Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
En de identiteitsvervulling van de een t.o.v. da ander (status?) speelt ook een niet onbelangrijke rol.
Alles (m.i.!) mede ingegeven door het democratisch gelijkheidsprincipe van 'one man one vote'.
Voorbeeld:
iemand die wat zinnigs te zeggen heeft zal geen behoefte hebben om zelf 'stemkracht' te hebben, indien hij participeert in net(te)werken: hij kan voelen dat hij er mag zijn via zijn doen en laten.
Tja, dat is dan ideaal! Zo werkt het niet!
hoor je tegenwerpen ...
En waarom?
De Machtstrijd wordt gevoeld door de massa als werkend principe ... en in stand gehouden door de zittende macht.
Macht is iets dat niet zit, of ergens een plek heeft ... macht is iets dat een draaggolf is van werkelijkheidszin ...
in het bijzonder richting de komende generaties die ...
blablabla.
:{thommie can you hear ME?}:
avé
Maar hoe dan ook: we zijn niet tevreden met de resultaten. Welke norm wordt er eigenlijk gehanteerd? Hoe fout mag fout zijn en wat is fout? Worden in het buitenland projecten anders geleid? Of is het gewoon toch een kwestie van cultuur: "we zien wel waar het schip strandt"?
Ik denk dat er fundamenteel verschillende vormen van verandering zijn. Enderzijds veranderingen die we denken vanuit onzelf, vanuit onze werkelijkheid (de idee, het model), anderzijds veranderingen die plaatsvinden in de wereld buiten ons, in de realiteit (de omgeving). Beide werelden zijn buitengewoon complex.
De realiteit is slechts beperkt kenbaar; het is niet vast te zetten. Gevaar bij het 'bedenken' van verandering is reductie van de complexiteit van de realiteit, reductie van betekenisgeving in een omgeving. Oversimplificatie ligt op de loer. Vastzetten leidt vaak tot beperken van de mogelijkheid te handelen naar bewind van zaken.
Kunnen we accepteren dat de wereld beperkt maakbaar is volgens een model, dat betekenisgeving vanuit onszelf slechts één vorm van betekenis is? En: welke vorm van betekenis mag bepalend zijn: geld, getallen, structuur, het model, efficiency óf de klant, de medewerker, de passie, betrokkenheid, effectiviteit?
Groet,
Georg
stuit ik in dit verband op de notie 'stress is transported'
en het modelmatig ingrijpen via
'a stress hiërarchy improves system behaviour'.
dit neerslaand tot nuance ...
zou je kunnen beseffen dat de toppertjes dit wetende ...
de stress van 'kwetsbaarheid' manipulerend verorganiseren naar ...
en dan zijn we weer terug bij AF, u ontvangt geen ...
monopolie-spel
groet aan
de eenvoudig te decompliceren men-taal