Amsterdammers consumeren jaarlijks ruim 800.000 kilo aan goederen. Dat geeft een enorme druk op het milieu, vooral door de productie en het transport van al die spullen. Repareren of verlengen van de levensduur van producten kan die druk flink verminderen. Maar hoe vaak doen Amsterdammers dat in de praktijk? Onderzoek en Statistiek vroeg in het voorjaar van 2025 aan ruim 1.100 leden van het Stadspanel naar hun reparatiegedrag. De uitkomsten laten een gemengd beeld zien.

Luister naar de podcast over het onderzoek.

Wie repareert wat?
Ongeveer de helft van de Amsterdammers repareert spullen als die stukgaan. Grote huishoudelijke apparaten, leren jassen en schoenen worden relatief vaak hersteld. Kleine elektronica en sportschoenen verdwijnen daarentegen sneller in de prullenbak. Persoonlijke elektronica, zoals telefoons, belanden vaak ongebruikt in een la: niet weggegooid, maar ook niet gerepareerd.

Er zijn duidelijke verschillen tussen groepen. Vrouwen, jongvolwassenen (20–34 jaar) en hoger opgeleiden repareren vaker. Ook in de stadsdelen Oost, Centrum, West en Zuid ligt de bereidheid hoger.

Professionele reparatie
De helft van de Amsterdammers schakelde het afgelopen jaar een reparateur in. Vooral voor schoenen en elektronica. Over prijs en kwaliteit zijn mensen redelijk tevreden, maar het aanbod schiet tekort: gespecialiseerde winkels verdwijnen, reparatiediensten zijn slecht vindbaar en niet altijd betrouwbaar. Ontevredenheid gaat vaak over namaakonderdelen of slecht uitgevoerde reparaties.

Waarom wel of niet repareren?
De belangrijkste motivatie om te repareren is geld besparen; duurzaamheid en emotionele waarde volgen daarna. Belemmeringen zijn de hoge kosten, twijfel of reparatie wel loont en onzekerheid over de kwaliteit. Veel mensen missen ook vaardigheden, kennis of gereedschap om zelf aan de slag te gaan. Driekwart van de Amsterdammers heeft weleens zelf iets gerepareerd, meestal kleding. Elektronica wordt als veel lastiger ervaren.

Toekomstige kansen
Veel inwoners hebben de intentie om vaker te repareren. Vooral jongvolwassenen tonen enthousiasme en willen nieuwe vaardigheden leren, vooral voor kleding en elektronica. Zij zijn daarmee een kansrijke doelgroep voor cursussen, repaircafés en campagnes. Toch heeft slechts 10% ooit een repaircafé bezocht, ondanks de brede bekendheid.

Wat is nodig?
De onderzoekers concluderen dat zorgen over kosten en kwaliteit zwaarder wegen dan het gebrek aan aanbod. Daarnaast gooien mensen spullen vaak te snel weg omdat ze denken dat reparatie niet mogelijk is. Betere informatie, laagdrempelige voorbeelden en duidelijkheid over waar reparatie wél kan, zouden helpen. Ook productontwerp speelt een rol: elektronica is vaak zo gemaakt dat reparatie moeilijk of onmogelijk is.

Als stad liggen er dus volop kansen. Meer zichtbaarheid van reparatieplekken, betere ondersteuning voor doe-het-zelvers en campagnes die repareren tot de norm maken, kunnen zorgen dat Amsterdammers hun spullen minder snel afdanken. Zeker jongvolwassenen zijn bereid om hierin het verschil te maken.

Bron: OenS

Lees ook: Wat zijn de kansen voor logistieke bedrijven bij e-waste?