Veel managers zijn kneuzen. Ze zijn niet dominant en krachtig, maar ook niet warm en gevoelig. Het is het type manager dat van werknemers het laagste rapportcijfer krijgt. 29 procent van de managers voldoet aan deze kenmerken, onder mannelijke managers zelfs nog meer. Dat blijkt uit het 'Grote Leiderschapsonderzoek' van Intermediair en de Rijksuniversiteit Groningen.
Vier soorten
In het onderzoek worden vier soorten leiders onderscheiden:
1. De masculiene leider, die volgens zijn werknemers vooral dominant en krachtig is.
2. De feminiene leider, die warm en gevoelig is.
3. De ongedifferentieerde leider, die op beide eigenschappen laag scoort.
4. De androgyne leider, die volgens zijn medewerkers zowel krachtig en dominant als warm en gevoelig is.
Noch assertief, noch sociaal
De ongedifferentieerde leiders zijn dus de kneuzen. Het is iemand die geen sterke persoonlijkheid heeft, weinig assertief is en ook nog eens sociaal niet tot de sterkste behoort. In het onderzoek krijgen zij een 5,6 als rapportcijfer. Opvallend is dat mannen in deze groep significant meer zijn vertegenwoordigd dan vrouwen.
Androgyn meest gewaardeerd
De managers van de feminiene soort worden door hun medewerkers hoger gewaardeerd (7,1) dan die van de masculiene soort (6,7). In beide groepen zijn ongeveer evenveel mannen als vrouwen te vinden. De kampioen van de medewerkers, het type manager met de hoogste waardering, is de androgyne manager. Hij of zij zet niet alleen krachtig de lijnen uit en is bereid risico’s te nemen, maar is ook hartelijk, begripvol en ondersteunend. Hard en zacht combinerend krijgt de androgyne manager maar liefst een 7,8 als rapportcijfer. In de androgyne groep zijn vrouwen oververtegenwoordigd.
Ambitieus
Uit het onderzoek blijkt verder dat vrouwelijke managers minstens ambitieus en vaak zelfs ambitieuzer zijn dan mannen. Ook zijn ze even zelfverzekerd. Wel verdienen ze gemiddeld veel minder. Daar waar vrouwelijke managers het met 54.500 euro per jaar moeten doen, verdienen de mannelijke managers gemiddeld ruim 65.500 euro. Dit verschil wordt mede veroorzaakt doordat meer vrouwen manager zijn in sectoren waar minder wordt betaald (zoals de zorg).
(bron: Managersonline.nl)
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Stelt u het zich eens voor als 90% van het nationale voetbalteam onder de maat zou presteren, of 90% van de stroomvoorziening in Nederland zou slecht of gebrekkig functioneren, het land zou ‘te klein zijn!’ Ik kan me dan ook niet voorstellen dat 90% van al onze managers slecht of onder de maat scoort! Misschien als men vraagt; ‘hoe zou u ideale baas/organisatie er uit zien’ en men deze uitkomst vervolgens vergelijkt met de werkelijkheid dat er dan percentages uit zouden komen van 90%!
Verder lees ik in dit artikel van 1 december 2005; “dat medewerkers van organisaties die innovatief zijn en risico’s durven te nemen”, trots zijn op hun organisatie. Hier dus alleen maar tevreden medewerkers? Ook dit lijkt me iets te kort door de bocht. Veranderen, innoveren en risico’s nemen kan noodzakelijk zijn, maar dit levert toch niet automatisch tevreden medewerkers en daarmee goede managers op?
Of lees ik hier soms een (verstopte) reclame boodschap van een groot adviesbureau, verpakt in een fraai onderzoeksjasje?