Het falen van nieuwe zakelijke projecten is vaak te wijten aan het niet bespreken van cruciale problemen. Meer dan 80 procent van alle projecten faalt hierdoor.
Door niet te communiceren ontstaan overschrijdingen van budgetten en deadlines. Ook komt de vereiste kwaliteit in het geding.
Problemen in kaart brengen
Slechts één op de vijf projectleiders durft problemen daadwerkelijk in kaart te brengen. Als het al wordt aangekaart blijken leidinggevenden de argumenten af te zwakken of te aanvallend over te brengen, zodat een goede oplossing uitblijft. Het bespreekbaar maken van problemen leidt tot een afname van 50 tot 70 procent mislukte projecten.
Cruciale problemen
Het belangrijkste onbesproken probleem is een te strakke planning. De gestelde deadline is onrealistisch en de benodigde middelen onvoldoende. Ook gooien managers die onvoldoende leiding kunnen geven roet in het eten. Ze hebben geringe invloed en onvoldoende tijd en energie om een project tot een goed einde te brengen.
Kantjes eraf
Onvoldoende leiderschap leidt automatisch tot het probleem dat medewerkers de kantjes ervan aflopen en daarvoor niet op het matje worden geroepen. Zowel teamleiders en -leden blijken liever te zwijgen dan problemen te benoemen. Ze hopen dat een ander daartoe het voortouw neemt.
Beloon de prater
Volgens onderzoekers moeten managers maatregelen nemen. Zij moeten zorgen dat het bedrijf openstaat voor het bespreken van problemen. Dat kan bijvoorbeeld door de praters te belonen
(bron : Management Team)
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Ik zeg: "en bestraf de niet-prater". Hij/zij stat wel op de payroll en heeft de PLICHT zijn/haar mond open te doen over verbetermogelijkheden, misstanden en politiek gekonkelefoes waardoor het geheel (het bedrijf) schade leidt.
"Voice, cooperation or exit" was het credo ooit, toch?
Doe je mond open, sta voor je mening, ook als het niet "jouw bier" is volgens je functiebeschrijving. En spreek vooral in de eerste en tweede persoon enkelvoud, dat scheelt een hoop geharrewar.
Veel bedrijven hebben een "zwijgende meerderheid" die pas scheetsgewijs z'n mond open doet als een klokkeluider het lef heeft gehad WEL hardop te spreken.
Aan alle "beleefden", "correcten" en andere lafaards: Doe je mond open. Als het schip strandt en jij wordt alsnog aangewezen als degene die had moeten spreken, is de straf groter. De Titanic is door jullie soort mensen vergaan.
Jos Steynebrugh
Marketing Consulent
ik snap je reactie (maar keur hem niet goed) als het gaat om mensen die bewust niet praten over verbeterpunten. Kijk en nog belangrijker luister eens naar die mensen. Ze hebben waarschijnlijk allemaal behoefte aan veiligheid (Maslow) en wellicht de indruk dat die in gevaar komt door risico's te nemen.
Maar........... als je de zwijgende meerderheid kunt laten spreken zodat ze echt zeggen wat ze menen, krijg je een situatie waarin veranderingen, succes en groei jouw en ieders deel zullen zijn.
Ze zijn in essentie bang voor hun baan.
als mensen bang voor hun baan moeten zijn, alleen al door het uiten van sugesties, dan is er iets ERNSTIG fout in zo'n bedrijf. Één van de taken van goede leiding is het creëren van de veiligheid waarin mensen met suggesties durven komen. Moet je onderzoeken.
Dat begint natuurlijk bij de leiding. IS de gepercipiëerde sfeer echt velig?
Hel en verdoemenis preken helpt vaak niet echt. Veilig maken is aanmoedigen, luisteren, en beschermen als dat nodig is.
Als er mensen zijn die desondanks niets durven zeggen, denk ik eerder aan "weinig zelfvertrouwen". Vaak heeft dat een aanwijsbare oorzaak, bijvoorbeeld te weinig "vak-bagage". Meestal kan bijgescholing of training erg zinvol zijn.
De laatste kategorie, de angsthazen, kunnen hele waardevolle medewerkers zijn. Apart nemen en anonimiteit garanderen kan dan helpen.
Bij mij kan iemand die desondanks zijn mond niet open doet, let wel: in het belang van het bedrijf, kan van mij achtereenvolgens twee gele en een rode kaart verwachten. Is overigens in mijn langjarige ervaring nog nóóít voorgekomen.
Wel de counterpart van de zwijger: de roddelaar, stoker of bemoeial. Die kan em krijgen: publiekelijk en snoeihard. Zelfde remedie, maar dan zonder de gele kaarten.
Jos Steynebrugh, Change Enhancement, Zoetermeer