De rechtbank Rotterdam (ECLI:NL:RBROT:2025:5992) heeft een opvallende uitspraak gedaan die relevant is voor beleidsmakers, juristen en wegbeheerders die de openbare ruimte flexibel willen inrichten. Om de ambitieuze visie van een flexibele stad te realiseren, is het nodig afscheid te nemen van het huidige statische systeem van ruimtegebruik. In de bestaande situatie wordt een specifieke locatie doorgaans toegewezen aan slechts één functie — bijvoorbeeld als laad- en loszone, parkeerplaats, taxistandplaats of terras. Hoe waardevol zou het zijn als we, afhankelijk van het moment van de dag of de behoefte, de openbare ruimte op verschillende manieren kunnen benutten?

De rechtbank vernietigde een verkeersbesluit van een gemeente dat tot doel had een horecagelegenheid extra ruimte te bieden voor een terras. De reden: het besluit was niet gebaseerd op een wettelijk verkeersbelang, zoals vereist volgens artikel 2 van de Wegenverkeerswet 1994. Een (particulier) economisch belang rechtvaardigt niet een verkeersbesluit.

De zaak draaide om een strook weg die tijdens het terrasseizoen tijdelijk werd aangewezen als parkeervak. Daarmee werd ruimte gecreëerd om tafels en stoelen te plaatsen. De rechtbank oordeelde echter dat dit besluit uitsluitend was genomen om commerciële activiteiten te faciliteren en dat dit geen erkend verkeersbelang is. Bedrijfseconomische overwegingen vallen namelijk niet onder de doelen waarvoor een verkeersbesluit mag worden genomen.

Volgens de Wegenverkeerswet mogen verkeersmaatregelen alleen worden genomen in het belang van verkeersveiligheid, de bescherming van weggebruikers, de bruikbaarheid van de weg of de vrijheid van verkeer. Commerciële motieven, zoals een terras, behoren daar nadrukkelijk niet toe. Zou dit ook gelden voor bouwplaatsen en hubs voor huur- en deelvoertuigen?

Deze uitspraak benadrukt dat verkeersmaatregelen niet gebruikt mogen worden als instrument voor andere beleidsdoeleinden. Het nemen van een verkeersbesluit vereist een zorgvuldige motivering, gebaseerd op de wettelijke kaders. Als die basis ontbreekt, loopt een gemeente het risico dat het besluit sneuvelt bij de rechter. Deze uitspraak onderstreept het belang van juridische zuiverheid bij het nemen van verkeersmaatregelen. Verkeerswetgeving is geen vrijbrief voor beleidswensen, hoe sympathiek die soms ook lijken.