Multinationals moeten niet proberen hun managers een mondiale mentaliteit te laten ontwikkelen. Ze kunnen beter op zoek gaan naar 'transculturele' managers. Dat zijn mensen die hun wortels hebben in hun eigen thuiscultuur, maar die ook gereisd hebben en in andere delen van de wereld hebben gewoond.

Deelnemers aan topmanagementopleidingen kunnen leren meer 'werelds' te gaan denken, maar niet mondiaal denkend te zijn. Het gaat dan vooral om het vermogen om verschillende culturen te begrijpen, ze aan te voelen en ermee te werken. Maar de term 'global manager' verwijst naar iets wat niet kan bestaan, omdat iedereen wortels heeft in een bepaald land en een bepaalde cultuur. Die moedercultuur vormt toch de basis van onze wereldvisie.

De plaats waar iemand opgroeit heeft een grondige invloed op de wijze waarop hij tegen de wereld aankijkt. Zelfs wie een tijd in het buitenland heeft doorgebracht, zal makkelijker toegeven dat er heel wat culturele gelijkenissen bestaan met bijvoorbeeld omliggende landen, al zullen ze blijven hameren op hun kenmerkende eigenschappen.

Transculturele managers hebben niet enkel wortels, maar ook vleugels. Die vleugels hebben hen naar andere plaatsen gebracht en hen toegelaten om zich behoorlijk comfortabel te voelen in verschillende culturen. Dat stelt managers in staat om een veelvoud van persoonlijkheden te ontwikkelen. Iemand met een wereldse instelling is iemand die diep respect heeft voor andere culturen, vreemde talen spreekt, flink gereisd heeft en een jaar of twee buiten zijn eigen continent heeft gewoond.

Dergelijke ervaringen leveren doorgaans persoonlijkheden op die een aanzienlijke empathie hebben ten opzichte van mensen die er een geheel andere visie op nahouden.

(bron : EXPRESS)