Minipauze; lust of last?

Rondom mij gonst de term minipauze door het kantoor. De rokers gaan even een peuk doen, en de niet-rokers nemen even een minipauze. Vaak tussen twee taken in, wordt de koffie niet meer kletsend met anderen gedronken, maar surfend op internet. Privé-surfend.

In de baas zijn tijd

Aan de ene kant wordt bij ons het privé internetten beperkt. Het beleid is dat het internet bedoeld is voor het uitvoeren van de werkzaamheden, en slechts in zeer beperkte mate voor privé-zaken. En het lezen van het nieuws op nu.nl, het bekijken van buienradar of het zoeken van een leuke film voor het weekend is niet echt werkgerelateerd. Vanuit die optiek is de minipauze dus in strijd met het bedrijfsbeleid.

Aan de andere kant, roken is ook niet werkgerelateerd. En de rokers zijn al zielig, want die moeten buiten staan, of in dat kleine benauwde rokershok. Dus dat de niet-rokers ook even vijf minuten pauze nemen, is niet meer dan redelijk. Moet het dan uitmaken hoe die vijf minuten besteed worden? Of ze nu de krant lezen op papier, of digitaal....wat is het verschil?

Concentratie en motivatie

Wat me wel opvalt, is dat mensen, of ze nu hebben gerookt of even een minipauze hebben genomen, weer frisser aan het werk gaan. Die paar minuten ontspanning doet goed. Ik merk dat zelf ook. Ik loop nog gewoon ouderwets naar de receptie voor een praatje bij de koffie. Maar na die koffie en een paar flauwe grappen ga ik weer fris en fruitig aan het werk. Dus eigenlijk is die minipauze niet eens zo’n gek idee. We doen het al jaren, maar nu er websites komen speciaal voor die minipauze, verschuift deze van de koffiehoek naar internet. Net als de rest van de wereld.

Ik haal nog steeds mijn flauwe grappen bij de receptie en de koffiehoek, maar een digitale flauwe grap zal ongetwijfeld net zo leuk zijn voor sommigen.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>