Een lekkere kluif...

Hoe kun je medewerkers helpen bij het formuleren van een doelstelling voor hun persoonlijke ontwikkeling? Ga er daarbij vanuit dat het nieuw voor ze is en dat ze kritisch zijn. Een lekkere kluif, zo’n opdracht. Maar ik houd ervan!

Onmiddellijk schoot me het smart-principe te binnen. Een managementtechniek, om te kunnen sturen op resultaat, waarvan de herkomst moeilijk te achterhalen is. Maar iedereen kent het en kan het gebruiken. Het is een acroniem (de letters vormen allemaal de beginletter van een ander woord) en staat voor specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdgebonden. Op een aantal wordt gevarieerd zoals aanwijsbaar voor acceptabel of simpel voor specifiek.

Er is veel kritiek op het smart-principe. En het komt uit vele hoeken. Onder andere van P.H. Markensteijn die op zijn website schrijft over de gebreken van smart. Wanneer doelstellingen worden geformuleerd volgens de ‘criteria’ van smart leidt dit er toe dat er weinig tot geen bijzondere inspanning nodig is voor het realiseren van de doelstellingen. Dus ook dat ze weinig ambitieus zullen zijn. Ik vind dat de kritiek van Markensteijn terecht is. Met name ‘acceptabel’ en ‘realistisch’ uit het smart-principe, maken dat doelstellingen behoudend zullen worden geformuleerd.

Daarom komt Markensteijn met een alternatief. Voor je doelstellingen moet je namelijk warm lopen, je moet het spannend vinden en het moet je tot het uiterste drijven. En daarom zegt Markensteijn: Stop smart, be fuzzy! En Fuzzy betekent feestelijk; omdat je er lol in moet hebben, uitdagend; omdat het spannend moet zijn, zuiver; omdat je het echt moet willen, zinnelijk; omdat je er een prettig opwindend gevoel van moet krijgen en Yes!; omdat je er enthousiast van moet worden. Het fuzzy-principe biedt de mogelijkheid om ambitieus te zijn en biedt ruimte voor uitdaging en enthousiasme. Daar is elk leerproces bij gebaat. Maar toch ben ik met het alternatief niet tevreden.

In de eerste plaats doet de betekenis van het woord fuzzy vermoeden dat we onze persoonlijke ontwikkeling niet helemaal serieus moeten nemen. We kunnen het maar het beste een beetje vaag houden en we moeten er ook niet al te goed over nadenken. Ten tweede vind ik dat de woorden die bij fuzzy horen niet voldoende houvast bieden bij het formuleren van een doelstelling. Ik ga ervan uit dat niet iedereen gewend is om doelstellingen voor de eigen ontwikkeling te formuleren en daar graag wat hulp bij krijgt.

En daarom weer eens een alternatief. Eentje die het goede behoudt maar wat meer houvast biedt. Laat ik het bij een acroniem houden, want dat vinden mensen leuk. Bovendien is het gemakkelijk kritiek geven als je de opgave voor jezelf makkelijker maakt. Ik stel me voor dat een beetje doelstelling voor je persoonlijke ontwikkeling een lekkere KLUIF zou moeten zijn; eentje waar je eens goed de tanden in kunt zetten. Krachtig, Leerzaam, Uitdagend, Inspirerend en Flexibel.

- Krachtig staat voor een kort, bondig en helder beschreven doelstelling.
- Leerzaam betekent dat het om iets nieuws moet gaan, iets wat je nog niet kunt.
- Uitdagend betekent dat je de doelstelling zo moet formuleren dat het haast niet mogelijk is om de doelstelling te bereiken.
- Inspirerend betekent dat je er warm voor moet lopen. Als je aan de doelstelling denkt moet je er enthousiast van worden, het mag je zeker niet afschrikken.
- Flexibel betekent dat er meerdere manieren moeten zijn om er aan te werken. Wanneer er slechts één methode, één moment of één plek is waar je jezelf kunt ontwikkelen, maak je het jezelf heel moeilijk.

Huub Schulte Fischedick
eigenaar van en leeradviseur bij Leerpunt SF

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Jeroen Verver
Als je alle kernwoorden gaat opschrijven die in je opkomen bij de vraag "Wat moet een doelstelling zijn, waar moet deze aan voldoen?" krijg je ongetwijfeld een A4-tje vol met bruikbare woorden waar vervolgens weer prachtige acroniemen van te maken zijn. Het lijkt misschien wat "Sonja Bakker" -achtig maar waar het om gaat is toch allemaal vrij simpel: "wat wil je... en hoe graag wil je het!"

Een persoonlijke doelstelling zou mijns inziens waterDICHT moeten zijn. Met andere woorden, de doelstelling is zo geformuleerd dat ze Duidelijk is, Inspirerend werkt, ruimte biedt voor Creativiteit, uiteraard Haalbaar is en bovenal, op Toekomst gericht is.

Flexibel zou ik niet gebruiken. Je geeft mensen dan een vrijbrief om zodra het wat moeilijker wordt een andere, vaak makkelijkere, uitweg te zoeken.. Met als gevolg dat de uitdaging afzwakt, inspiratie verdwijnt, het niet meer leerzaam is en bovenal de benodigde kracht verliest.
Fred Kaluza
Inspirerend artikel.
Zelf was ik een groot aanhanger van SMART. Doch ook ik heb met scha en schande moeten vaststellen dat er aan SMART iets pittigs ontbrak.
Fuzzy doet me aan fuzzy logic denken, iets tussen 0 en 1, niet goed definieerbaar, maar wel plezant.
Kluif vind ik een goed alternatief.
En aangezien de drie acroniemen, alle, voor- en nadelen hebben, maak ik vanaf nu een tabelletje, waarbij alle objectieven SMART, FUZZY EN KLUIF moeten zijn.
Vanuit die drie gezichtspunten moet het mogelijk zijn om onze medewerkers duidelijk te maken wat we als management bedoelen.
Ron Ladage
Huub Schulte heeft een aantal zaken opgenoemd die werknemers kunnen motiveren om te gaan leren en zich dus verder te ontwikkelen voor het bedrijf of meer.
Maar zolang het bedrijf geen beleid heeft, waarin continuïteitsmanagement is, waarin een kleven lang leren is verankerd, blijft het maar een aardig idee zonder echt resultaat.
Het start al met wat biedt je het personeel?
Hoe worden ze beoordeeld? Is dat in een beoordelingsgesprek, het één richting verkeer van de chef beoordeeld of is er een 360 graden beoordeling, waardoor een betere kijk komt op de competenties van de werknemer.
Zolang we op deze wijze werken wordt er weinig ruimte gegeven aan echt een leven lang leren.
Ik heb onderzoek gedaan op de hulpmiddelen die ten dienste staan van de managers.
Op het moment dat de werknemer zelf het initiatief kan nemen, door gewoon thuis op internet naar het systeem te gaan, zichzelf kan beoordelen en anderen vragen om hem/haar te beoordelen, dan wordt het voor de werknemer en het bedrijf zichtbaar waar de sterke en zwakke punten zitten. Werknemers die zichzelf hoger inschatten, worden dan op de grand teruggezet en werknemers die ondergewaardeerd worden, komen dan in beeld.
Hierdoor wordt de subjectieve chef ook bekeken en kan deze d.m.v. training en coaching worden verbeterd.
Op deze wijze is de werknemer dan ook zelf verantwoordelijk voor zijn eigen loopbaan carrière. En de werkgever weet exact welke waarde er in zijn personeel aanwezig is, kan hij ook de toekomst invullen.

Ron Ladage