Quote van de Dag: Mailen ze wel of Mailen ze niet?

'5 uur per werkweek besteden aan privé zaken! Wat kost dat wel niet?' Dat was gisteren de reactie van een Ernst & Young consultant nadat hij het nieuwe E&Y onderzoek over 'Privé internetten op het Werk' in het NOS Journaal mocht toelichten. Mijn primaire reactie: 'Die heeft nog nooit gehoord van Werknemer 2.0.'

De tonatie over de oorzaak van de gevonden resultaten, '5u van de 40u/week werken besteden aan privé zaken', is dan ook 'wat' negatief: 'Omdat de arbeidsmarktverhoudingen voor de werkgevers verslechteren menen veel medewerkers dat zij zich in deze tijden van schaarste meer kunnen permitteren, dat vraagt om ingrijpen!', al dus E&Y.

Bijna gelijktijdig met dit onderzoek van E&Y komt ook Sirota met de resultaten van een onderzoek, de titel van hun onderzoek 'Most Employees Happy with Work-Life Balance'.  Nu besteedt Sirota niet expliciet aandacht aan gebruik van internet en e-mail op het werk voor privé doeleinden, toch verbaast het mij niet als zou blijken dat ook dit bijdraagt aan de (feest)vreugde van de werknemer. & Wat willen we als werkgever nog meer? Tevreden werknemers, toch?

Nog een bericht dat hierop aansluit: Business Nieuws Radio zendt op 01/01/08 een debat uit over de Nederlandse Economie. Eén van de stellingen hebben zij nu al in de media gebracht 'Krapte op de Nederlandse Arbeidsmarkt Gijzelt de Groei'. Dat kan ik volgen: als je een tekort hebt aan 'iets' dan kan dat je plannen aardig dwarsbomen.....

Wat nu dat mailen betreft: als ik de doelstellingen van mijn medewerkers helder heb afgesproken, dan verwacht ik én vertrouw ik er op ( ;-) ) dat zij die realiseren, ik faciliteer hen daarvoor. Hoe ze dat doen, dat realiseren van hun doelstellingen, en wanneer? Daarop hebben zij zelf een grote invloed zo lang als 1 en ander past binnen de Missie van onze organisatie (nb: een Missie die bijv. ook uitgaat van 'Tevreden Klanten'). Dat zij hun werktijd hiervoor anders indelen dan dat dat ik dat zou doen, da's voor mij geen probleem. Tenslotte ben ik nog van de Werknemer 1.0 generatie en zij zijn Werknemers 2.0. (nb: werknemers die ik nog hard nodig zal hebben.....)