Sinterklaas - de échte baas

Wat heeft die man toch, de man met de baard
Hij is al stokoud en niemand vindt hem bejaard
Boten vol medewerkers gaan voor hem op het dak,
Aan regels en afspraken heeft hij gewoon lak
Op 364 dagen vindt men 15.00u naar huis, een deeltijdbaan
Op 5 december mag iederéén eerder in de file staan
De magie van de Sint heeft het land in zijn ban
En ik vraag me af wat dat ons leren kan.

1. Het leven is mooi
Onder het mom van een kinderfeest komt het beste naar boven
En gaan we spontaan in het moois van alles geloven.
We besmetten elkaar met grapjes en grollen
Zijn bereid voor iets kleins nog naar de winkel te hollen.
Ik durf hier te stellen, en écht, ik geloof dit,
Dat iedereen kan genieten, omdat dat in een ieder zit.
Als we 1 dag in het jaar volledig los kunnen gaan,
Dan zou dat mooie toch ook te verenigen zijn met onze baan?
Tegenwoordig lijkt wel te gelden, en ik vind dat over de schreef
Druk, druk, druk, en nog kwaaltjes: ‘Ik lijd, dus ik leef’.
Voor uitsMIJTER 1 is daarmee de kogel door de kerk:
Ik verklein het vervelende, en vergroot het mooie, ook in mijn werk.

2. Oprechte aandacht is goud waard
De dure cadeaus liggen vaak met kerst onder de boom,
Die worden niet meegenomen door de boot onder de stoom.
Het gaat nu om grapjes, met een prijslimiet daarbij,
En hoewel je moet speuren in de stad, is iedereen daarmee blij.
Lijm en behangplak, zand, gras en grind,
Je krijgt het niet cadeau voordat je je presentje vindt.
Een gedicht is gemaakt, een surprise geknutseld,
Met ontbijtkoek en water worden volledige units gefrutseld.
Het wérkelijke cadeau, wat is dat toch nou?
Dat is de boodschap: ‘Ik heb mijn best gedaan voor jou.’
Samen met rijmpiet een versje gemaakt,
Nagedacht over jouw karakter, mijn hersens gekraakt.
En daarmee is voor uitsMIJTER 2 alles mooi zo:
‘Dat juist dat persóónlijke, voelt als een cadeau.’
Dus managers van Nederland, trek aan die baard,
En vertel ook buiten december aan je mensen: wat zijn ze je waard.

3. Doe eens iets geks, hoge piet
Er zijn redenen zat om serieus te vergaderen over de planning,
Serieus te kijken bij budgetten, dat wordt al gewenning.
We hebben onszelf een gewichtig masker aangeleerd,
Hoe zorgelijker je kijkt, hoe meer je presteert.
Hoe drukker je agenda en hoe voller de dagen,
Hoe meer je je aan het serieuzere werk kunt wagen.
Manager, dat is een masker, dat heb je opgezet,
Zet nu eens af, die drukdoenerige pet.
Plak een veer op je hoofd en ga eens op je handen staan,
Lach bij wat je doet en relativeer je baan.
De doelen blijven belangrijk, die zijn niet te relativeren,
Maar handel niet vanuit angst, dan zal je beter presteren.
Speel als een piet, juist als je hoge piet bent
Gewoon mee beginnen, je zult verrast zijn hoe snel het went.

Tot slot
Een rijmpje op een serieuze site, is dat niet wat te naïef?
Drie oneliners op rij, alles zo lekker luchtig en positief?
Het moet niet gekker worden, essays wil ik lezen hier,
Gefundeerde discussies, geen luchtig vertier.
Mensen, ik heb eens horen zeggen door Cruijff met voornaam Johan:
‘Niks is zo moeilijk, als iets makkelijks zeggen, als dat kan.’
Op de dag van de Sint voer ik daarom dit pleidooi:
Van fronsen naar lachen, van lelijk naar mooi.
Van zuurpuimen naar genieten, dan krijgt u rimpels van de lach,
maar wordt het ook ná 5 december steeds een mooie dag.
Gooi alle zorgen en ‘waarom-het-niet-kannen’ vooral overboord,
en zorg voor 1 ding:
Dat u uw innerlijke pepernoot steeds hoort.