Seije Slager schreef een column met deze titel in het dagblad Trouw van 24 september. De Rubriek heet “GOEDEMORGEN”. Ik zag en las het ook als een “Wake-up Call".
De column gaat in op de schrale troost die een afgewezen sollicitant zou moeten voelen als hij of zij het slachtoffer is geworden van een werkgever omdat hij of zij geen oer-Hollandse maan als “Jansen, De Vries of Limburg” op je cv had staan maar een naam als “Senturk, Hilali, Ozgul enz” en daardoor niet aangenomen bent. De schrale troost is namelijk dat dit soort bedrijven die jou geen eerlijke kans gaf binnenkort wel eens failliet zouden kunnen gaan. En dat is dan pech voor Jansen c.s.…
In de column staat verder ”Bedrijven die discrimineren, moeten daarvoor betalen. Een werkgever die zijn personeel selecteert op kenmerken die niets met productiviteit te maken hebben, heeft immers automatisch een achterstand op iemand die gewoon de beste mensen aanneemt!
Zonder diep in te gaan op de studie van Devah Pager professor sociologie aan de Harvard Universiteit, (Over voorkeuren voor witte kandidaten en bedrijven die de crisis van 2008 doorstonden. Van de discriminerende bedrijven was 36 % in 2010 op de fles, terwijl dit percentage voor niet-discriminerende bedrijven slechts 17 % was). Pager durft niet te concluderen of dat inderdaad het gevolg is van minder productieve werknemers en stelt “Wellicht nemen werkgevers die bij personeel alleen op hun onderbuik afgaan, ook op andere terreinen wel vaker domme, ongefundeerde beslissingen.
U begrijpt het al. Reden om daar eens over na te denken. Om te beginnen over “Hun onderbuikgevoel”. Tegenwoordig gaat het over voelen in plaats van denken en “van het hoofd naar het hart”. Je zou zelfs kunnen stellen dat (Nieuwe) Leiders (Zie het Handvest Nieuw Leiderschap*****) juist vanuit hun (onderbuik) gevoel WEL kijken naar passie, energie, talent, plezier, intrinsieke motivatie en diversiteit en daardoor juist wel de juiste mensen binnen halen...
Verder bedacht ik het volgende: Zonder over exacte cijfers te beschikken begrijpt iedereen, dat een organisatie als Buurtzorg.nl, waar de sollicitanten bij wijzen van spreken op de stoep staan een beter resultaat behaalt dan een bedrijf of organisatie die 10.000 Euro PER PERSOON uitgeeft om talent / high potentials binnen te krijgen en te houden. Bedrijven en organisaties met een laag ziekteverzuim, laag verloop, betrokken medewerk(st)ers, hoge medewerk(st)ers- en klant tevredenheid scoren “Automatisch” hoger dan de bedrijven en organisaties met lagere / slechtere cijfers. En dat maakt het verschil.
Dr. Inge Nuiten bewees dat Servant Leadership (Nieuw leiderschap) niet “Soft” is. Wellicht is op dit moment een onderzoek naar de relatie tussen bedrijven die op de fles gaan en:
Ziekteverzuim
Verloop
Betrokkenheid medewerk(st)ers
Hoge medewerk(st)ers- en klant tevredenheid
Hoge klanttevredenheid
Kosten werving & selectie
Managementstijl
De competitie / benchmark
Gehanteerde business Modellen
Diversiteit
Bekendheid met trends en ontwikkelingen
Profilering op Social media
Imago en
Klachten over de dienstverlening op het www
Ten opzichte van de gegevens van $ucce$volle bedrijven.
Tot slot: In bepaalde gevallen kun je het al in 1 oogopslag zien...Kijk maar eens naar het jaarverslag. En dan bedoel ik niet alleen de cijfers, maar met name de wijze waarop de CEO zich profileert. Pontificaal op de cover en voor zijn team of bescheiden op de achtergrond…
Soms zie je het ook aan de “Parkeerplaats Directie”.
***** Voor uw gemak: http://www.youngbilderbergconferentie.nl/handvest-nieuw-leiderschap.php
Koos Groenewoud. 26 september 2016. Voor ManagementPRO.nl
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>