Bij mijn eerste kopje koffie hoorde ik gisteren een piepklein berichtje in het nieuws: De BOVAG gaat een pechdienst openen met 6000 aangesloten leden. Kijk, dat is een idee met diamanten kroon. Decennia lang heeft de wegenwacht met een handvol auto’s van 2000 merken en types geprobeerd de gestrande automobilist op plaats X te helpen. Maar als je van 2000 auto’s de meest vitale onderdelen bij je wil hebben, is een 10-tonner nodig. Het is arbeidsintensief (monteurs op de payroll) en kapitaal intensief (rollende quick service) plus dat je altijd op de verkeerd plaats bent met je spullen. Route Mobiel zou dat even verbeteren, maar de oplossing bestond voornamelijk uit wegslepen. Het slimme aan het idee van de BOVAG is dat er met 6000 garages altijd wel één binnen handbereik is en met een beetje geluk ook het juiste merk. Ja, natuurlijk moet je daarvoor betalen, maar dat doe ik bij de ANWB óók, toch?
Als je denkt in innovatietechniek is hier gebruik gemaakt van het tool “omkering”. Niet één auto voor “tig” pechgevallen (1:n) maar “tig” garages op één pechgeval. N: 1. Niet denken vanuit beperking (er zijn véél te weinig servicewagens), maar vanuit overvloed (er zijn véél garages op elk pechgeval. Garages hebben het moeilijk dus kun je verwachten dat het animo voor extra omzet groter is dan 10 jaar geleden. En de infrastructuur? Kijk, daar hebben we nou GPS, mobiele telefoons en Internet voor.
Dit bericht bracht mij op het volgende: onze manier van denken. Ik geef voor de vuist weg een aantal ideeën die niet besmet zijn met enige beperking, maar wel . . . enfin, léés maar.
BOVAG:
Flankerende maatregelen: dokken als je niet kan aantonen dat de auto volgens het boekje is onderhouden plùs een boete. Kosten binnen de garantietermijn verhalen op de leverancier: je koopt geen auto, maar mobiliteit.
Vredenburg:
Waarom slopen? Het gat voor een overdekte binnentuin is er al, alleen nog wat appartementen terras gewijs en klaar is de seniorenflat. De nieuwe concertzaal bouw je in Vianen of ergens waar parkeerruimte is?
Luchthaven Schiphol:
Tax-Free afschaffen, glutenvrije en anti- allergisch babyvoeding is aan boord. Bagage niet standaard 20 kilo, maar isoleren uit de ticketprijs en daarna kwadratisch per kilo (gewicht) en . . aantal koffers (volume). Last minute? 2 x de prijs. Huizen rond een vliegveld betalen hindertoeslag.
File Hollandaise:
Omkeren: niet “iedereen mag erop tenzij . .” maar “niemand mag erop tenzij. . .” .
Dit laatste idee is al eens met succes toegepast op de bomvolle parkeergarage en een groot bedrijf. Vrachtwagens 80 op de rechter rijstrook. Caravans alleen ’s nachts. Standaard snelheid op de autoweg wordt 100 en buiten de bebouwde kom 130. Moet kunnen bij de huidige auto’s: er komt schonere lucht uit dan erin gaat. Snelheidsovertredingen: 10 x huidig tarrief. Kleven en weven en fout ritsen idem. Pensionado’s en werklozen verboden in de spits. Wegenbelasting niet per kilo maar kwadratisch per lengte en wegenbelasting per zitplaats , gekoppeld aan een bonnetjes systeem voor als je public carpooling doet. Intercity bussen opheffen: shuttle bus tot de publieke carpoolingstations waar passagiers staan opgesteld bij haltes met een richting.
Wegennet:
Alle vluchtstroken worden rijbaan. Ambulances worden vervangen door helikopters die natuurlijk gewoon 7x24 mogen vliegen. De regel “verboden zwaar gewond te raken tussen 23 uur ’s avonds en 06 uur ’s” morgens wordt opgeheven.
BTW:
Heffen aan de bron: direct inhouden op salaris.
Scholen:
Verzelfstandigen en gewoon als ieder ander bedrijf eigen broek ophalen. Engels en ABN worden hoofdvak. Dialecten worden verboden.
Ontslagrecht:
Elke werknemer kan per maand ontslagen worden. Maar de werkgever ontvangt een premie bij aanname die natuurlijk bij ontslag aan de vertrekkende medewerker wordt gegeven.
Milieu:
Huis aan huisbladen en lijvige catalogi, telefoongidsen en andere elektronisch vervangbare prullaria verbieden of knetterend duur maken. Blister verpakkingen verbieden.
Communicatie:
Alle politie automatisering naar één database. Moet kunnen in 2008.
Landsgrenzen:
Kies nou toch voor cohesie, bijvoorbeeld taal en/of cultuurgebieden ipv een paar stippellijntjes op een Atlas uit 17-zoveel. Als Friesland en Limburg eigen staten willen worden, wat is daar op nou tegen?
Ik heb dit stuk geschreven op het gevaar af dat je denkt “Jos is gek geworden”. Maar de bedoeling is wel degelijk serieus!. Als je vanuit “dat wat is en toch vooral zo moet blijven” blijft vertrekken met denken, vind je oplossingen die aan de kern van een probleem niet echt veel doen. Aspirientje oplossingen of héééél erg veel water bij de wijn. Of erger nog: politiek haalbaar lijken. Door te redeneren vanuit geen enkel beperkend kader vindt je oplossingen waar natuurlijk een hoop op af te dingen valt, maar waar op zeker véél meer vlees aan zit voor een leuke samenleving. En dat is toch steeds de inzet? Of niet soms?
Have fun,
Jos Steynebrugh
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Maar net als in de rest van de wereld is het verzinnen van leuke of minder leuke ideetjes niet zo moeilijk. Het probleem is die ideeen in iets onder te brengen waarmee een ander uit de voeten kan, in een aanvraag bijv. die ook echt kan worden gehonoreerd, of in een plan dat daadwerkelijk uitvoerbaar is, een maatregel die enigszins realistisch is, kortom, in iets dat voorbij het idee gaat.
En daar zit de bottleneck van Pandora, om maar eens wat vergelijkingen door elkaar te gooien. Want net zoals het moeilijk is om makkelijk te schrijven, is het hard werken om een simpel idee aan te leveren.
Het probleem van 'snelle ideeen' is dus niet dat we er te weinig van hebben, het is eerder omgekeerd. De overdaad aan ' eenvoudige oplossingen' lijkt een zinnige discussie juist eerder in de weg te staan, zoals de huidige politiek laat zien.
Daarom mijn motto: liever een goed idee in de hand dan tien vluchtige in de luicht.
Jaap Bos