Geen leiderschap zonder hoog sociaal IQ

Actueel

Iedere manager voelt op zijn klompen aan dat werknemers die een goede dag hebben, beter presteren. Weet u wat er om gaat in de harten en hoofden van uw werknemers? Waarschijnlijk niet. Wie vraagt er expliciet naar in moderne arbeidsorganisaties? Het blijkt echter nog steeds dat bestuurders het moeilijk vinden om vertrouwen te kweken op organisatieniveau.

Vertrouwen is van invloed op het bedrijfsresultaat, vertrouwen moet deel uitmaken van de procedures van een organisatie, vertrouwen is essentieel voor innovatie, vertrouwen is kapitaal, en: vertrouwen is steeds belangrijker voor succes maar ook steeds moeilijker te handhaven voor leiders.

Percepties, emoties en motivatie op het werk hebben een enorme invloed op verscheidene dimensies van presteren van werknemers. Hoe groter de passie voor het werk - intrinsieke motivatie - hoe positiever de emoties - zowel concrete reacties op gebeurtenissen als stemmingen - en hoe positiever de percepties - onmiddellijke indrukken en meer ontwikkelde theorieën over wat er gebeurt op het werk en de betekenis ervan - des te beter waren de prestaties.

Waardering van anderen krijgen zonder dat je vooruitgang in je werk ervaart, blijkt weinig positieve impact te hebben en zelfs bij te dragen aan cynisme. Maar, wel vooruitgang in je werk boeken zonder erkenning, of erger nog: met kritiek op kleinigheden, leidt tot boosheid en verdriet. Verreweg de meest positieve invloed op werk zijn de periodes waarin mensen weten dat ze goed gewerkt hebben en dat hun managers dat op een goede manier erkennen.

Duidelijk is dat bestuurders deze zaken hoog op de agenda moeten plaatsen en ervoor moeten zorgen dat het op alle organisatieniveaus verankerd raakt. Op die manier zorgt de organisatie voor blijvende betrokkenheid. Gezien de steeds complexere omgeving waarin leiders opereren, moeten ze beschikken over een hoog sociaal IQ om vertrouwen te kunnen kweken.

Tips voor goed leiderschap:

  1. Kom je beloften na
  2. Zorg voor een heldere, strategische visie
  3. Vergeet nooit dat vertrouwen immaterieel vermogen is
  4. Denk in termen van ‘wij’ en laat je ego thuis
  5. Wees zo transparant mogelijk
  6. Benut je culturele intelligentie

Leiders moeten zichzelf nodig gaan beschouwen als servicepersoneel. Het is de manager die toeziet op de behoefte van de mensen die dag in dag uit het complexe werk in de loopgraven verrichten. De leider is er om de tijd, ruimte en mentale energie van zijn medewerkers te beschermen zodat ze creatief werk kunnen verrichten.

Lees ook:
Solidariteit en Betrokkenheid

Het 'What-is-in-it-for-me' syndroom…
door: Walther Ploos van Amstel
In deze bijdrage gaat het over de kracht van solidariteit in organisatie, maar ook wat er gebeurt als die solidariteit er niet is.. De schrijver nodigt u uit te reageren op de volgende stelling: We zullen moeten leren leven zonder die solidariteit..

(bron: Kluwer Management)

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Hans
De informatie in dit bericht is bij mij bekend en ik zou willen dat juist op dit vlak veel meer aandacht zou bestaan in de wereld, in die zin dat ook oplossingen worden voorgesteld en activiteiten ontplooit ter verbetering.
Het is echter niet alleen een probleem in bedrijven, maar ook op scholen en in gezinnen. Ik durf te stellen dat dit een wereldwijd maatschappelijk probleem is.
Dit probleem kan echter niet opgelost worden door onze aanpassing aan de situatie.
In mijn optiek ligt de wortel van solidariteit in één van de meest elementaire menselijke eigenschappen, namelijk gemeenschapzin. Die gemeenschapzin begint al bij de ouder-kind verhouding en wordt gaandeweg uitgebreid in het leven. Waar door de duizenden jaren heen de fysieke gemeenschap (zijnde gezin, familie, stam, dorp, etc) noodgedwongen een heel belangrijke plaats heeft ingenomen voor het individu, is in de afgelopen eeuw een exponentieel toenemende ontvlechting tussen individu en gemeenschap waar te nemen. Feitelijk is het vandaag mogelijk om zonder direct menselijk contact te leven! En (in mijn beleving hoogst opmerkelijk) lijken alle maatschappelijke ontwikkelingen juist in die richting te sturen.
De oplossing die ik zie is dus: de gemeenschapzin opnieuw vorm en inhoud geven. Dat begint bij het gezin (ouder-kind), gaat verder op school en opleiding en in de werkkring. Dit alles moet gesteund worden door overheid en maatschappelijke bewegingen.
Duidelijk is één ding: je kunt dit niet met een truc oplossen of met het bijleren en scholen van een aantal vaardigheden, maar door de mens weer tot een (mede)mens op te voeden en 'de maatschappij' om te vormen tot een samenleving, een commune. Dat betekent ook dat het bedrijfsleven en de bedrijfscultuur zal moeten veranderen. En de politiek.
Over de haalbaarheid hiervan zal ik maar geen uitspraak doen. Ik ben bang dat de schrijver gelijk heeft: we zullen moeten leren leven zonder solidariteit.
Dank aan de schrijver. Spreken in deze is goud.
Vriendelijk groet, Hans

Meer over Leiderschap