Hollands Kroon, zet 'm op!

Pak een willekeurig nummer van de krant voor wakker Nederland en sla een willekeurige pagina op: daar staat geheid een goedwillende burger of hardwerkende ondernemer die door de bedilzucht van de overheid tot wanhoop of faillissement wordt gedreven. De krant pikt het niet, nagelt de autoriteiten aan de schandpaal en eist een onmiddellijk einde aan de stortvloed aan betuttelende regeltjes.

En terecht. Het is ook vaak om dol van te worden. En dan hebben we het nog niet eens over de houding van het bevoegd gezag: eerst koppig volhouden en dan lafhartig wegzakken in zalvende excuses.

De krant lust er wel pap van. Van elk geval maakt ze een spannend feuilleton, vaak afgesloten met een groepsfoto waarop ook de gezagdrager die door het stof ging, figureert. I love it!

Van zo’n krant mag je verwachten dat ze opgetogen afreist naar Hollands Kroon. Deze Noord-Hollandse gemeente schrapte begin dit jaar 70% van de Algemene Plaatselijke Verordening (APV). Door 93 van de 132 regels ging een dikke rode streep. Kom daar eens om in de rest van Nederland!

Afgelopen week mochten we het verslag van een bezoek van de krant aan Hollands Kroon lezen. Niks geen opgetogenheid, zelfs niet eens een neutrale sfeer. Hoon! De toon wordt direct gezet: ‘Uiteraard parkeren we de auto niet zoals door de borden wordt voorgeschreven, in de daarvoor bestemde vakken. Eens kijken of een ijverige buitengewoon opsporingsambtenaar ons op de bon slingert of – zoals de gemeente graag zou zien – slechts een opmerking maakt zonder er direct een sanctie aan te verbinden.’

Lachen, mensen, lachen! Een minuut later ontdekken de journalisten bij het gemeentehuis een vergeten bordje ‘verboden voor honden!’. Of ze nog meer moeten zeggen! Hahaha! Heeft men daarover ‘avonden lang in haarklovende discussies’ zitten kletsen? Nou, dan weten we (ze) het wel! Hela hola, nog een vergeten bordje! ‘Zijn we hier echt in de gemeente met de minste regels van Nederland?’ gnuiven ze. Of u even wilt mee lachen.

En natuurlijk vinden ze een paar burgers die van niks weten: ‘We hebben van het afschaffen van de regels helemaal niets gemerkt’. Minder regels, ach joh, interesseert niemand een hout.

Verrek, daar hebben de reporters zo maar een tegenstander gevonden! Een oudere heer die niet in ‘eigen verantwoordelijkheid’ gelooft. Iedereen gaat in deze individualistische samenleving maar z’n gang en dan heb je regels nodig. Duidelijk zat!

Meer hoeven de lezers van de krant niet te weten: Hollands Kroon is wereldvreemd bezig en dat hebben de reporters maar mooi bloot gelegd.

Mijn hemel!

Laten we even proberen het uitjouwende sfeertje van het artikel te negeren en te kijken naar de redenering van de journalisten. Hun krant is tegen bedilzucht en betuttelende regels, maar de eerste beste poging om daar serieus een einde aan te maken, maken ze met de grond gelijk. Tegenstrijdig natuurlijk. En inhoudelijk erg zwak, want meer dan wat rondkijken doen ze niet. Geen woord over de regels die geschrapt zijn, geen woord over de handhavingsproblemen van vroeger, geen woord over het gedoogbeleid van weleer, geen woord over de betrouwbaarheid van de overheid, geen woord over de burgerij, geen woord over de discussie in de gemeenteraad, geen woord over andere gemeenten, niks.

Tja, de krant van wakker Nederland houdt wel/niet van regels, al naar gelang het uitkomt. Het is daarmee een echte volkskrant, want in het algemeen hebben wij Nederlanders een ambivalente omgang met regels. We klagen erover als over het weer, maar ze moeten er wel zijn, voor de ander. En hebben we een keer last van een regel, dan ligt dat aan de overheid respectievelijk dan zoeken we wel een sluipweggetje. O ja, in geval van nood is er altijd nog wel een krant die je te hulp schiet.

Geef mij maar Hollands Kroon. Principieel, concreet en niet bang. Die gemeente is echt goed bezig en niet alleen in de richting van de burgers. In het eigen apparaat maakt men ook korte metten met de voormalige bedilzucht en vervangt het door zelforganisatie.

Ik zeg: Hollands Kroon, zet ‘m op!

Paul Verburgt