Door 'n andere eigenaar is het probleem écht opgelost...

Afgelopen weken was het weer eens raak: de politiek had wederom het hoogste woord over de situatie op het spoor. Nu moest het eindelijk maar eens afgelopen zijn aldus een geïrriteerde volksvertegenwoordiger. Nationaliseren met dat ProRail! En rap wat. Om het dan vervolgens -tussen de soep en de aardappels uiteraard- te bundelen met Rijkswaterstaat. Waarbij de Haagse politici er dan simpelweg van uitgaan dat als er een andere eigenaar is dat dan de problemen wel zijn opgelost. En journalisten van de verschillende praatprogramma’s die dat dan op hun beurt weer overnemen. Ronduit aandoenlijk!

Want een structuur of governance vraagstuk is helemaal niet het probleem. Zoals we allemaal al lang weten. En toch wordt daar steeds weer op teruggevallen. Het is  toch een publiek geheim dat de politiek gewoon niet die middelen ter beschikking wil stellen die een veilig en betrouwbaar spoor verdient? Voor een dubbeltje op de eerste rij zitten in een land dat zo’n beetje het drukste spoorwegennet heeft.

Wat mij verbaast is dat het management van ProRail zich niet wat duidelijker mengt in deze discussie. En korte metten maakt met deze prietpraat. Want hebben de dames en heren politici dan niet in de gaten dat zij met hun populistische uitspraken de firma volstrekt geen dienst bewijzen? Hoeveel schade ze eigenlijk niet berokkenen met hun ferme meningen. Moet jij je eens voorstellen hoe dat voelt als jij op een verjaardagsfeest vertelt dat je bij ProRail werkt. De risee van zo’n partij natuurlijk! Want iedereen is in de afgelopen maanden wel eens vast komen te zitten op ’t spoor of heeft te maken gehad met extreme vertragingen. En als er dan in de publieke opinie zo ontzettend badinerend over ProRail wordt gesproken, tja …

Bijna zeventien miljoen bondscoaches dus. Iedereen weet beter en heeft er wel een mening over. Maar of dat nou de trots op die dagelijkse prestaties bevordert? Of dat er nu voor zorgt dat iedereen dagelijks met plezier de dingen doet waar men goed in is? Of dat er nu voor zorgt dat de ProRail collega’s met dagelijks met rechte ruggen en borst vooruit aan de slag gaan? De vraag stellen is het antwoord geven natuurlijk. Onderstreept maar weer eens dat we elkaar meer en beter moeten versterken. Ieder vanuit eigen rol en verantwoordelijkheid: politiek, bestuur en management, toezichthouders, etc. Door met elkaar de onderlinge dialoog te voeren. Gericht op dat gemeenschappelijke doel: onze mobiliteit. De reiziger dus. Om zo met elkaar publieke waarde te creëren. Iedere dag weer opnieuw!