Zinloos TV-reclame geweld in de huiskamer

Heeft u zich ook een keer lelijk gestoten of een vinger verstuikt bij een duik naar de afstandbediening van de TV als de reclame uw huiskamer binnen dendert? Ergert u zich ook dagelijks? Of lijd u in stilte bij de TV-reclame terreur? Dan is er misschien wel goed nieuws voor u: er zijn nieuwe regeltjes op komst. Jawel, kamerbreed Europees en voor de gehele keten van produktie tot en met de huiskamer. Nou, ja, op papier dan. Laten we eens kijken naar de belangen van diverse betrokkenen bij TV reclame.

Stakeholders
Adverteerders willen rendement van hun reclame Euro. Overheid wil belastinggelden en de kabelmaatschappij aansluitingen. En de kijkers? Nou, gewoon, ongestoord kijkplezier. Het reclamebureau wil veel verschillende spotjes (omzet). De zenders willen hoge kijkcijfers. Over dat laatste is nog wel iets te zeggen. Al rond 1970 (??) beschreef van Neerven in zijn beroemde boek “Dagblad Uitgever Als Ondernemer” de wederzijdse beïnvloeding van het volume abonnementen enerzijds en advertenties anderzijds en het effect op het totaal van de inkomsten. Advertentietarieven zijn 1:1 gekoppeld aan de prijs, da’s duidelijk. Maar omgekeerd is er een, zij het wat zwakker, verband: denk maar aan de zaterdag Telegraaf. Het effect van de “kleintjes” (advertenties voor tweedehands auto’s, banen etc) was duidelijk waarneembaar op de losse verkoop van de zaterdagkrant totdat . . . Marktplaats op het reclametoneel verscheen. Het zou me niets verbazen als een dergelijk mechanisme ook bij andere media, en TV reclame in het bijzonder, zou bestaan. Dat zal hopelijk uitgevlooid worden door studenten.

Frequentie
Als de frequentie binnen de nieuwe regeltjes (theoretisch, dus praktisch) naar 12 blokjes van één minuut kan, dan wordt de irritatiegrens tot gekmakend opgeschoven. Als mij 12 keer per uur vertelt wordt dat ik toch vooral bij Mediamarkt moet zijn omdat ik toch niet gek ben, dan WÒRD ik het wel. Dat moet wel gevolgen hebben voor het nuttig rendement van reclame. Zappen zal tot kunst verheven worden en tot Olympische waarden stijgen. De oude 6 minuten waren voldoende voor een grote boodschap, maar met name bierdrinkers zullen problemen krijgen met één enkele minuut. Mogelijk worden adverteerders nu gedwongen meer diversiteit in hun boodschappen te brengen. Let’s hope and pray.

Forced exposure
Een voorbeeld van forced exposure is als u vastgegordeld in een vliegtuigstoel wordt gedwongen te kijken naar wat zich op het kinderformaat beeldschermpje voor u afspeelt. Straks betalen we niet voor extra beenruimte, maar voor armlengte zodat je het ding uit kan zetten. Ook bij TV is dit mechanisme populair: alle reclames klonteren naar dezelfde tijd. Vluchten kan niet meer.

Luidheid
Daar zou een einde aan moeten komen met de nieuwe regels. Maar dat is zéér de vraag. Het menselijk gehoor is binnen het gebied 1000 tot 4000 Hertz aanmerkelijk gevoeliger dan daaronder of daarboven. Bestaande regels en technische definities bieden ruimte voor het hinderlijk geschreeuw van vandaag. Maar straks zijn er de nieuwe regels, opgesteld door de EBU Ploud Group. De nieuwe regels bestaan o.a. uit EBU Tech 3341 t/m 3344 (zie link onderaan) die het hele traject van productie t/m distributie beschrijven. De praktijk zal uitwijzen of het probleem nu echt weg is.

Sluiproutes
Maar reclamebureaus zullen vast wel weer een gaatje in de regeltjes vinden om uw attentie tot het uiterste te prikkelen . Één kan ik er nù al aanwijzen: stereo en home theater geluid waarbij 2 x binnen de norm kan leiden tot meer audio geweld in de huiskamer plus “bewegende” audiobeelden. Bose heeft het al gezien: 3D geluid ÌN je kamerbreed flatscreen. Maar wellicht dwingt het reclamemakers tot creatievere manieren om onze aandacht te vangen. Denk aan indringende geluidjes van rammelende sleutelbosjes, kassapiepjes, scheurende contracten, brandweer / ambulance sirenes. We laten ons verrassen.

3D
Nou ja, 2,5 D natuurlijk, want het beeldscherm blijft natuurlijk zo plat als een dubbeltje. Voorlopig heeft het meer weg van de kijk(schoenen)doos die je in je jeugd maakte. Het beeld is duidelijk nep en uitermate vermoeiend.

Elektronisch vlaggetje
Als ik een opgenomen programma afspeel, heb ik **%&$%## nog steeds die reclames ertussen. Kijk, nou word ik pisgiftig. Is het nou echt zo moeilijk om een begin- en eindmarkering rond reclame te plaatsen zodat die bij opname geskipt kunnen worden? Nee, fluitje van een cent. Maar waarom GEBEURT dat nou niet? Welke plaag ministerie bepaalt potver . . . dat dat maar steeds niet gebeurt?

De toekomst
Krijgen we direkt hoogtevrees door 3D kiekjes in de laadruimte van een automerk? Raken we confuus door het geluid van duizenden rondfladderende damesverbandjes met vleugeltjes? Steekt die lippenstipt 3D tot in het schaaltje popcorn op de salontafel? Klettert de vlaai stereofonisch tegen de wanden van onze kamers?

Je maintiendrai
En wie bewaakt dat nieuwe moois allemaal? De zenders! Elk afzonderlijk spotje wordt getest voordat het “on air” gaat. Mocht er desondanks tòch nog een tussendoorglippen, dan zijn er de kijkers nog met hun social media. Overtreders zullen gestraft kunnen worden met een twittersprinkhanenplaag van bijbelse proporties geflankeerd door miljarden SMS-jes. Komt het misschien nog allemaal goed.

Voor de liefhebber of beoefenaar van het reclamevak, klik hier voor het naadje van de reclamekous

Groet en veel kijkplezier gewenst,
Jos Steynebrugh
Marketing & Innovatie Consulent