Presenteren is meer dan powerpunten

Wie kan er nog behoorlijk presenteren? Met een echt en ontroerend verhaal? Dat je denkt, je daar ga ik mee in zee? Iedereen kan tegenwoordig powerpuntjes voorlezen, maar dat is geen presenteren. Nog sterker, de meeste power point presentaties zijn verspilde moeite voor de zender en de ontvanger.

Natuurlijk, wie gelikt wil over komen, die kan er in eerste instantie een beetje scoren. En soms zijn er cijfers en grafieken te presenteren. Soms. Meestal is het niks met powerpoint. Een spreker die bullets voorleest, die de zaal al lang gelezen heeft, met de rug naar het publiek, of verzonken in zijn eigen laptop. Schandalige vorm van minachting van de gasten.

Grofweg driekwart van de communicatie is lichaamstaal. Veerkracht, vitaliteit, enthousiasme, een vonk in de ogen, passie. Maar de powerpunters hebben een inschuivende tekst, ehh tenminste als ze de bediening beheersen. Als echt mens met emoties zijn ze uitgeschakeld door hun powerpunten met vaak ook nog eens veel te veel tekst op een plaatje. Ze staan half in het donker. Weg lichaamstal. En de mensen in de zaal, zoals iedereen sinds ze geboren zijn al geïnteresseerd in andere mensen, die mensen in de zaal moeten naar stompzinnig bewegende powerpuntjes kijken. Een grovere belediging van je publiek is haast niet mogelijk.

Wie heeft er nog de guts om een gloedvol betoog uit het hoofd te doen?
Daar wordt het publiek verliefd op. Daar worden zaken mee gedaan. Natuurlijk komen de powerpunters een eind, ze hebben hun zaakjes op orde en dat laten ze zien in oogverblindende powerpuntjes, maar de echte mensen komen verder. Ze maken namelijk contact met de zaal. Ze kunnen uitstralen dat ze liefde hebben voor hun vak, uitstralen dat ze een weg weten, uitstralen dat ze betrokken zijn bij hun klanten, de luisteraars in de zaal. Op het punt van betrokkenheid bij de zaal winnen ze de slag met de powerpunters ruimschoots. Zij horen het als de zaal zucht omdat ze niet ter zake komen. Zij horen het als de zaal gniffelt, zij horen het als de zaal op zijn gemak is en luistert. De powerpunters merken hier haast niets van, want ze hebben het druk. Met hun powerpuntjes. De powerpunters werken niet aan de relatie met hun gasten, maar ze werken aan hun powerpuntjes. Ze vermijden de confrontatie en het contact. Het is een pure belediging van het publiek. Zou het lukken trouwens? Iets bereiken zonder contact?

Uren of zelfs dagen powerpunt voorbereiding is helemaal niet nodig als je je vak beheerst en er van houdt. Dan wint de echtheid het, de spontaniteit, de flexibiliteit om op je publiek te reageren, het lef om met lege handen te overtuigen. De kracht van een echt verhaal.
Ik wens u sterkte met uw presentaties en ik adviseer u om het eens zonder te doen.
Of bij wijze van afkicken, eerst eens met de helft powerpunten , en dan weer de helft. Vooruit de samenvatting mag nog in een powerpuntje, maar verder moet het weer spannend worden voor uw hooggeacht publiek. Dat is een kwestie van respect voor uw publiek. Ik zou haast zeggen van innerlijke beschaving, en van heldenmoed. Applaus zal uw deel zijn.

Roeland Schweitzer is kunstenaar, schrijver en presentatietrainer en kon uitstekend met powerpunt overweg.
http://www.speechen.nl

Lees ook over dit onderwerp:
Presenteren zonder plaatjes (deel 2)
De perfecte presentatie in tien stappen.
Door Fred Akkerma
Zet die beamer uit! Powerpoint-presentaties lijken het ideale middel om de zenuwen van de presentator te beheersen. Dankzij de wonderen der techniek weten we de aandacht op het projectiescherm te vestigen en niet op de verteller. Foute boel! Hier vind u de perfecte presentatie in tien stappen. We verklappen er alvast twee: 1. Uw doel is emotioneren! Hoe doet u dat? 2. Sheets ja! Bullets nee!