Herenleed in de Amsterdamse grachtengordel:

VINOLOOG OF WIJNLEVERANCIER?

Het is weer voorjaar. Tijd om wijnproeverijen af te schuimen en de jaarlijkse voorraad Bandol, Bourgogne, Chianti en Elzas aan te vullen. En inderdaad 2003 zowel als 2004 was weer een mooi jaar. Die wijnproeverijen verlopen altijd uitstekend. Als potentiële koper wordt je ongelofelijk in de watten gelegd. Exclusieve locaties, de kostbaarste wijnen gaan open, eten van Robert Kranenborg, genoeg soapies om later over op te scheppen en leuke kraaltjes en snoertjes als je meer dan 240 flessen afneemt… Wat die proeverijen allemaal niet moeten kosten!

Dan begint het pas. Je hebt besteld en dan komt logistiek in beeld. Die laatste meters naar ons mooie huis. En dan begint inderdaad de ellende. Logistiek blijkt te stoppen bij onze voordeur. En die ligt op een unieke binnenstedelijke locatie, mooie kelder beneden en op 2-hoog de woonvertrekken.

Dat we lastig wonen weten wij al lang dus spreken we altijd af dat de leverancier minimaal even belt voor de levering. De eerste chauffeur kwam overdag, volkomen onaangekondigd, gestresst uit Limburg en besloot 40 dozen gewoon voor onze voordeur neer te zetten. De lokale dakloze grootgebruikers verzamelden zich ook prompt voor onze deur. Bovendien bleek na telling twee dozen te ontbreken. De Vosnee Romanee. Kortom een chauffeur met een goede smaak.

De tweede leverancier, een gerenommeerd Amsterdams wijnhuis, was nog erger… op de vraag even mee te helpen de 8 dozen mee naar boven te nemen reageerde hij ‘ik ben vinoloog en geen leverancier’… Oops! We moesten ons als afnemer diep schamen, want hij was helemaal voor ons uit zijn wijnfort gekomen om met eigen Volvo-station de zaak af te leveren. Had dan liever de Amsterdamse Vrachttaxi opdracht gegevens. Een goedkoper en vooral veel beter alternatief. Kortom, herenleed in de Amsterdamse grachtengordel.

Behalve verrast zijn we vooral boos. Het is jammer, heel jammer. Ik had met alle genoegen de chauffeur een dikke fooi gegeven om alles even boven te brengen of juist naar beneden in de kelder. Maar je mag niet eens kiezen. We kochten laatst een home cinema set bij IT’s Electronic. Die werd compleet geïnstalleerd afgeleverd. We betaalde 20 euro en het was in een keer helemaal compleet perfect voor elkaar. Hem kostte het 10 minuten, ons had het uren gekost. Ook goede ervaringen met Wehkamp en Albert Heijn’s Albert. Grote ondernemers snappen dus dat die ultieme klanttevredenheid wordt gewaardeerd. En die waardering betaalt zich uit.

Toch zou juist een kleine middenstander dit moeten begrijpen. Anders overleef je niet. Er zijn gelukkig ook uitzonderingen in Amsterdam. Zoals onze Ton van de Wijnerij in Amsterdam. Als kleine ondernemer snapt hij het feilloos. Belt even of je er bent en of het wel schikt en brengt ’s avonds een paar doosjes wijn, zoveel als je nodig hebt, en natuurlijk even in de keuken of de kelder. Het kan wel. Kleine moeite, groot plezier. Plezier dat wordt beloond.

Ik stem met mijn voeten. De ‘vinoloog’ is inderdaad geen wijnleverancier meer… Zonde van die hoge investering in de proeverij! Denk als leverancier goed na over je ‘laatste meters’, daar wordt succes bepaald en beslist die klant of die nog eens terug komt!

Walther Ploos van Amstel