Economie en welvaart bedreigd vanuit centrumlinks

Los van het feit dat de afgelopen twee jaar bewijst dat bevolkingsbrede bindende referenda levensgevaarlijk zijn voor het landsbestuur, kan je inmiddels met goed fatsoen de vraag stellen wat de Nederlandse kiezer bezielt. De kiezer zwalkt als de bestuurder met 900 ugl alcohol in het bloed.

In de huidige polls staat een neomarxistische, of neomaoistische, partij, als de SP op 24 zetels, ofwel zo’n 16% van Nederland verlangt naar een communistische staat. Voeg daarbij 6% voor Groen-Links en 19% voor de naar links opgeschoven PvdA, D66 met 5% en we praten over 46% van de stemmen op links. Een onverklaarbare zaak, daar cyclisch het juist verklaarbaar zou zijn als men overwegend centrumrechts zou denken in een tijd waarin de economie onder druk staat.

Hoe is het mogelijk dat een partij als de SP met ideeën als 72% belasting voor het topinkomen, alle vormen van premieheffing (incl. particuliere ziektekostenverzekering) naar rato van draagkracht, Nederland uit de NAVO, Nederland terug naar de gulden, aftrek hypotheek rente boven 2 ton afschaffen enzovoort, enzovoort, zoveel stemmen trekt. De CPN van enkele lustra geleden zou ervan gedroomd hebben! Maar hoe is het mogelijk dat er LPF stemmers blijken te zijn die nu SP stemmen? Van rechts naar links. Toen Van der G. indertijd Fortuyn vermoordde stelde ik al dat extreem rechts en extreem links mekaar weinig ontlopen; allebei enge bewegingen, die alleen een andere vorm van machtswellust prediken en nastreven. Maar beide (extreme) kampen zijn bereid te moorden voor idealen. Maar ik hield het niet voor mogelijk dat mensen die echt rechts in het spectrum stemmen, binnen een half jaar gedachtegoedtechnisch een even grote zwaai naar links konden maken! Voorwaar, een novum.

Maar stel dat we straks een centrumlinks kabinet krijgen, met als de spil de PvdA. Dan betekent dat een stijging van het financieringstekort, omdat de progressieven liever uitgeven dan sparen (naar goede traditie van De Uyl), en dit reeds hebben aangekondigd, en dat de hypotheekrente aftrek onder druk komt. Stel je voor: een groot deel van de mensen met een beetje hypotheek verliest dan (in het ergste geval) in een klap een handvol procenten aan koopkracht; de huizenmarkt stort in mekaar. Dekkingen op hypotheken vallen onder de minimum grens, de banken ondervinden dat hun onderpand waarde sterk daalt, de vermogens slinken aanzienlijk en het vertrouwen in de economie komt ver onder nul. Dat wordt niet gecompenseerd aan de onderkant! Wel een goede manier om inkomensnivellering door te voeren, maar zeer slecht voor investering en kapitaalstroom. Willen we de economie echt in recessie brengen dan is dat de methode. Subsidiair gevolg van zo’n maatregel is financiële onrust en massa ontslagen bij banken en andere financiële instellingen. Stelt u eens voor. De afschaffing van het spaarloon zou de sector al 6,000 banen hebben gekost; wat zou de afschaffing of sterke aftopping van de hypotheek aftrek dan aan banen kosten? Voorts een schare extra ambtenaren om bij te houden wie wanneer en hoeveel hypotheek heeft afgesloten, want over lopende hypotheken kunnen we de maatregel niet afkondigen. Dat compenseert wel enigszins, maar ambtenaren erbij, willen we dat? Daarbij wil men het financieringstekort dus laten oplopen, hetgeen de inflatie bevordert. Die twee elementen tezamen, koopkrachtverlaging en hogere inflatie staat garant voor een loonspiraal. Het poldermodel overboord dus, en loonspiralen zoals Duitsland die de laatste jaren kende. Resumerend. Een ramp voor de economie, die in een paar jaar, wellicht een paar maanden kan worden gecreëerd, maar decennia kan kosten om te repareren.

Dan de oplossing voor de “problemen” zoals integratiebeleid, zorg en onderwijs. SP wil straks de werkgever verplichten allochtonen en WAO’ers in grote getallen aan te nemen, alsof dat het product goed doet! Niet meer op kwaliteit maar op entiteit uw medewerkers selecteren, een beetje zoals op de gemiddelde kieslijst van de Tweede Kamer; x procent vrouwen, x procent homofielen, x procent allochtonen, x procent gehandicapten. Niet kwaliteit is bepalend, maar etnische, genetische of religieuze afkomst. De zorg moet worden betaald door de rijken, zelfs particuliere verzekeringen moeten naar draagkracht worden bekostigd. Kortom, kapitaalsvlucht van heb ik jou daar. Onze nationaal vermogenden, voor zover niet gevlucht na de absurde DGA regeling van Vermeend, vliegen nu echt uit. Dat nivelleert wel lekker. We naderen de heilstaat, de “power to the people” staat van Marijnissen al! Tenslotte wil deze gevaarlijke communist ook nog terug naar de gulden en uit de NAVO! De laatste keer dat we een dergelijke extreem idealistische, maar even extreem surrealistische, stroming kenden in Nederland, was toen de aanhangers van Utopia een eiland voor de (toen nog) kust van Amsterdam wilden inrichten als het Walhalla op aarde; dat was eeuwen geleden. Alleen was de aanhang toen minder groot, en daardoor minder gevaarlijk.

We kunnen stellen dat als ondernemers, als managers en als werknemers we ons grote zorgen moeten maken over de politieke ontwikkeling in Nederland. Een SP als partij met 5 zetels is een lekker tegengeluid, en evenzo een Groen-Links met 5 zetels. Maar als we dit soort linkse partijen, met een totaal aantal zetels richting 40 stuks, moeten mee gaan maken, dan maak ik me grote zorgen om de welstand en de economie in onze nabije toekomst. Dit soort partijen, met hun ouderwets linkse ideologieën, realiseren zich onvoldoende dat juist deze links stelsels de basis zijn voor onvrede, anarchie en in het uiterste geval revolutie en oorlog. Laten we hopen dat Nederland straks in januari wakker is geworden. Dat de schrik om het hart slaat als de gedeputeerden in Provinciale Staten straks vooral links zijn georiënteerd.

En tenslotte. Wrang is dat links van het midden in Nederland veel meer mag dan rechts van het midden. Fortuyn oogstte begin van dit jaar zoveel extreme uitlatingen uit het linkse kamp, dat een stemming werd gecreëerd als ware hij een neofascist of nationalist. Fortuyn zat echter even naast het midden, en had hier en daar een uitval naar een afstand iets verder van dat midden. Partijen als GL en SP zitten veel verder van dat zelfde midden, maar oogstten uit rechtse hoek totaal geen extreme uitlatingen, geen stigmatiseringen of ordinaire scheldpartijen. We kunnen ons, hierover mijmerend, dus afvragen wie nou eigenlijk extremer is, en in dat licht bezien, gevaarlijker. Want een ding is zeker, Nederland is alleen maar welgevaren bij centrum politiek; nooit bij rechts of links van het midden!