Onverwacht inzicht

In haar boek ''Onverwacht Inzicht'' (My stroke of Insight, 2006) beschrijft dr. Jill Bolte Taylor, een 37-jarige hersenwetenschapper, hoe haar leven in vier uur volledig verandert als gevolg van een hersenbloeding. Hierbij valt haar logisch en lineair denkende linker hersenhelft uit. Deze in taal denkende helft huisvest het vermogen te kunnen praten en te redeneren, maar ook het tijdsbesef en het vermogen feiten en details samen te brengen tot een lopend verhaal. Ook zorgt deze linkerkant voor de verbinding tussen details uit het hier en nu aan feiten uit het verleden: zo kan er geïnterpreteerd worden (wat gebeurt er nu en wat betekent dat voor de toekomst). Verder ''bezit'' deze linkerhelft het ego én het besef van je identiteit.

Wat bij dr. Jill Bolte Taylor na de hersenbloeding ''overblijft'' is haar empatische en parallel denkende rechter hersenhelft. Deze spontane en zorgeloze kant denkt in beelden en overziet het grote geheel. Ook is het de basis van intuïtie en verbeeldingskracht en huisvest het vermogen om volledige aanwezig te zijn in het hier en nu. Verder zorgt deze rechterkant er voor dat men niet alleen tevreden met zichzelf is, maar tevens met iedereen die zich in de omgeving bevindt (deze helft heeft geen oordeel).

Omdat Jill na haar hersenbloeding in het begin alleen leeft vanuit haar rechter hersenhelft leeft ze in gelukzaligheid (haar ''Nirwana''). En zo komt ze er tijdens haar herstelproces achter (wanneer haar linkerhelft weer actief wordt) welke invloed de linkerhelft op haar leven heeft gehad. Ze begint intens te beseffen hoe haar interne stemmetje ''slechte'' ervaringen heeft omgezet in negatieve gedachten. En daar heeft ze in het verleden veelvuldig naar gehandeld!

Enkele overdenkingen die in haar boek zijn te vinden:

• Mijn onverwachte inzicht is dat vrede maar één gedachte van ons verwijderd is. Het enige wat we moeten doen om er toegang toe te krijgen is de stem van onze dominante linkerhersenhelft het zwijgen opleggen (blz. 138);
• Ik heb geen (totale) controle over wat er zich in mijn leven afspeelt, maar ik ben wel de baas als het erom gaat uit te maken hoe ik mijn ervaringen onderga (blz. 151);
• Mijn onverwachte inzicht is dat het bewustzijn van mijn rechter hersenhelft ten diepste een karakter heeft dat rechtstreeks in contact staat met mijn beleving van een diepe innerlijke vrede (blz. 165);
• Als u zichzelf zo naar beneden haalt, heeft u zich dan ooit wel eens afgevraagd wie in uw binnenste zo tekeergaat en tegen wie u tekeer gaat? Is het u ooit opgevallen hoe die negatieve interne gedachtepatronen de neiging hebben om het niveau van innerlijke vijandschap of angst te verhogen (blz. 170)?;
• Ik heb gemerkt dat het laatste wat een echt dominante linkerhelft wil, is de beperkte ruimte in onze hersenpan delen met een ruimdenkende rechterhelft (blz. 173).

Wat kun je hiervan leren? Het is wederom een bevestiging van het ''simpele'' feit dat we steeds onze eigen werkelijkheid creëren. En dat we daar ook een keus in hebben! Immers, het zijn niet de omstandigheden die je ongelukkig maken, maar je gedachten erover (Nin Sheng).

Een voorbeeld: als iemand een krenkende opmerking maakt kun je daar oprecht boos over zijn. Ons brein geeft dan een chemische stof af die door ons lichaam giert. Deze stof is na 90 seconden volledig uit het lichaam verdwenen en in principe ervaren we dan geen gevoel van boosheid meer. Toch kunnen we ons na deze 90 seconden nog steeds boos voelen (inclusief bijbehorende emotionele en fysiologische reacties). Als dat zo is dan kies je er zelf voor; je luistert naar je stemmetje in je linker hersenhelft! Alternatief is dat je het loslaat en verder gaat waarmee je ''toegeeft'' aan het positieve perspectief welke van nature door je rechter hersenhelft wordt nagestreefd. Het is een kwestie van welk perspectief je kiest, een onderwerp dat regelmatig binnen mijn coachgesprekken terugkomt.

Ga de volgende uitdaging eens aan: de eerstvolgende keer dat je negatieve gedachten ervaart laat ze dan ''s 90 seconden volledig aanwezig zijn. Ervaar ze in het hier en nu, neem ze waar zonder er een oordeel over te hebben. Probeer daarna het voorval waarover je boos bent geworden vanuit een nieuw en positief perspectief te benaderen. Wat heb je ervan geleerd, over de ander, over jezelf of over de situatie. Niet dat je daarmee een volledig andere kijk op de situatie krijgt en anders gaat handelen. Maar, het gaat om het oefenen om vanuit een ander perspectief naar dezelfde werkelijkheid te kijken en steeds beter te worden in het verleggen van je perspectief. En daarmee in de toekomst minder negatieve gedachten en bijbehorende handelingen te hebben. Wat heb je te verliezen... of komt door deze uitdaging je interne stemmetje nu in opstand?

Bekijk ook deze video eens waar dr. Jill Bolte Taylor vertelt over haar ''onverwacht inzicht''.

Ik wens je veel positieve gedachten toe!

Marco Buschman
Certified Professional Co-Active Coach
www.stappenvoorwaarts.nl