niet werken.

Kortom: ik ben het van harte met de stap van Terre des Hommes eens, het is volgens mij de enige juiste beslissing. Ik kan alleen maar alle andere organisaties vragen hetzelfde te doen of om Unicef uit 555 te zetten en anders de donateurs oproepen alleen nog te schenken aan individuele organisaties en niet meer op 555. Jammer, maar volgens mij de enige juiste weg.

Ik ben overtuigd van het goede werk van Unicef, ik ben niet anti Amerika en ik ben persoonlijk helemaal niet zo van heel strakke regels en procedures, maar volgens kan dit niet anders.

De parallellen met voorbeeldgedrag van de leiding bij organisaties en de wijze waarop vertrouwen soms één richting uit lijkt te werken zijn duidelijk. Ik ben benieuwd wat jullie er van denken.

Andere, vergelijkbare voorbeelden van marchanderen waar dat niet kan, zijn uiteraard ook welkom!